Γιώργος Νανούρης: "Ίσως έχω πάρει περισσότερη αγάπη από όση μου αναλογεί"

Παραστάσεις, βραδιές ποίησης, σκηνοθεσία, και μία συνεργασία-έκπληξη με τους Bijoux de Κant. Σε περίοδο κρίσης τα «όχι» είναι ανεπίτρεπτα; 

Κάθε άλλο, σε τέτοιες περιόδους φαίνεται με το ποιους πας και ποιους αφήνεις. Σε τέτοια δύσκολη περίοδο εμείς αποφασίζουμε να μιλήσουμε για την ποίηση, για την αλληλεγγγύη και την αγάπη, τη μοναξιά. Οι δουλειές που κάνω δεν είναι τόσες πολλές όσες ακούγονται, γιατί παίζονται λίγες ημέρες την εβδομάδα και για μικρό χρονικό διάστημα. Το τρέξιμο και η κούραση, όμως, είναι δυσανάλογα των αμοιβών, αλλά τι να κάνουμε; Αυτή η συνθήκη ισχύει για όλους μας.

Με την ίδια χαρά εμφανίζεσαι και ως ηθοποιός επάνω στη σκηνή, αλλά και εκτός, ως σκηνοθέτης παραστάσεων. Θα αφιερωνόσουν αποκλειστικά στη σκηνοθεσία ή ένας ηθοποιός δεν αντέχει χωρίς το χειροκρότημα;  

Ιδανικά θα ήθελα να μη χρειαστεί να διαλέξω ένα από τα δυο και πότε να κάνω το ένα και πότε το άλλο, όπως συμβαίνει τώρα. Παρ' όλα αυτά η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές και (πιστεύω ότι) είμαι προετοιμασμένος για ό, τι έρθει.

«Από τι ζουν οι άνθρωποι»; 

Δυστυχώς πολλοί ζουν από το ψέμα, την κλεψιά και τη διαφθορά . Υπάρχουν άλλοι που ζουν απ την αλήθεια, την καλοσύνη, την αγάπη.

Η παράστασή σας "Από τι ζουν οι άνθρωποι" αγαπήθηκε και χειροκροτήθηκε πέρυσι γιατί είναι ένα "παραμύθι" από το οποίο πηγάζει η πιο μεγάλη αλήθεια για τη ζωή -γι' αυτό και συνεχίζεται δεύτερη χρονιά. Πιστεύεις στα παραμύθια; 

Το “Από τι ζουν οι άνθρωποι” είναι μια παραβολή και όταν το ανεβάζαμε αισθανόμασταν ότι έχουμε χρέος να το κάνουμε. Σαν να είχαμε αναλάβει μια αποστολή. Το ότι έτυχε αυτής της ανταπόκρισης σε μια εποχή που κατακλυζόμαστε από όλα αυτά που γίνονται γύρω μας, μας δίνει ελπίδα και δύναμη να συνεχίσουμε. Πιστεύω στα παραμύθια αλλά ξέρω ότι μόνο αν κάνω κάτι κι εγώ, αυτά μπορεί να βγουν αληθινά.

Αισθάνεσαι ότι στη ζωή σου έχεις πάρει/δώσει όση αγάπη χρειάζεσαι; 

Ποτέ δεν είναι αρκετή η αγάπη, πάντα εύχεσαι να υπάρχει περίσσευμα, είτε για να δίνεις είτε για να παίρνεις. Αισθάνομαι όμως ως τώρα πολύ τυχερός. Ίσως μάλιστα να έχω πάρει και περισσότερη αγάπη απ’ όση μου αναλογεί.

Έχεις έντονη δράση στα social media, όπου εκτός από την παρουσίαση της εκάστοτε δουλειάς σου, εκφράζεις και σκέψεις σου για όσα παρατηρείς να συμβαίνουν γύρω μας. Τι σε θυμώνει; Τι σε ενοχλεί; 

Αισθάνομαι ότι η χώρα βρίσκεται στην κατοχή μιας παρέας αδίστακτων ανθρώπων που κάνουν ό, τι θέλουν χωρίς να τους ενδιαφέρει τίποτα άλλο από το προσωπικό τους συμφέρον. Αυτό και με ενοχλεί και με θυμώνει πολύ, μακάρι να μπορούσαμε να κάνουμε επιτέλους κάτι όλοι μαζί. Το ότι κάποιες φορές γράφω δύ γραμμές σε ένα post, δεν είναι τίποτα μπροστά σ' αυτό που θα μπορούσαμε έμπρακτα να καταφέρουμε όλοι μαζί αν το αποφασίζαμε πραγματικά.

Πέρυσι σκηνοθέτησες «Το βιβλίο της Κατερίνας» του Αύγουστου Κορτώ ως θεατρικό αναλόγιο με τη Λένα Παπαληγούρα στον ομώνυμο ρόλο και τον Λόλεκ να τη συνοδεύει με τη μουσική του. Φέτος το κάνεις παράσταση. Τι σε άγγιξε σε αυτή την ιστορία; 

Αυτό που άγγιξε και όλο τον κόσμο που διάβασε το βιβλίο και που γέμισε τις βραδιές στον Ιανό. Η άνευ όρων, ανιδιοτελής αγάπη του συγγραφέα προς την πάσχουσα μητέρα του, η ανάγκη του να λυτρωθεί γράφοντας τη συγκλονιστική ιστορία μιας ζωής που αρχίζει απ' τον θάνατο.

Η Κατερίνα αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στη ζωή και την αυτοκαταστροφή, κάτι το οποίο για πολλούς -και ίσως περισσότερο στους καλλιτέχνες- είναι οικείο συναίσθημα. Σου έχει συμβεί; 

Αρκετές φορές, χωρίς όμως να είμαι ιδιαίτερα αυτοκαταστροφικός. Αυτό που αισθάνομαι πως κάνω είναι ότι διαρκώς μηδενίζω το κοντέρ και αρχίζω απ την αρχή.

Τι μπορείς να αποκαλύψεις για τη συνεργασία με τους Bijoux de Κant στις αρχές του 2015;  

Ότι αυτό που θα κάνω δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ ξανά, είναι κάτι ολοκαίνουριο για μενα. Ανυπομονώ και τρέμω ταυτόχρονα.

Ποια ήταν η τελευταία φορά που αισθάνθηκες «πλήρης» με όσα κάνεις ή αντίστοχα «ανεπαρκής» ή «ανασφαλής»; 

Πλήρης φοβάμαι πως δεν έχω αισθανθεί ποτέ, ανεπαρκής και ανασφαλής αισθάνομαι διαρκώς και αυτό ξέρω ότι πρέπει να το δουλέψω μέσα μου.

Μένει να γράψεις εσύ ο ίδιος ένα έργο… Θα το κάνεις; 

Το έκανα στο παρελθόν με το "Γκρης Ηλέβεν" όπου δεν ήταν έργο αλλά μια περφόρμανς όπου είχα γράψει και τα κείμενα. Δεν νομίζω ότι μπορώ να γράψω έργο, μ' αρέσει όμως πολύ να διασκευάζω βιβλία για το θέατρο.

INFO: Από τι ζουν οι άνθρωποι, του Λ. Τολστόι. Από 25/10. Θέατρο Πορεία: Τρικόρφων 3-5 & 3ης Σεπτεμβρίου 69, Πλατεία Βικτωρίας. www.poreiatheatre.com /210 8210991, 210 8210082

Κατερίνα, του Α. Κορτώ. Από 28/11. ΘΗΣΕΙΟΝ – ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ, Τουρναβίτου 7, Θησείο, 210 3255444