Την Ευγενία την γνώρισα όταν πρωταγωνιστούσε ως «πέτρα του σκανδάλου» στο «Νησί». Βρέθηκα στην Κρήτη αρκετές φορές και μου έκανε μεγάλη εντύπωση πώς ένα τόσο ρομαντικό πλάσμα που θαρρείς και το είχαν πασπαλίσει με νεραϊδόσκονη ανέλαβε τον ρόλο του αδίστακτου θηλυκού. Λίγα χρόνια αργότερα την είδα στον ρόλο της Οφηλίας και κατάλαβα πως αργά ή γρήγορα ακόμη και οι κατάλληλοι ρόλοι θα σε βρουν. Φέτος μου είπε πως θα υποδυθεί την Οφηλία για δεύτερη φορά, τον ερχόμενο χειμώνα. Μοιραίος ρόλος τελικά η σαιξπηρική ηρωίδα. Ίσως γι αυτό το υπέροχο σκυλάκι της το έχει ονομάσει Αμλετ… Η ίδια πάντως χρόνια μετά το «Νησί» διατηρεί μπόλικη ποσότητα νεραϊδόσκονης ικανής να σε μαγέψει.
Ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα της ταινίας «Η Ρόζα της Σμύρνης»;
«Τελειώσαμε. Ηταν πολύ ωραία εμπειρία αλλά πολύ κουραστική. Ζήσαμε και την εμπειρία της Τουρκίας… Όταν έγινε η απόπειρα πραξικοπήματος ένα μέρος της παραγωγής ήταν στην Σμύρνη. Όταν πήγαμε στην Κωνσταντινούπολη είχε προηγηθεί το τρομοκρατικό χτύπημα οπότε υπήρχαν πολλοί και αυστηροί έλεγχοι. Ηταν αρκετά περίεργο το κλίμα. Οσοι έμειναν στη Σμύρνη ανησύχησαν. Δεν υπήρχε επικοινωνία, τους έκοβαν τα τηλέφωνα. Επικοινωνήσαμε τελικά και την επόμενη μέρα πήγαν στο Αϊβαλί και επέστρεψαν στην Ελλάδα. Λίγες ημέρες νωρίτερα θα μας είχε πετύχει όλο αυτό στην Κωνσταντινούπολη».
Ποιος είναι ο ρόλος σου;
«Είμαι ένα κορίτσι το οποίο αν και προσπαθεί να βοηθήσει στην αποκάλυψη ενός μυστικού δυσκολεύεται πολύ. Βοηθάω όμως ώστε να αποκαλυφθεί. Η ταινία βασίστηκε στο μυθιστόρημα «Ισμαήλ και Ρόζα». Δεν είναι ακριβώς μεταφορά. Είναι πολύ όμορφο το αποτέλεσμα. Θα το δείτε τον ερχόμενο Δεκέμβριο».
Η σχέση σου με τον κινηματογράφο ποια είναι;
«Ως βοηθητική ηθοποιός στον κινηματογράφο έβγαλα τα πρώτα μου χρήματα. Συμμετείχα στις «Νύφες» του Παντελή Βούλγαρη. Τον αγαπώ πάρα πολύ. Αγαπώ την κάμερα και τις τηλεοπτικές δουλειές που θυμίζουν κινηματογράφο. Η τωρινή μου συμμετοχή μετά από πολλές θεατρικές δουλειές ήταν ό,τι καλύτερο».
Τηλεοπτικά έχεις κάτι υπόψιν σου;
«Τη νέα σεζόν θα έχω πολλές θεατρικές υποχρεώσεις με τον «Αμλετ» ως Οφηλία σε σκηνοθεσία Κακλέα και μετά στη «Νίκη» του Χ. Χωμενίδη σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή. Είχα κάνει κάποιες συζητήσεις για μία σειρά αλλά είναι πολύ φορτωμένο το πρόγραμμά μου στο θέατρο, είναι αδύνατο να προλάβω».
Διαβάζεις πολύ Ευγενία; Σε είδα τις προάλλες ενθουσιασμένη με το «Νεαρό, άσπρο ελάφι» του Χ. Χωμενίδη.
«Ναι, μου αρέσει το βιβλίο. Έχω πολλά ηλεκτρονικά βιβλία αλλά θέλω το βιβλίο να το πιάνω και να το έχω δίπλα μου όταν κοιμάμαι…»
Κυνηγάς Πόκεμον;
«Όχι. Μου έχει προκαλέσει φοβερή εντύπωση και κυρίως για το πόσο πολύς ετερόκλητος κόσμος ασχολείται. Είχαν έρθει δύο φίλοι μου επίσκεψη πριν από μερικές ημέρες και μου είπαν ότι είχα ένα Πόκεμον στο σαλόνι. Δεν τους πίστεψα μέχρι που μου το έδειξαν σε φωτογραφία! Και όντως ήταν δίπλα στον Άμλετ. Δεν μπορώ να μπω στην ψυχολογία αυτών που τα κυνηγάνε. Μου αρέσει το Instagram γιατί χαζεύω φωτογραφίες. Δεν πολυασχολούμαι με το Facebook και ο λογαριασμός μου στο twitter είναι σχεδόν ανενεργός. Όμως τα Πόκεμον δεν μπορώ να τα παρακολουθήσω απλά γελάω πολύ με όλα αυτά».
Το καλοκαίρι σου πώς θα το περάσεις;
«Θέλω να κάνω διακοπές! Ακόμη δεν τα έχω καταφέρει αλλά ως τις 20 Αυγούστου που κάθομαι θέλω να ξεκουραστώ. Γενικά έχω μια περίεργη σχέση με το συγκεκριμένο θέμα. Είμαι ενοχική με τις διακοπές λόγω δουλειάς. Γενικά νιώθω ότι αν δεν δουλεύω με κυριεύει το άγχος. Κι όμως έχω την ανάγκη να ξεκουραστώ. Απλά δεν είμαι από τους ανθρώπους που μπορούν να κάνουν πολύ καιρό διακοπές, νιώθω ενοχικά…»
Τα παιδικά σου καλοκαίρια πώς ήταν;
«Ηταν πολύ ωραία. Πηγαίναμε στο χωριό του μπαμπά μου στην Πελοπόννησο οικογενειακώς και περνούσαμε πολύ ωραία. Πηγαίναμε και στα Καμένα Βούρλα επειδή μέναμε Λαμία και μία περίοδο στην Σκόπελο. Ξένοιαστα και υπέροχα χρόνια. Όταν περνούσε το καλοκαίρι και είχαμε χορτάσει θάλασσα πηγαίναμε στο χωριό της μαμάς μου στην Ευρυτανίας και κοιμόμαστε με κουβέρτα. Είχα μια τρομερή παρέα και παίζαμε πολύ».
Τον εαυτό σου τον προσέχεις, Ευγενία;
«Προσπαθώ. Οι φίλοι μου μου λένε ότι δεν τον προσέχω και τόσο πολύ και ότι τον μαλώνω. Προσπαθώ να προσέχω τι τρώω γιατί έχω κι ένα θεματάκι υγείας και πρέπει να προσέχω. Μου αρέσει να γυμνάζομαι αλλά πολλές φορές συνειδητοποιώ ότι γίνομαι λίγο σκληρή και τον μαλώνω τον εαυτό μου, του «ρίχνω λίγο ξύλο».
Το έκανες πάντα;
«Νομίζω ναι. Απλώς τώρα το διαπιστώνουν οι άλλοι».
Είσαι από τα κορίτσια που νιώθουν χαρά όταν κοιτάξουν την ντουλάπα τους;
«Μου αρέσει να τα παρακολουθώ και να τα φροντίζω. Δεν έχω τρελή σχέση με τα ψώνια. Θα πάρω κάτι που μπορεί να δω σε κάποιο γύρισμα ή κάπου αλλού. Φέτος ένιωσα πολύ μεγάλη χαρά όχι βάζοντας κάτι στην ντουλάπα αλλά βγάζοντας κάτι και χαρίζοντάς το. Η χαρά ήταν μεγαλύτερη από αυτή που θα έπαιρνα αν έπαιρνα κάτι καινούριο. Κάποια πράγματα είναι τόσο απαραίτητα στους άλλους. Ολη αυτή η διαδικασία να το βγάλω από την ντουλάπα, να το πλύνω και να το σιδερώσω μου έδωσε τόση χαρά».
Είσαι δοτικός άνθρωπος;
«Ναι μου αρέσει, παίρνω χαρά από αυτό».
Ζητάς εσύ να πάρεις;
«Ναι, νομίζω από τους πολύ κοντινούς μου ζητάω. Η έστω μπορεί να μην το ζητάω με λέξεις αλλά με τον τρόπο μου».
Η Ευγενία έχει πετύχει τους στόχους της;
«Δεν είμαι πολύ σίγουρη για το τι έχω σκεφτεί. Ακόμη κι όταν πρέπει να συμπληρώσω κάτι και να πω ότι είμαι ηθοποιός έχω ένα μικρό κράτημα. Πάντα είχα την αγωνία να είμαι σε αυτό το επάγγελμα και να μπορώ να μείνω. Τον Σεπτέμβρη θα κλείσω δέκα χρόνια πια και μου φαίνεται πάρα πολύ μεγάλο πράγμα για μένα. Από την άλλη δε νιώθω ότι έχω κάνει και κάτι τρομερό μέχρι στιγμής. Εμένα αυτό που γεμίζει είναι το ότι έχω συνεργαστεί με ανθρώπους που θαυμάζω και πέρασα πολύ όμορφα. Νιώθω ευγνωμοσύνη που μπορώ να εκφράζομαι μέσα από αυτή την δουλειά που την αγαπώ πάρα πολύ. Νιώθω πληρότητα».
Αν σου έδινα ένα εισιτήριο για τον προορισμό που εσύ αγαπάς. Ποιον θα επέλεγες;
«Τη Νέα Υόρκη. Δεν έχω πάει ποτέ στην Αμερική και θα ήθελα πολύ να πάω. Θέλω να δω πώς είναι η ζωή εκεί. Έχω ακούσει πολλά και ετερόκλητα πράγματα και θέλω να τα δω από κοντά».
