Αν ο Αλμπερτ Αϊνστάιν είχε δίκιο και «οι συμπτώσεις είναι ο τρόπος του Θεού να παραμένει ανώνυμος», κοιτάξτε κάτι συμπτώσεις, τόσο στην Αθήνα του 2018, όσο και στο Παρίσι εφτά δεκαετιών. Ναι, το θέμα μας είναι η απώλεια ενός μεγάλου – για τη Γαλλία, για το γαλλικό σανσόν, για το Τραγούδι εν γένει – ενός θρύλου, όπως ο Σαρλ Αζναβούρ, στα 94 του. Υστερα από μια λαμπρή καριέρα επτά δεκαετιών (συνέχιζε να δίνει – και το διαλαλούσε – έως και 250 συναυλίες το χρόνο!) και ύστερα από πωλήσεις 180 εκατ. δίσκων.
Διαβάστε εδώ: Απεβίωσε ο Charles Aznavour, μια από τις μεγαλύτερες φωνές της Γαλλίας
Ομως κοιτάξτε κάτι συμπτώσεις: πριν από λίγες ημέρες, στην Αθήνα, στο Ηρώδειο, εμφανίστηκε ο θρύλος –Σικελός με βελγικά χρώματα– Σαλβατόρε Ανταμό, ενώ είχε προγραμματισθεί και συναυλία του γάλλου μελωδοποιού Μισέλ Λεγκράν. Θρύλου κι εκείνου στα 86 του. Πού η σύμπτωση; Ας πάμε πίσω πρώτα στο 1961 κι έπειτα στο Μάιο του 1982 και θα καταλάβετε:
Φεβρουάριος του 1961, αεροδρόμιο Ελληνικού. Η Νάνα Μούσχουρη, που έχει κερδίσει το πρώτο βραβείο στο 2ο Festival de la Canción Mediterránea με το «Ξύπνα αγάπη μου» του Κώστα Γιαννίδη, έχει δεχτεί πρόταση από τη νεόκοπη γαλλική δισκογραφική εταιρεία Fontana και ετοιμάζεται να ταξιδέψει στο Παρίσι.
Λίγο πριν από την πτήση λοιπόν που θα την έφερνε στη μόνιμη έκτοτε κατοικία της στο Παρίσι, συναντάει τον ήδη σταρ «Γάλλο Φρανκ Σινάτρα» Σαρλ Αζναβούρ, που είχε έρθει για να μείνει στα νεόκοπα επίσης μπανγκαλόου του Αστέρα της Βουλιαγμένης και να τραγουδήσει εκεί. Σύμφωνα με τα «Memoirs» της, εκείνος ήταν δέκα χρόνια μεγαλύτερός της, αλλά εκείνη, λέει η ίδια, «έμοιαζε με μητέρα του».
