Σαν σήμερα, στις 18 Απριλίου 1955, έφυγε από τη ζωή ένας από τους πιο έξυπνους ανθρώπους του πλανήτη, ο Albert Einstein. Αν και έχει χαρακτηριστεί διάνοια, υπάρχει η πεποίθηση ότι μικρός, δεν υπήρξε και τόσο λαμπρός μαθητής. Πόσο ισχύει όμως αυτό;
Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν το έργο του Albert Einstein. Ίσως να μην έχουμε μια σταθερή αντίληψη για το τι ακριβώς σημαίνει το E = mc² ή γιατί είναι σημαντικό, αλλά όποιος κάνει επιτυχώς μια μαθηματική εξίσωση διάσημη, πρέπει να είναι κάποιος πολύ ξεχωριστός.
Κάθε φορά που οι λέξεις «επιστημονική ιδιοφυΐα» εμφανίζονται σε μια συζήτηση, το όνομα του Einstein θα είναι σίγουρα εκεί ανάμεσα. Βρίσκεται μαζί με τους Isaac Newton, Galileo Galilei και άλλους που βοήθησαν στη διαμόρφωση της κατανόησής μας για τον κόσμο.
Ωστόσο, η μεγάλη επιστημονική επιτυχία του Einstein συχνά απεικονίστηκε ως πραγματική έκπληξη. Σαν κάποιος που αρχικά δεν έδειξε ακαδημαϊκή ικανότητα, να «ανθίζει» σε μια πραγματική ιστορία αουτσάιντερ.
Όλοι έχουμε ακούσει τον επαναλαμβανόμενο μύθο ότι ο Einstein «απέτυχε στα μαθηματικά στο σχολείο» και ότι «δεν ήταν καλός μαθητής», αλλά η πραγματική ιστορία είναι λίγο πιο περίπλοκη από αυτό.
Ποια ήταν αλήθεια η σχέση του με το σχολείο;
Υπάρχει πολλή συζήτηση και λογομαχία για την πρώιμη ζωή του φημισμένου επιστήμονα. Όσον αφορά την ομιλία και τον συναισθηματικό του έλεγχο - λέγεται ότι ήταν αρκετά οξύθυμος- υποστηρίζεται ότι η ανάπτυξή του ήταν πιο πίσω από αυτήν των συνομηλίκων του, που οι γονείς του πίστευαν ότι είχε κάποια μαθησιακή αναπηρία.
Εμφανίζεται επίσης συχνά σε λίστες με διάσημα άτομα που είχαν δυσλεξία, αν και κανείς δεν είναι σίγουρος πόσο ακριβής είναι αυτός ο ισχυρισμός, καθώς η κατανόηση και η διάγνωση της δυσλεξίας ήταν ακόμη πολύ πρώιμη τότε.
Οι βιογράφοι του, Ronald W. Clark και Abraham Pais, αντικρούουν όλα αυτά. Υπάρχουν φήμες ότι ο Einstein ήταν πολύ αργός στην ομιλία και στην γραφή, αλλά αυτό μπορεί να μην ισχύει καθόλου. Ο Pais αναγνωρίζει ότι η οικογένεια του ανησυχούσε για την ανάπτυξή του, αλλά σημειώνει ότι μπορούσε να μιλήσει με πλήρεις προτάσεις από την ηλικία των δύο ή τριών ετών.
Σύμφωνα με τον Clark, κάποια από αυτή τη σύγχυση μπορεί να εξηγηθεί από τον γιο του Einstein, Hans, ο οποίος κάποτε δήλωσε ότι ο πατέρας του «απομακρύνθηκε από τον κόσμο ακόμη και ως αγόρι». Ίσως λοιπόν πρόκειται για μια τυπική εικόνα μιας παρεξηγημένης ιδιοφυΐας. Ίσως ήταν απόλυτα ικανός να μιλήσει, αλλά απλά δεν ήθελε να το κάνει. Αυτό φαίνεται να ισχύει και για το θέμα των μαθηματικών.
Ο χαρακτήρας του Einstein ενισχύει αυτήν την πεποίθηση
Αυτή η ιδέα χαρακτηρίζει πολύ τη σχολική εκπαίδευση του Einstein. Στην ηλικία των επτά έλαβε τους βαθμούς του και η μητέρα του έγραψε: «Ήταν και πάλι νούμερο ένα, η κάρτα αναφοράς του ήταν λαμπρή» και συνεχίζει να δηλώνει ότι, στην ηλικία των δεκατριών, ο Einstein ήταν ενθουσιασμένος με τα έργα διάφορων φιλοσόφων, διαβάζοντας προσεκτικά τον Δαρβίνο και άλλα φιλοσοφικά έργα.
«Η διαδεδομένη πεποίθηση ότι ήταν κακός μαθητής είναι αβάσιμη», κατέληξε ο Pais. Ένας ταλαντούχος μαθητής, ναι, αλλά ένας ήσυχος, προσεκτικός; Όχι και τόσο».
Αργότερα στη ζωή, ο Einstein θα δυσκολευόταν να βρει δουλειά, για τους ίδιους λόγους που μερικές φορές δυσκολευόταν στην τάξη: Θεώρησε τον εαυτό του, με τα δικά του λόγια, το «μαύρο πρόβατο» μεταξύ των ακαδημαϊκών, συχνά παρεξηγημένος για την ανεξαρτησία και τη μη συμμόρφωση του. Που μας φέρνει στο πραγματικό ερώτημα: Από πού προήλθε η περίφημη ιστορία ότι απέτυχε στα μαθηματικά;
Ο Einstein ως μαθητής
Η κοινή φήμη ότι απέτυχε σε ένα τεστ μαθηματικών στην τέταρτη τάξη είναι απλά αναληθής. Το πρόβλημα που αντιμετώπισε ήρθε όταν έδωσε τις εισαγωγικές εξετάσεις για την περίφημη Ομοσπονδιακή Πολυτεχνική Σχολή στη Ζυρίχη της Ελβετίας.
Φυσικά, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ήταν δύο χρόνια νεότερος από τους άλλους υποψηφίους, αλλά τα πήγε αξιοθαύμαστα στα μαθηματικά τεστ. Διακρίθηκε στα μαθηματικά και τη φυσική, αλλά ήταν τα μη επιστημονικά μαθήματα που είχε κακή απόδοση. Ως αποτέλεσμα, δεν έγινε δεκτός. Αργότερα, όταν ο Einstein επέστρεψε από τις σπουδές του στο Aargau, έκανε ξανά αίτηση και τελικά κέρδισε τη θέση του στο περίφημο σχολείο της Ζυρίχης.
Τελικά, πρόκειται για μια παρεξήγηση;
Είναι ξεκάθαρο ότι ο Einstein δεν ήταν ο αποτυχημένος μαθητής που τον έχουν «ζωγραφίσει». Σίγουρα δεν ήταν ούτε πρότυπος μαθητής, αλλά η φήμη του για την ανικανότητα στα μαθηματικά είναι σίγουρα λανθασμένη.
Πώς προέκυψε λοιπόν όλη η ιστορία; Με τον ίδιο τρόπο δημιουργούνται πολλές άλλες παρεξηγήσεις: ένας συνδυασμός φήμης, υπερβολής και μισές αλήθειες. Το 1896, την τελευταία χρονιά του Einstein στο Aargau, το σύστημα βαθμολόγησης του σχολείου αντιστράφηκε. Το «1» έγινε ο χαμηλότερος βαθμός και το «6» έγινε ο υψηλότερος. Προηγουμένως, ίσχυε το αντίστροφο.
Θα μπορούσε κάποιος να δει ότι ο Einstein είχε πολλούς βαθμούς «1», κάτω από το νέο σύστημα, και τους μπέρδευε για αποτυχίες. Μια ατυχής σύμπτωση αρκετή να αμαυρώσει το ακαδημαϊκό όνομα του Einstein για πάνω από έναν αιώνα και να τον συνδέσει με τον χαρακτηρισμό του «κακού μαθητή».
Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Wikipedia
Δείτε ακόμη:
10 σουρεαλιστικές εικονογραφήσεις της σημερινής κοινωνίας
Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits
