Η Κική Δημουλά ήταν ίσως η διασημότερη και πολυβραβευμένη Ελληνίδα ποιήτρια της δεύτερης, μεταπολεμικής γενιάς.
Ήρθε στον κόσμο σαν σήμερα 6 Ιουνίου 1931 στην Αθήνα και το πατρικό της όνομα ήταν Βασιλική Ράδου. Μετά τις σπουδές της εργάστηκε ως υπάλληλος της Τράπεζας της Ελλάδος επί 25 χρόνια, έως το 1974, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε, ενώ το 1954 παντρεύτηκε τον ποιητή Άθω Δημουλά (1921-1986), με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά.
Το 1952 έκανε τα πρώτα της βήματα στο λογοτεχνικό κόσμο, εκδίδοντας την πρώτη της ποιητική συλλογή «Ποιήματα», την οποία αποκήρυξε μετά από λίγο και την απέσυρε από την κυκλοφορία.
Σε μία ομιλία της για την ποίηση η Κική Δημουλά έδωσε τον δικό της ορισμό του ποιήματος:
«Βαδίζεις σε μιαν έρημο. Ακούς ένα πουλί να κελαηδάει. Όσο κι αν είναι απίθανο να εκκρεμεί ένα πουλί μέσα στην έρημο, ωστόσο εσύ είσαι υποχρεωμένος να του φτιάξεις ένα δέντρο. Αυτό είναι το ποίημα».
Τιμήθηκε το 1972 με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή «Το λίγο του κόσμου», το 1989 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή «Χαίρε ποτέ» και το 1995 με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή «Η εφηβεία της λήθης»
Επηρεασμένη από την καβαφική ποίηση, τα θέματα της στηρίζονται πάνω στην απουσία, την απώλεια, τη μοναξιά, το χρόνο και τον έρωτα, για τον οποίον είχε αναφέρει:
«Ο έρωτας δε θέλει χρόνο. Θέλει ταχύτητα. Είναι απόκτηση, μονοπωλιακό είδος. Θέλεις τον άλλον δικό σου. Δεν τον μοιράζεσαι. Είναι ένα μυστικό γι' αυτό και πρέπει να μένει στα σκοτεινά. Είναι πάρα πολύ ωραίο όταν συμβαίνει, σε όποιον από τους δύο συμβαίνει και για όσο συμβαίνει. Αλλά πάντα τελειώνει. Είναι αδύνατο να συντονιστούν δύο άνθρωποι στον έρωτα. Μπορεί να συμβεί για ένα μήνα. Μέχρι εκεί. Μετά, ο ένας επιμένει. Είναι απαραίτητο ένας από τους δύο να παραμείνει ερωτευμένος»
Η νεότερη γενιά, με αγάπη για την λογοτεχνία και την ποίηση, έχει βαθιά μέσα στην ανάμνηση της την ανυπέρβλητη ανυπομονησία να συναντήσει ένα από τα δημοφιλέστερα ποιήματά της στο σχολικό βιβλίο, «Τον Πληθυντικό Αριθμό».
Μέσα στο άγχος και την απελπισία των Πανελληνίων, αυτό το ποίημα, το οποίο είναι ένας «ύμνος» για τον έρωτα, αποτελέι μια όαση λέξεων που θες να ερμηνεύσεις κάθε κρυφό νόημα.
Ο Πληθυντικός Αριθμός
Ὁ ἔρωτας,
ὄνομα οὐσιαστικόν,
πολὺ οὐσιαστικόν,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ,
γένους οὔτε θηλυκοῦ, οὔτε ἀρσενικοῦ,
γένους ἀνυπεράσπιστου.
Πληθυντικὸς ἀριθμὸς
οἱ ἀνυπεράσπιστοι ἔρωτες.
Ὁ φόβος,
ὄνομα οὐσιαστικὸν
στὴν ἀρχὴ ἑνικὸς ἀριθμὸς
καὶ μετὰ πληθυντικὸς
οἱ φόβοι.
Οἱ φόβοι
γιὰ ὅλα ἀπὸ δῶ καὶ πέρα.
Ἡ μνήμη,
κύριο ὄνομα τῶν θλίψεων,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ
μόνον ἑνικοῦ ἀριθμοῦ
καὶ ἄκλιτη.
Ἡ μνήμη, ἡ μνήμη, ἡ μνήμη.
Ἡ νύχτα,
Ὄνομα οὐσιαστικόν,
Γένους θηλυκοῦ,
Ἑνικὸς ἀριθμός.
Οἱ νύχτες.
Οἱ νύχτες ἀπὸ δῶ καὶ πέρα.
Δείτε ακόμη: Η ζωγράφος με συναισθησία που δημιουργεί εικόνες από μουσική
Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits
