REAL LIFE WHO

H Steph Speirs είναι Ασιάτισσα, γυναίκα και queer και σπάει όλες τις προκαταλήψεις


Σύρμα Κιουπελόγλου

8 Ιουνίου 2021

Steph Speirs
H Steph Speirs είναι μια γυναίκα που σπάει τις προκαταλήψεις. Και μπορεί να το κάνει γιατί είναι η ίδια μέρος τριών ομάδων που τους έχουν φορτώσει ένα σωρό από αυτές. Η ίδια είναι Ασιάτισσα, γυναίκα και queer. Αν και κατάφερε να ακολουθήσει τα όνειρά της, δεν σταματά να έρχεται αντιμέτωπη με τοίχους χτισμένους τούβλο- τούβλο από κοινωνικά στερεότυπα. Τι κάνει η Speirs για να καταφέρει να τους ξεπεράσει; Μα, φυσικά μιλάει γι’αυτούς, διαμαρτύρεται και έρχεται σε επαφή με ανθρώπους που περνούν το ίδιο, προσπαθώντας μαζί να τους γκρεμίσουν. 

H Steph Speirs είναι μια γυναίκα που σπάει τις προκαταλήψεις. Και μπορεί να το κάνει γιατί είναι η ίδια μέρος τριών ομάδων που τους έχουν φορτώσει ένα σωρό από αυτές. Η ίδια είναι Ασιάτισσα, γυναίκα και queer. Αν και κατάφερε να ακολουθήσει τα όνειρά της, δεν σταματά να έρχεται αντιμέτωπη με τοίχους χτισμένους τούβλο- τούβλο από κοινωνικά στερεότυπα. Τι κάνει η Speirs για να καταφέρει να τους ξεπεράσει; Μα φυσικά μιλάει γι’αυτούς, διαμαρτύρεται και έρχεται σε επαφή με ανθρώπους που περνούν το ίδιο και προσπαθούν μαζί να τους γκρεμίσουν. 

Η Speirs είναι CEO της Solstice, μιας «κοινοτικής ηλιακής» startup που εδρεύει στο Cambridge των Massachusetts και που στοχεύει να φέρει προσιτή ηλιακή ενέργεια σε νοικοκυριά που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε αυτήν. Συν-ίδρυσε την εταιρεία αυτή το 2016 μαζί με την Sandhya Murali. 

Ο πατέρας της ήταν επίσης επιχειρηματίας, κάτι που η ίδια στην αρχή δεν ήθελε σε καμία περίπτωση για τον εαυτό της, καθώς είδε την οικογενειακή επιχείρηση να καταστρέφεται και τις οικονομικές δυσκολίες να τους χτυπούν την πόρτα σε καθημερινή βάση. Μεγάλωσε με κουπόνια φαγητού και είδε την οικογένεια της να διαλύεται από τα οικονομικά βάρη. Η μητέρα της εγκατέλειψε τον πατέρα της και μεγάλωσε μόνη της τα 3 παιδιά της. Έκανε δουλειές για τις οποίες πληρωνόταν ελάχιστα προκειμένου να τα βγάλουν πέρα. 

Μεγάλωσε αναγνωρίζοντας λοιπόν, ότι υπήρχε βαθιά ανισότητα στον κόσμο μας και ήταν πολύ αργότερα που συνειδητοποίησε ότι η καινοτομία μέσα από την επιχειρηματικότητα θα μπορούσε να βοηθήσει στην αντιμετώπιση αυτής της ανισότητας.

Από την άλλη η ασιατική καταγωγή της ως Αμερικανίδα πολίτης ήταν άλλη μία μεγάλη πηγή προκαταλήψεων. Καθημερινά κάποιος της υπενθύμιζε ότι έπρεπε να αισθάνεται ξένη. Η Speirs μεγάλωσε στη Honolulu και εκεί τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα. Η ίδια δεν είχε αισθανθεί ότι ανήκει σε κάποια φυλετική μειονότητα αφού πολλοί Ασιάτες είχαν φτιάξει τη ζωή τους στο νησί της Hawaii. Ο πατέρας της είχε υιοθετηθεί από την Κίνα στη Florida και πάντα ήθελε να γυρίσει πίσω στην Πολιτεία που μεγάλωσε, έτσι από την δεύτερα τάξη του δημοτικού μέχρι και την έκτη, όταν επέστρεψαν και πάλι στη Honolulu, μετακόμισαν στο Orlando. Εκεί τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά από ό,τι είχε συνηθίσει και τα χρόνια εκεί αποτέλεσαν μία αφυπνιστική εμπειρία για όλη την οικογένεια, συμπεριλαμβανομένης και της μητέρας της, η οποία από τότε που μετανάστευσε από την Κορέα, είχε ζήσει μόνο στη Hawaii. 

Η Speirs ήταν το ένα από τα μόνο δύο παιδιά χρώματος στο σχολείο και την κορόιδευαν πολύ για την διαφορετικότητά της. Τα παιδιά την αποκαλούσαν «σχιστομάτα» και οι γονείς τους φώναζαν στους δικούς της να γυρίσουν πίσω στη χώρα τους. Οι δεκαετίες του 1980 και του 1990 χαρακτηρίζονταν από μεγάλη ξενοφοβία στις Η.Π.Α. Οι γονείς της, ακολουθώντας την κουλτούρα τους, που τους υπαγόρευε να εσωτερικεύουν τέτοιες καταστάσεις, δεν τους δίδαξαν ποτέ τις γλώσσες τους από φόβο μήπως τους μείνει κάποια προφορά που θα προκαλούσε την κοροϊδία των άλλων.

Και στην ενήλικη ζωή της όμως, συνέχισε να βιώνει δυσάρεστα σχόλια και καταστάσεις. Η πρώτη της δουλειά μετά το κολλέγιο ήταν στην καμπάνια του Obama το 2008. Τις πρώτες της εβδομάδες εκεί, ένας συνάδελφος τής είπε: «Αγαπώ τις Ασιάτισσες. Μην ανησυχείς, δεν έχω κίτρινο πυρετό, αλλά θεωρώ ότι είστε πολύ ελκυστικές». Η ίδια το αγνόησε όπως τόσα και τόσα μέσα στα χρόνια αλλά ένας συνάδελφος της το άκουσε και προκάλεσε την απόλυση του ατόμου που την προσέβαλε. Αυτή ήταν άλλη μία αφυπνιστική εμπειρία για εκείνη. Ήταν τότε που κατάλαβε ότι τα ανάρμοστα σχόλια και οι προσβολές που άκουγε σε bars, σε εστιατόρια, σε δουλειές όλα αυτά τα χρόνια και τα οποία ήταν τόσο συχνά που δεν της έκαναν πια εντύπωση και που είχε μάθει να αγνοεί, θα έπρεπε να τη θυμώνουν και να τα θεωρεί μεγάλη υπόθεση, διεκδικώντας το δίκαιο για εκείνη, μέχρι αυτό να γίνει αυτονόητο. 

Και φυσικά συνέχισε να έρχεται αντιμέτωπη με όλα αυτά ακόμα και λεχθέντα από το στόμα καλών ανθρώπων που προσπαθούν να κάνουν τη διαφορά στον κόσμο αλλά δεν έχουν δει κατάματα τις προκαταλήψεις που έχουν ριζώσει μέσα τους. Όπως τότε που ένας επενδυτής είδε την έγκυο συνεργάτη της και θορυβήθηκε, λέγοντάς της ότι αν και θέλει πολύ να επενδύσει στην επιχείρηση τους, τον ανησυχεί πολύ αυτό και θέλει να μάθει περισσότερα για την πολιτική της εταιρείας όσον αφορά την άδεια εγκυμοσύνης. Η διαφορά όμως τώρα, ήταν πως εκείνη του απάντησε με την ερώτηση: «Θα το ρωτούσατε ποτέ αυτό σε έναν άνδρα που περιμένει παιδί;».

Τα πρόσφατα περιστατικά μίσους εναντίων Ασιατών στην Αμερική είναι μία ακόμη ένδειξη του προβλήματος που υπάρχει ακόμα στα θεμέλια της αμερικανικής κοινωνίας αλλά και άλλη μία ένδειξη ότι μόνο αν δουλέψουμε όλοι μαζί, όπως μας δίδαξε η πανδημία, θα μπορέσουμε να φτάσουμε και να πολεμήσουμε την ρίζα του ρατσισμού. Όπως λέει και η Steph Speirs: «Αν παραμείνουμε σιωπηλοί, μένουμε στην απομόνωσή μας. Αν εκφράσουμε την εμπειρία μας και αναζητήσουμε ομοιότητες μεταξύ άλλων περιθωριοποιημένων κοινοτήτων που δεν διαθέτουν πόρους, τότε αυτό ίσως είναι το μονοπάτι για να ξεφύγουμε από αυτό». 

Πηγή φωτογραφίας: Instagram sierramagazine

Δείτε ακόμη:«An eye for vulnerability»: Γυναίκες φωτογράφοι πωλούν τις εικόνες τους για να διαθέσουν χρήματα ενάντια του Covid-19 

Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits

jenny.gr