Ο βιασμός των Ουκρανών γυναικών είναι έγκλημα πολέμου κι όχι ένα ακόμη όπλο
Έλενα Κρητικού
16 Απριλίου 2022
Τα δεδομένα από τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι πολύ σαφή. Άμαχοι σκοτώνονται, μένουν χωρίς σπίτια, εκτοπίζονται και αγωνίζονται να επιβιώσουν, πηγαίνοντας σε άλλες χώρες. Στην προσπάθεια διαφυγής τους, κάποιοι έχουν διάθεση να τους εκμεταλλευτούν, όπως προειδοποίησε πρόσφατα ο ΟΗΕ.
Θύματα είναι κάποιες γυναίκες, που πηγαίνουν είτε μόνες τους είτε με τα παιδιά τους, σε χώρες όπως η Βρετανία για να βρουν σπίτι μέσω του προγράμματος Homes for Ukraine. Η πραγματικότητα σε αυτή την περίπτωση αντικατοπτρίζει μια εξίσου σκληρή διάσταση που γίνεται ίση με τον πόλεμο.
H έκκληση έχει να κάνει με το ότι οι γυναίκες πρέπει να φιλοξενούνται σε ζευγάρια ή οικογένειες και όχι σε εργένηδες γιατί κινδυνεύουν να βιαστούν. Τα μηνύματα που δέχονται τα υποψήφια θύματα στα social από τους επιτήδειους, συγκλονίζουν. Ένας άνδρας ζητάει από την φιλοξενούμενη του «να μοιραστούν ένα μεγάλο κρεβάτι για να κοιμούνται μαζί», ξέροντας όλοι τι πρόκειται να συμβεί σε αυτή την περίπτωση.
Κάποιος άλλο σπεύδει να σχολιάσει «πόσο όμορφη» είναι η γυναίκα που θα φιλοξενήσει σπίτι του, έχοντας αφήσει το δικό της βίαια πίσω. Ένας τρίτος ρωτάει: «Είσαι single;». Όλα αυτά δεν είναι απλά, κακά και αδέξια σχόλια, είναι μηνύματα που απευθύνονται και στοχοποιούν γυναίκες που ξεριζώθηκαν από την πατρίδα τους και ψάχνουν ένα καταφύγιο.
Ρεπόρτερ των Times δείχνει μέσω ρεπορτάζ όλη αυτή τη σιωπηλή παρωδία όταν αποφασίζει να υποδυθεί την πρόσφυγα. Τα μισά μηνύματα στο inbox της, γεμίζουν από άνδρες που είναι μόνοι και αρχίζουν τις προσφορές...
Κι εδώ αναρωτιόμαστε, τι είδους άνθρωποι μπορούν να δουν τον πόλεμο σαν ευκαιρία για σεξ που ονομάζεται βιασμός; Η ερώτηση δυστυχώς έχει απαντηθεί πολλές φορές και κατά το παρελθόν. Όταν επικεφαλής ΜΚΟ πλήρωναν νεαρές κοπέλες για σεξ στην Αϊτή μετά τον Σεισμό του 2010, όταν μετανάστριες σε κέντρα κράτησης στη Λιβύη αναγκάζονταν από φρουρούς να κάνουν σεξ με αντάλλαγμα καθαρό νερό... Τα «όταν» δυστυχώς είναι αναρίθμητα και αντανακλώνται αισθητά στο σήμερα, τη στιγμή που στα σύνορα μεταξύ Ουκρανίας και γειτονικών χωρών διαδραματίζεται ένα ακόμη έγκλημα πολέμου από sex traffickers που το παίζουν καλοί Σαμαρείτες σε απεγνωσμένες γυναίκες.
Όταν ξεκινάει ένας πόλεμος, επικρατεί αναταραχή, χάος και καμία προστασία για τις γυναίκες και τα παιδιά και η πρόβλεψη σχεδόν πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι ότι θα βρίσκονται πάντα κάποιοι για να εκμεταλλεύονται τον πανικό και την απελπισία.
Ο ΟΗΕ ζητάει από τη βρετανική κυβέρνηση να απαγορεύσει σε single άνδρες τη φιλοξενία γυναικών προσφύγων στα σπίτια τους. Μέσα σε όλες αυτές τις εκκλήσεις, υπάρχει μια τεράστια πρόκληση που έχει να κάνει με το μέγεθος της συστηματικής σεξουαλικής βίας που αναδύεται από την ίδια την Ουκρανία καθώς η ρωσική υποχώρηση από κατακτημένες πόλεις και χωριά, ελευθερώνει τα θύματα, δίνοντάς τους φωνή για να μοιραστούν τις ιστορίες τους.
Όπως περιγράφει η ανταποκρίτρια πολέμου, Christina Lamb στο βιβλίο της, Our Bodies, Their Battlefield: «Ο βιασμός είναι το φθηνότερο πολεμικό όπλο που γνωρίζει ο άνθρωπος και χρησιμοποιείται μεθοδικά και ελεύθερα, όπως ακριβώς οι βόμβες και οι σφαίρες». Στόχος είναι ο εκφοβισμός, ο εξευτελισμός και η τρομοκρατία των θυμάτων που μένουν χωρίς τίποτα δικό τους.
Βάσει αριθμών, η συνήγορος του πολίτη, Lyudmyla Denisova αναφέρει ότι στη Μπούκα, 25 κορίτσια και γυναίκες, ηλικίας 14- 24 χρονών, στοιβάζονταν σε υπόγεια από Ρώσους στρατιώτες που απειλούσαν ότι «θα τις βιάσουν μέχρις ότου να μην επιθυμούν άλλη σεξουαλική επαφή με άνδρα για να μην γεννήσουν παιδιά που θα έχουν καταγωγή από την Ουκρανία». 9 από αυτά βρίσκονται τώρα σε εγκυμοσύνη.
Με βάση όλα αυτά και πολλά περισσότερα που μένουν ακόμη στην αφάνεια, ο βιασμός αυτών των γυναικών είναι αναμφίβολα έγκλημα πολέμου και ήρθε η ώρα να αναγνωριστεί κι επίσημα.
