Στην διοικητική έδρα του Ελληνικού Φεστιβάλ, στα Πετράλωνα, βρίσκονται όλοι στις θέσεις τους. Τα τηλέφωνα χτυπούν ασταμάτητα, οι αίθουσες συσκέψεων είναι γεμάτες, τα γραφεία καλυμμένα από σκόρπιες σημειώσεις και post it. Κι είναι ακόμα πρωί. Μα πως αλλιώς, όταν το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου μετράει μέρες μέχρι την πρεμιέρα του για το καλοκαίρι του 2023;
Είναι η δεύτερη φεστιβαλική σεζόν απαλλαγμένη από τα βάρη της πανδημίας, η θητεία της στην καλλιτεχνική διεύθυνση του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου έχει πρόσφατα ανανεωθεί για μια ακόμα τριετία και η Κατερίνα Ευαγγελάτου δρομολογεί τις τελευταίες λεπτομέρειες πριν την έναρξη της διοργάνωσης. Φέτος, η μεγάλη της έγνοια, είναι η πλατφόρμα του Grape, του showcase προώθησης παραγωγών του Φεστιβάλ. Μια χειρονομία που αντιμετωπίζει ως παρακαταθήκη προς την παραστατική κοινότητα.
Αυτά, συμβαίνουν κατά την μισή μέρα της. Γιατί η υπόλοιπη, όπως λέει, είναι αφιερωμένη αλλού, στο πιο δημιουργικό κομμάτι της ζωής της, την σκηνοθεσία. Είναι, εξάλλου, η ίδια που ανοίγει τα φετινά Επιδαύρια ως προσκεκλημένη του Εθνικού Θεάτρου, σκηνοθετώντας την τραγωδία του «Ιππόλυτου». Δεύτερη φορά στην Επίδαυρο, δεύτερη φορά να εκπροσωπεί το Εθνικό στον αργολικό θεσμό, δεύτερη φορά με Ευριπίδη· και η Κατερίνα Ευαγγελάτου αδυνατεί να διαχωρίσει τις αναμνήσεις της ζωής της στον εμβληματικό χώρο από την δουλειά της εκεί. Την τροφοδοτούν με πολύ προσωπικό υλικό, όπως λέει. Παρόλα αυτά, παραμένει άγρυπνη με την αγωνία της σκηνοθεσίας να την βασανίζει. Κι αν την ρωτήσεις που γέρνει περισσότερο η προσοχή της, θα απαντήσει κάθετα: «Μα στην παράσταση φυσικά».
Διαβάστε τη συνέχεια στο monopoli.gr
