Έχουν περάσει λίγες εβδομάδες όπου επέστρεψε από τη Βουδαπέστη. Εκεί όπου σκηνοθέτησε τους «Πέρσες» για λογαριασμό του Εθνικού Θεάτρου της πόλης με ηθοποιούς – σπουδαστές της Ακαδημίας του θεάτρου και ήδη μιλά για «μια πολύ όμορφη και δημιουργική εμπειρία». Ο Σάββας Στρούμπος περπατάει καιρό τώρα με την ομάδα του «Σημείο Μηδέν» στα χνάρια της εξωστρέφειας του θεατρικού του σπιτιού, του «Άττις», χωρίς, φυσικά, να παραμελεί τους δεσμούς με το αθηναϊκό κοινό, το οποίο και καλεί για δεύτερη χρονιά στο «Γλάρο» του Τσέχωφ.
Πρώτη φορά Τσέχωφ
Έχοντας δοκιμαστεί σε κορυφαίους, μα και σύνθετους, συγγραφείς – Κάφκα, Μπέκετ, Μπύχνερ και εκτενώς στο αρχαίο δράμα – είναι η πρώτη φορά στα 15 χρόνια της σκηνοθετικής του πορείας που καταπιάνεται με ένα κείμενο τόσο δημοφιλές. Ο ίδιος, πάλι, διακρίνει στο «Γλάρο» ένα εξαιρετικά απαιτητικό πλαίσιο και εξηγεί γιατί: «Τολμώ να πω ότι είναι από τα πλέον δύσβατα υλικά, καθώς πρόκειται για έργο ανοιχτής δομής. Τα συμβάντα του κειμένου προϋποθέτουν την προσωπική μας επένδυση για να προσανατολιστούμε μέσα σε αυτά, την καταβύθιση στα τοπία της φαντασίας, τη δημιουργική πρωτοβουλία των καλλιτεχνών, όπως και μια εξαιρετικά οξυμένη αίσθηση ώστε κανείς να μπορεί να αφουγκράζεται τις απότομες μετακινήσεις του υλικού, τις αλματικές του αλλαγές και, ενίοτε, τις βίαιες μεταπτώσεις του. Η δυσκολία του κειμένου είναι – κατά τη γνώμη μου – και η μεγάλη του αρετή. Ο Τσέχωφ δεν μας δίνει έτοιμες απαντήσεις, μας προκαλεί να επωμιστούμε την ευθύνη της αναμέτρησης με το δαιδαλώδες υλικό του» λέει και παραδέχεται πως «δεν θα μπορούσα νωρίτερα να καταπιαστώ μαζί του. Η ίδια η καλλιτεχνική περιέργεια με ώθησε σε αυτό».
Διαβάστε τη συνέχεια στο monopoli.gr