Από προπονήσεις σε ένα μπαλκόνι στο Πακιστάν, στους Ολυμπιακούς Αγώνες: Η ιστορία της Νιγκάρα Σαχίν που εμπνέει

«Πιστεύω ότι μια μέρα θα πετύχεις κάτι μεγάλο και αυτή η ανάμνηση θα σε κάνει να χαμογελάς», είχε πει η αδερφή της στη Νιγκάρα Σαχίν, πριν μερικά χρόνια. Και τώρα, η Νιγκάρα έχει πολλούς λόγους να χαμογελάει, καθώς στο Παρίσι είναι μία από τις 37 αθλήτριες που παίζουν για την Ολυμπιακή Ομάδα Προσφύγων και αγωνίζεται στο τζούντο.

Το «ταξίδι» της για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ωστόσο, δεν ξεκίνησε με το τζούντο. Ξεκίνησε με προπονήσεις καράτε σε ένα μπαλκόνι στην Πεσαβάρ, στο Πακιστάν. Στα 11 της, ήταν ήδη προσφύγισσα για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της, αφού είχε εγκαταλείψει την πατρίδα της, το Αφγανιστάν, το 1993, μαζί με τους γονείς της όταν ήταν ακόμη βρέφος. H μητέρα της να την κουβαλούσε στην αγκαλιά της δύο μερόνυχτα καθώς περνούσαν μέσα από τα βουνά για να σωθούν.

CELEBRITIES

Όταν η Σιμόν Μπάιλς κατηγόρησε τον Λάρι Νάσαρ για σεξουαλική κακοποίηση και αποκάλυψε όλο το σύστημα που τον συγκάλυπτε

Η ζωή, της επιφύλασσε πολλά εμπόδια ακόμα. Ως νεαρή μαθήτρια στο Πακιστάν, η Σαχίν είχε υποστεί παρενόχληση στον δρόμο προς το σχολείο προσφύγων στο οποίο φοιτούσε, καθώς και bullying από τους συμμαθητές της. «Μια μέρα, ένας μεγαλύτερος άνδρας επιτέθηκε σε μένα και την αδελφή μου. Μας φώναζε και με έσπρωξε στο έδαφος. Ήθελα να τον γρονθοκοπήσω και να τον χτυπήσω, αλλά δεν ήξερα πώς», έχει δηλώσει σε συνέντευξή της. Τότε, κατάλαβε πως έπρεπε να μάθει τον τρόπο για να υπερασπίζεται τον εαυτό της.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη S Magazine (@smagazineofficial)

Από ένα μπαλκόνι στο Πακιστάν, στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι

Το σχολείο στο οποίο φοιτούσε δεν της πρόσφερε τη δυνατότητα να μάθει πολεμικές τέχνες και σύντομα βρέθηκε στο μπαλκόνι του σπιτιού της θείας της να κάνει προπονήσεις με έναν εκπαιδευτή. Το μπαλκόνι ήταν το μόνο που μπορούσε να προσφέρει η οικογένειά της. Από το μπαλκόνι, άρχισε να αγωνίζεται σε τοπικά τουρνουά καράτε με τον προπονητής της να της προτείνει να δοκιμάσει να αγωνιστεί στο τζούντο.

Το άθλημα της έδωσε την αυτοπεποίθηση να βρει τον εαυτό της. Κάποια στιγμή προπονήθηκε με την εθνική ομάδα τζούντο του Πακιστάν, αλλά δεν μπορούσε να αγωνιστεί μαζί τους χωρίς πακιστανικό διαβατήριο. Έτσι, το 2014, η Νιγκάρα Σαχίν επέστρεψε στο Αφγανιστάν, για τις σπουδές της, ενώ προπονήθηκε και με την εθνική ομάδα του Αφγανιστάν. Εκεί, ένιωθε πως άνηκε.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Nigara Shaheen (@nig_judoka)

Στο Αφγανιστάν, άρχισε να λαμβάνει μεγάλη προσοχή ως αθλήτρια, αλλά και διαδικτυακό εκφοβισμό. Η παρενόχληση αργότερα έγινε σωματική. «Υπήρχαν τόσες πολλές φορές που μας κυνηγούσαν αυτοκίνητα», έχει εκμυστηρευτεί σε συνέντευξή της. Μια φορά, κάποιος πέταξε ένα κουτάκι αναψυκτικού προς την κατεύθυνση της μητέρας της, καθώς την άφηνε στην προπόνηση. Έφυγε ξανά από την πατρίδα της, το 2018. Έγινε ξανά προσφύγισσα.

Η ζωή την έβγαλε στη Ρωσία, όπου και συνέχισε με τις μεταπτυχιακές της σπουδές. Το 2019, την πλησίασε ένα μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Τζούντο, προτείνοντάς της να συμμετάσχει στην Ολυμπιακή Ομάδα Προσφύγων. Προκρίθηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2020, αλλά ένας σοβαρός τραυματισμός στον ώμο την έθεσε εκτός.

«Αισθάνομαι πολύ περήφανη»

Μετά την ολοκλήρωση των μεταπτυχιακών της σπουδών, επέστρεψε στο Πακιστάν όπου περιόρισε τις εξόδους της και φοβόταν για την ασφάλειά της, καθώς είχε αντιμετωπίσει επικρίσεις επειδή δεν φορούσε μαντίλα κατά τη διάρκεια των Αγώνων. Τότε της δόθηκε η ευκαιρία να ζήσει και να προπονηθεί στον Καναδά, με τη βοήθεια του Ολυμπιακού Ιδρύματος Προσφύγων και της Υπηρεσίας Προσφύγων των Ηνωμένων Εθνών. Και το όνειρό της, έγινε πραγματικότητα. Η Σαχίν έγινε δεκτή να σπουδάσει στο Τορόντο και εκεί η καριέρα της στο τζούντο πήρε νέα πνοή.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Nigara Shaheen (@nig_judoka)

«Ήμουν τόσο χαρούμενη που επιτέλους βρέθηκα σε ένα μέρος όπου μπορούσα να είμαι ο εαυτός μου», είπε σε συνέντευξή της στο BBC. Σήμερα, βρίσκεται στο Παρίσι, στους Ολυμπιακούς Αγώνες. «Αισθάνομαι πολύ περήφανη», δήλωσε ενόψει του πρώτου της αγώνα την Τρίτη απέναντι στην Πρίσκα Αβίτι Αλκαράζ από το Μεξικό. Αν

και έχασε από την αντίπαλό της, η Σαχίν σημείωσε πως είναι ευγνώμων που μπορεί να αγωνιστεί στο υψηλότερο επίπεδο. «Ακόμα και με κάθε ήττα, μαθαίνω κάτι καινούργιο». Η Σαχίν θα εμφανιστεί ξανά στο ταπί το Σάββατο, όπου θα εκπροσωπήσει την Ολυμπιακή Ομάδα Προσφύγων στο μικτό ομαδικό αγώνισμα - για πρώτη φορά. Μετά τους αγώνες, σκοπεύει να αποκαλεί τον Καναδά «σπίτι» της.