Ολυμπιακές χειρονομίες: όταν ο αθλητισμός ξεπερνάει τη νίκη – και κυρίως την ήττα 

Ο Ολυμπιακοί αγώνες δεν είναι μόνο βαθμολογίες, νίκες και ήττες. Είναι εικόνες, είναι μαθήματα, είναι χειρονομίες. Κι αυτά ίσως, είναι που μένουν περισσότερο στη μνήμη μας! Σίγουρα αυτά είναι όλη η φιλοσοφία του αθλητισμού, του ευ αγωνίζεσθαι, του απόλυτου Ολυμπιακού Ιδεώδους που προτρέπει τους αθλητές να ακολουθούν τις αξίες της αριστείας, της φιλίας, του σεβασμού, της ειρήνης και της συμφιλίωσης μεταξύ των λαών μέσω του αθλητισμού.

Ευτυχώς, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι είδαμε ενέργειες που συνάδουν με το Ολυμπιακό ιδεώδες. Είδαμε χειρονομίες αθλητών που τη στιγμή που θριαμβεύουν απέναντι στους μέχρι μια ανάσα πριν αντιπάλους τους, δεν γίνονται εγωκεντρικοί. Είδαμε αθλητές που την αμέσως επόμενη στιγμή της νίκης τους, αντί να πανηγυρίζουν ξέφρενα χωρίς να νοιάζονται για τα συναισθήματα του αντιπάλου τους γίνονται η πρώτη του αγκαλιά μετά την ήττα. Αυτά τα πρώτα λόγια που ακούνε όταν νιώθουν ότι όλοι τους οι κόποι έχουν πέσει στο κενό. Και κανείς άλλος δεν μπορεί να τους καταλάβει καλύτερα από εκείνους που έχουν καταβάλει τον ίδιο κόπο, έχουν κάνει τις ίδιες θυσίες και έχουν μοιραστεί τα ίδια όνειρα.

Οι χειρονομίες που αξίζουν Ολυμπιακό μετάλλιο

O Θόδωρος Τσελίδης στα προημιτελικά του τζούντο στην κατηγορία των 90 κιλών, όταν απέκλεισε το φαβορί των Ολυμπιακών Αγώνων Νεμάνια Μάιντοβ από την Σερβία, δεν πανηγύρισε όπως του άξιζε τη νίκη του. Έσπευσε να αγκαλιάσει τον αντίπαλό του που προσπαθούσε με κλάματα να διαχειριστεί την ήττα του. Τεράστιος σεβασμός σε αυτόν τον αθλητή!

Ο Τζιοβάνι Τότι που αγωνίζεται στο μπάντμιντον κέρδισε τον Σορέν Όπτι στην πρώτη ιστορική νίκη της Ιταλίας σε αυτό το άθλημα. Στο τέλος του αγώνα, όταν ο Όπτι ξέσπασε σε κλάματα, εκείνος έσκυψε δίπλα του και του κρατούσε το χέρι παρηγορώντας τον, καθώς ο Όπτι αναγκάστηκε να αποχωρήσει από τον αγώνα λόγω τραυματισμού. Ο ηττημένος μάλιστα, σε post που έκανε στα social media δεν παρέλειψε να τον ευχαριστήσει δημοσίως: "Ευχαριστώ Τζιοβάνι για τον αγώνα, το ενδιαφέρον και τα μηνύματα μετά τον αγώνα. Καλή επιτυχία στον επόμενο αγώνα σου αδερφέ μου".

Η επίσης ιταλίδα Οντέτ Τζιουφρίντα παρόλο που έχασε από κάποιες αμφισβητούμενες διαιτητικές αποφάσεις δέχτηκε την αδικία- γιατί ο αθλητισμός δυστυχώς είναι και αδικία - και αμέσως πήγε να συγχαρεί την αντίπαλό της Λαρίσα Πιμέντα η οποία έκλαιγε από ευτυχία. Η Τζιουφρίντα την πλησίασε, έσκυψε στα γόνατά της, της χάιδεψε το κεφάλι με τα χέρια της και της ψιθύρισε λόγια στο αυτί που μόνο όσοι κάνουν πρωταθλητισμό μπορούν να πουν με ειλικρίνεια.

Και η αντίδραση που αξίζει Ολυμπιακό μετάλλιο

Η Δώρα Γκουντούρα όταν αποκλείστηκε άδικα στους προημιτελικούς μετά την ήττα από τη Γαλλίδα Μανόν Απίτι Μπρουνέ (15-13), προτίμησε στις πρώτες της δηλώσεις να αποφύγει τις αιχμές λέγοντας: “Η συγκεκριμένη αθλήτρια είναι πάρα πολύ καλή. Παρόλα αυτά έχω κάποιες ενστάσεις για κάποια χτυπήματα. Δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ τη διαιτησία ως δικαιολογία. Θεωρώ ότι η διαιτησία είναι η δικαιολογία των αδύναμων. Παρόλα αυτά θέλω να δω κάποια χτυπήματα και όταν ηρεμήσω και τα δω κι εγώ πιο καθαρά, γιατί αυτή τη στιγμή τα ένιωθα δικά μου, θεωρώ ότι θα μπορούσε να έχει πάει τουλάχιστον στο 14 όλα και να κριθεί στον πόντο, με την κρίση του διαιτητή. Παρόλα αυτά είμαι απόλυτα ικανοποιημένη. Ο στόχος μου ήταν να έρθω. Εμένα το μετάλλιο μου δεν βρίσκεται εδώ. Βρίσκεται κάθε μέρα στην προπόνηση, εκεί που παλεύεις με θεούς και δαίμονες” είπε δακρυσμένη η Ελληνίδα αθλήτρια. Κι αυτό ήταν αρκετό να γίνει χρυσή στα μάτια όλων μας.