Η πατρίδα της Bjork και η χώρα αυτή που το 1980 έβγαλε για πρόεδρό της την Vigdis Finnbogadottir (την παγκοσμίως πρώτη εκλεγμένη με δημοκρατικό τρόπο γυναίκα πρόεδρο) είναι ένα από τα μέρη που θα θέλαμε να ζούμε. Όχι γιατί μας αρέσει ο χειμώνας και το layering στα ρούχα, ούτε γιατί ονειρευόμαστε να περπατάμε δίπλα σε παγωμένες ερήμους, ηφαίστεια και θερμοπίδακες. Ο λόγος είναι επειδή είμαστε γυναίκες. Και οι γυναίκες στην Ισλανδία ξέρουν πώς να διαμαρτύρονται σωστά για τη διαφορά στους μισθούς μεταξύ των δύο φύλων.
Σύμφωνα με έρευνες, οι γυναίκες υπάλληλοι αμείβονται κατά 14 με 18% λιγότερος από τους άντρες - κάτι το οποίο σημαίνει, σύμφωνα με τα γυναικεία σωματεία και τους οργανισμούς, ότι οι γυναίκες δουλεύουν δωρεάν μετά τις 2:38 μ.μ. Έτσι λοιπόν την προηγούμενη εβδομάδα, μία καταπληκτική ιδέα έγινε πράξη διαμαρτυρίας: Οι γυναίκες προκειμένου να δείξουν την αγανάκτησή τους έφυγαν από τη δουλειά τους στις 2:38 μ.μ. ακριβώς.
Αν και η Ισλανδία είναι μια πρωτοποριακή χώρα στα ζητήματα που αφορούν τα δύο φύλα - φανταστείτε πως το 90% των Ισλανδών πατεράδων λαμβάνουν γονική άδεια και έρευνα έχει δείξει ότι εξακολουθούν να συμμετέχουν σε δουλειές του σπιτιού και τη φροντίδα των παιδιών, ακόμη και μετά από την ολοκλήρωση της άδειας - παρόλα αυτά το χάσμα των μισθών παραμένει και η ψαλίδα του θα αργήσει να κλείσει (λέγεται ότι σε 52 χρόνια άντρες και γυναίκες θα αμείβονται το ίδιο).
"Δεν έχει σημασία που είναι διαφορά μισθού ανάμεσα στα δύο φύλα ή οποιαδήποτε άλλη διαφορά μισθού", είπε σε συνέντευξή της η Gylfi Arnbjörnsson, πρόεδρος του Icelandic Confederation of Labor. "Είναι απλά ανεπίτρεπτο να λέγεται ότι θα το διορθώσουμε σε 50 χρόνια. Είναι μία ολόκληρη ζωή".
