Λένα Παπαληγούρα: «Το θέατρο είναι ένας τρόπος να κοροϊδεύεις το χρόνο και να νικάς την ματαιότητα»

1. Πώς βρεθήκατε σε αυτή τη δουλειά;

Από παιδί το ήθελα. Δε ξέρω γιατί. Ίσως γιατί είναι μια περίεργη μορφή επικοινωνίας και ως μοναχοπαίδι μεγάλωσα αρκετά μόνη μου. Επίσης έχει άμεσα να κάνει με την φαντασία και την αθωότητα -στοιχεία που τα χάνουμε όσο μεγαλώνουμε. Ο ηθοποιός όμως δεν επιτρέπεται να τα χάσει. Το θέατρο είναι ένας τρόπος να κοροϊδεύεις το χρόνο και να νικάς την ματαιότητα. Τελείωσα το σχολείο και παράλληλα με το πανεπιστήμιο έδωσα αμέσως εξετάσεις στη δραματική σχολή. Ήθελα σαν τρελή να περάσω, όμως δε πίστευα ότι θα τα καταφέρω... Όχι ότι και τώρα το πιστεύω δηλαδή! Καθε φορά νιώθω την ίδια ανασφάλεια στις πρόβες.

2. Τι περιλαμβάνει η εργασιακή σας καθημερινότητα;

Πρόβα αρκετές ώρες. Μελέτη στο σπίτι. Συχνά μάθημα για τη φωνή ή το σώμα μου. Και το βράδυ λίγες όμορφες ήσυχες ώρες με τον σύντροφο μου και ίσως μια χαλαρή μπύρα με φίλους.

3. Υπάρχει μία σκέψη που κάνετε όταν τελειώνετε για τη μέρα;

Συνήθως είμαι πτώμα και δε προλαβαίνω να σκεφτώ πολλά. Όταν σκέφτομαι, εύχομαι να είναι καλά όσοι αγαπώ.

4. Τι είναι αυτό που αγαπάτε περισσότερο στη καριέρα σας;

Αγαπάω την ίδια τη δουλειά και τις χαρές που μου δίνει. Τα κείμενα, την έρευνα γύρω από αυτά, τους συναδέλφους μου, τις δημιουργικές πρόβες, τις αποκαλυπτικές παραστάσεις.

5. Αν δεν ήσασταν αυτό τι θα ήσασταν;

Μακάρι να ήξερα... Νομίζω αν χρειαζόταν θα μπορούσα να κάνω τα πάντα. Παρ' όλα αυτά η ύπαρξη μου είναι ταυτισμένη με τη δουλειά μου.

6. Πώς νιώθετε ως γυναίκα στον χώρο;

Νιώθω καλά. Και περήφανη που μπορώ να ζω απ τη δουλειά που αγαπώ και ταυτόχρονα να την απολαμβάνω. Αλλά νομίζω ότι έτσι θα ένιωθα και εάν ήμουν άντρας. Σπάνια έχω νιώσει περίεργα από τη συμπεριφορά κάποιου επειδή είμαι γυναίκα και έχω φροντίσει είτε να απομακρυνθώ είτε να βάλω τα όρια μου.

7. Τι συμβουλή θα δίνατε στον 20χρονο εαυτό σας;

Ευτυχώς δε νομίζω ότι έχω αλλάξει πολύ από τότε. Συχνά αισθάνομαι 15. Θα έλεγα ίσως να μη φοβάται να είναι αυτό που είναι.

8. Τι θα λέγατε σε ένα νέο κορίτσι που πρόκειται να ξεκινήσει τώρα τη καριέρα της;

Να είναι σίγουρη ότι επιθυμεί πολύ αυτή τη δουλειά. Όχι γι' αυτό που φαίνεται αλλά γι' αυτό που είναι. Να μη φοβάται. Να είναι ο εαυτός της.

9. Μια αστεία/περίεργη στιγμή που σας έχει συμβεί σε σχέση με τη δουλειά σας και θα θυμάστε για πάντα

Έχω πολλές αστείες στιγμές να διηγούμαι. Συνήθως από περιοδείες. Ένα λάστιχο λεωφορείου που έσκασε δυο φορές απανωτά και έφερε τα πάνω κάτω, κάτι περίεργες πτώσεις -ευτυχώς όχι επικίνδυνες-, αστεία σαρδάμ δικά μου και συναδέλφων. Κυρίως όμως το δέσιμο θιάσων με κοινό στόχο την παράσταση που γίνεται σαν οικογένεια και πάντα με συγκινεί απεριόριστα.

10. Πότε κλείνετε το κινητό σας;

Στη πρόβα.

11. Το μότο σας

Μου 'ρθε τώρα στο μυαλό κάτι ωραίο που είχε πει ο Γιάννης Κακλέας κάποτε σε μια πρόβα και σκέφτομαι ότι ίσως αυτό είναι με ένα τρόπο το μότο μου. Κάπως έτσι το είπε: «Το θέμα δεν είναι να μην πέσεις αλλά το πώς θα ξανασηκωθείς».

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα