REAL LIFE WORKING GIRL

Mobbing: 1 στους 10 εργαζόμενους στην Ελλάδα υφίσταται bullying στον εργασιακό χώρο


Χριστίνα Γουδρούπη

1 Οκτωβρίου 2018

photo-1503945438517-f65904a52ce6.jpg

Το bullying δεν είναι μια έννοια που αφορά μόνο την παιδική και την εφηβική ηλικία, ούτε αφορά μόνο τα σχολεία. Ο εκφοβισμός μπορεί να συμβαίνει με διαφορετικούς τρόπους και στους εργασιακούς χώρους, στοχεύοντας ενήλικες, οι οποίοι μπορεί να υφίστανται πιέσεις, υποτίμηση, καταπόνηση και εσκεμμένη απομόνωση. Σε αυτήν την περίπτωση, ονομάζεται mobbing. Συχνά αναφερόμενο και ως «Ηθική Παρενόχληση», το mobbing διαφοροποιείται από το bullying επειδή στον εργασιακό χώρο σπανίως υπάρχει σωματική κακομεταχείριση.

Κάθε επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά που βλάπτει την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητα του ατόμου μπορεί να θεωρηθεί Mobbing. Δεν έχει σημασία αν εκδηλώνεται µε λόγια, πράξεις ή γραπτά μηνύματα, αλλά αν ασκείται συστηματικά, στρατηγικά και μεθοδικά, καταλήγοντας μια μορφή «ψυχολογικής τρομοκρατίας».

Στην Ελλάδα, ένας στους δέκα εργαζόμενους παραδέχεται ότι υφίσταται κάποιας μορφής ψυχολογική κακομεταχείριση.

3 σημάδια ότι ένα άτομο υφίσταται Mobbing

  • Του ασκείται λεκτική βία, όπως βρίσιμο, στοχευμένα υποτιμητικά σχόλια γύρω από την προσωπική του ζωή, σαρκασμός και επιδεικτική διόρθωση
  • Του ασκείται σιωπηρή βία, μέσω επιδεικτικής αδιαφορίας. Συχνά, η προσωπική του άποψη δεν λαμβάνεται υπόψιν, και του αποκρύπτονται πληροφορίες που αφορούν την απόδοσή του
  • Του ανατίθεται υπερβολικός φόρτος εργασίας, ο οποίος ενίοτε περιλαμβάνει και δουλειά εκτός του αντικειμένου του

Καινούριοι υπάλληλοι αλλά και άτομα με ελλιπές κοινωνικό δίκτυο, ντροπαλά, εσωστρεφή και συναισθηματικά, είναι τα πρώτα που στοχοποιούνται. Ωστόσο κάποιες φορές, κριτήριο αποτελεί και ο ανταγωνισμός (άτομα με υψηλό μορφωτικό επίπεδο ή θέση που διακρίνονται για τις επιδόσεις τους) αλλά και η διαφορετικότητα σε σχέση με την ομάδα. Οι θύτες είναι συνήθως άτομα με επιφανειακά δυναμικό χαρακτήρα, ασταθή συμπεριφορά, και υψηλή αίσθηση ανταγωνισμού. Η συμπεριφορά τους καθοδηγείται από παθολογική ανάγκη για έλεγχο, εξωτερικευμένο αίσθημα ντροπής, και παράλογες προσδοκίες από τον εαυτό τους και τους άλλους.

Φυσικά, το θύμα χάνει σταδιακά τα κίνητρά του για την εργασία, και μπορεί να γίνεται κυκλοθυμικό, αγχώδες, και επιθετικό. Απομόνωση, εξαρτήσεις και διατροφικές διαταραχές είναι μερικά από τα συμπτώματα που μπορεί να εκδηλωθούν, ενώ μπορεί το άτομο να οδηγηθεί σε ολοκληρωτική εξουθένωση (burnout) και κατάθλιψη. Καθώς το mobbing αποτελεί πρόβλημα και για την επιχείρηση, λόγω μείωσης της παραγωγικότητας και έλλειψης κινήτρων του προσωπικού, η αντιμετώπιση δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους. Η συνειδητοποίηση των διαστάσεων του προβλήματος σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει οδηγήσει τους σχετικούς φορείς αλλά και τις επιχειρήσεις, στη μελέτη του φαινομένου και τη δημιουργία διαδικασιών για την αντιμετώπισή του. Πρακτικά τα θύματα μπορούν και πρέπει να λαμβάνουν ψυχολογική και νομική στήριξη, ενώ θα πρέπει να θεσπιστούν κανόνες για την πρόληψη και τον περιορισμό του.