
Τα φώτα έχουν πέσει επάνω στο Παρίσι, εκεί που η καρδιά της μόδας χτυπά δυνατά, με τους οίκους υψηλής ραπτικής να παρουσιάζουν τις νέες τους συλλογές στο πλαίσιο της Εβδομάδας Μόδας και τα ντεμπούτα των σχεδιαστών να εντυπωσιάζουν, αν κάτι όμως πρέπει να μπει στη λίστα με τα highlights της φετινής διοργάνωσης αυτά είναι τα shows του Mugler και του Rick Owens.
Ένα είναι σίγουρο: Το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο του Miguel Castro Freitas στον οίκο Mugler δεν απογοήτευσε. Το show για τη συλλογή Άνοιξη/ Καλοκαίρι 2026 πραγματοποιήθηκε σε ένα υπόγειο πάρκινγκ κοντά στο La République, με τον ζοφερό χώρο να έρχεται σε αντίθεση αλλά και πλήρη αρμόνια συνάμα με τα περίτεχνα κομμάτια της collection του.
Το underground show του Mugler
Διατηρώντας την επαναστατική σχεδιαστική φόρμουλα του οίκου, ο Miguel Castro Freitas απέδειξε πως είναι άξιος συνεχιστής του οράματος του Mugler, εκτός από αυτό όμως άφησε να εννοηθεί ξεκάθαρα πως σκοπεύει να φτάσει στα άκρα κάνοντας αισθητή την παρουσία του.
Το τολμηρό του ντεμπούτο θύμιζε τις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν ο Thierry εδραιώθηκε στην υψηλή ραπτική αλλά και όταν μια δεκαετία αργότερα, ο οίκος παρουσίασε τις επαναστατικές συλλογές πουλιών, με περίτεχνα πούπουλα όλο χρώματα.
Στην πασαρέλα, εκτός από τις μπεζ αποχρώσεις, τα κοστούμια, τα φορέματα με σμιλεμένους ώμους και τα ανοιχτά ντεκολτέ είδαμε και δημιουργίες με φτερά, αποτέλεσμα της συνεργασία του με το Maison Février, ένα feather atelier που βρίσκεται πάνω από το Moulin Rouge.
Η δυστοπία του Rick Owens
Από την άλλη, ο Rick Owens μόνο απαρατήρητος δεν πέρασε. Η επίδειξή του, η οποία έμοιαζε περισσότερο με performance art, όπως και η ανδρική συλλογή του τον Ιούνιο, πραγματοποιήθηκε στο γιγάντιο σιντριβάνι του Palais de Tokyo με τα μοντέλα να περπατούν πάνω σε μια τεράστια μεταλλική σκάλα και να κατευθύνονται μέσα στο νερό.
Λίγα μέτρα μακριά από την έκθεση «Temple of Love» στο Musée Galliera, με έργα του σχεδιαστή, το show του θύμιζε δυστοπία, με ψυχεδελικούς ήχους και το «Somebody to Love», remix του Basstrologe, να αποδεικνύουν πως ο σχεδιαστής δεν κάνει απλώς μόδα, δεν δημιουργεί απλώς κομμάτια υψηλής ραπτικής αλλά διαμορφώνει τις αισθήσεις.
Η τολμηρή συλλογή του «Temple» αποτελούνταν από εκκεντρικά ντραπέ, σουρεαλιστικά φορέματα, γλυπτικούς όγκους και κρόσσια και κομμάτια από οργάντζα με εκκεντρικούς ώμους. Είδαμε μπότες από πλεξιγκλάς με τακούνι, ανακυκλωμένο νάιλον τούλι κεντημένο με πούλιες αλλά και βαμμένα με φυτικό τρόπο δέρματα βαρέως τύπου, κατασκευασμένα από τον Λονδρέζο σχεδιαστή Straytukay.
Η μόδα αλλάζει — και το JennyGr είναι πάντα μπροστά. Ακολούθησέ μας στο Google News για daily fashion inspo.