«Πρώτη Φορά Ελεύθερη»: Ένα θεατρικό με πλούσια συναισθήματα και σκέψεις

«Πρώτη Φορά Ελεύθερη». Τρεις λέξεις συναισθηματικά φορτισμένες, που απέκτησαν περιεχόμενο μέσα από τέσσερις γυναίκες επί σκηνής. Τέσσερις γυναίκες που άντλησαν έμπνευση από το δικό τους «σενάριο ζωής», και ξεδίπλωσαν τις ιστορίες τους μπροστά σε ένα μικρό κοινό, που ήρθε αντιμέτωπο με «ορμητικά» συναισθήματα.

Το θεατρικό με τίτλο την πρωτόγνωρη αυτή αίσθηση ελευθερίας, σηματοδότησε την ολοκλήρωση της δεύτερης φάσης του προγράμματος «18 Άνω», και «πήρε ζωή» από τέσσερις απεξαρτημένες μητέρες, που έκαναν τις αφηγήσεις τους «δώρο» προς την θεραπευτική ομάδα αλλά και τους θεραπευόμενους που συνεχίζουν τον αγώνα προς νέους και διαφορετικούς τρόπους ζωής.

Η Β΄ φάση του προγράμματος είναι πολύ σημαντική γιατί η εξαρτημένη γυναίκα και μητέρα μέσα από διάφορες θεραπευτικές διαδικασίες (ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία, δραματοθεραπεία, εργοθεραπεία, μουσικοθεραπεία, κ.α.), προσπαθεί να συνειδητοποιήσει τους πραγματικούς λόγους που την οδήγησαν στην εξάρτηση και να αναζητήσει καινούριους τρόπους ζωής, χωρίς ωστόσο να αναγκαστεί να αποχωριστεί το παιδί της για τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

Σε αυτό ακριβώς το ταξίδι από την αρχή της συνειδητοποίησης μέχρι την απεξάρτηση, μεταφερθήκαμε μέσα από τις εκπληκτικές ερμηνείες των γυναικών, που η μία έγινε ο καθρέφτης της άλλης πάνω στη σκηνή, σε μια τέλεια στιγμή αλληλοσυμπλήρωσης. Με αφετηρία μια αλληγορική ιστορία που εξελίχθηκε σε «Κόλαση» ενώ αρχικά έμοιαζε με «Παράδεισο», οι τέσσερις ηρωίδες αφηγήθηκαν ιστορίες στο σκοτάδι, ιστορίες σωματικής και συναισθηματικής κακοποίησης στον γενναίο δρόμο προς το φως.

Ορμώμενες από παραμύθια, όπως «Η Ωραία Κοιμωμένη» και ο «Μικρός Πρίγκιπας», οι πρωταγωνίστριες της απεξάρτησης αφηγήθηκαν βουβά τις ιστορίες που τις οδήγησαν μέχρι τον εθισμό. Ιστορίες απόρριψης και μη αποδοχής, που τις έκαναν στο τέλος, να γίνουν ο «Ρομπέν Δασών» του εαυτού τους... Γιατί, όπως ειπώθηκε, «θέλει ψυχή» για να τα καταφέρεις και να αλλάξεις αυτό που μέχρι χθες, αποτελούσε την πραγματικότητά σου.

Δένοντας «σφιχτά» τον εαυτό τους με ενοχές, οι γυναίκες- ηρωίδες μέσα από έναν συγκλονιστικό χορό μεταμόρφωσης έδειξαν επί σκηνής, πώς κατάφεραν να αποχαιρετήσουν σταδιακά τις εξαρτήσεις με πηγή δύναμης τα παιδιά τους, αλλά και την ίδια τους τη θέληση για μια νέα ζωή, που θα τις έκανε για «Πρώτη Φορά Ελεύθερες». Με συγκίνηση στα μάτια, όσοι βρεθήκαμε εκεί κοντά τους ως θεατές, νιώσαμε μαζί τους όλη αυτή την αλλαγή, τη μεταμόρφωση μετά από 300 και κάτι ημέρες απεξάρτησης.

Το θάρρος και η γενναιότητα αυτών των γυναικών ανταμείφθηκε με ένα εξίσου υπέροχο δώρο από την πλευρά της θεραπευτικής ομάδας. Σε έναν καμβά, τα τέσσερα στοιχεία της φύσης, κάθε στοιχείο, κι από ένα σύμβολο για την κάθε πρωταγωνίστρια του θεατρικού, που το ένα χρειάζεται πάντα το άλλο.

Γιατί...

Μπορεί να είσαι αυθόρμητη σαν τον αέρα, που καμιά φορά γίνεται παρορμητικός

Μπορεί το συναίσθημα να ρέει στη ζωή σου σαν το νερό, που έχει την τάση όμως, να γίνεται και ορμητικό

Μπορεί ο δυναμισμός της φωτιάς να είναι θελκτικός, αλλά δεν πρέπει ποτέ να υπερεκτιμήσεις τη δύναμή της

Μπορεί όμως, μετά από όλα αυτά, να έχεις τη σταθερότητα μέσα σου, όπως η Γη

Μετά από όλες τις σκέψεις και τα μοναδικά συναισθήματα που μου γέννησαν οι τέσσερις ηρωίδες στη σκηνή, κλείνω με έναν ινδιάνικο μύθο που είναι καλό να θυμόμαστε πριν από κάθε δύσκολη απόφαση στη ζωή μας.

Ένας σοφός ινδιάνος της φυλής Τσερόκι, έλεγε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων:

"Γιε μου", η μάχη γίνεται ανάμεσα σε δυο λύκους που έχουμε όλοι μέσα μας.

Ο ένας λύκος είναι το Κακό.

Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονεία, η ενοχή, η προσβολή, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία. Με μια λέξη είναι το "Εγώ".

Ο άλλος λύκος είναι το Καλό.

Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία. Είναι το "Είναι''.

Ξέρεις ποιος από τους δύο λύκους νικάει;

Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό, αλλά μη βρίσκοντας απάντηση, ρώτησε τον σοφό Ινδιάνο:

"Ποιος λύκος νικάει;"

Ο σοφός Ινδιάνος απάντησε: "Αυτός που ταΐζεις"!