UPDATE

Όσοι πεινάνε συνέχεια ζουν περισσότερο; Μάλλον ναι - Τι δείχνει νέο πείραμα


JTeam

22 Μαΐου 2023

Όσοι πεινάνε συνέχεια ζουν περισσότερο; Μάλλον ναι - Τι δείχνει νέο πείραμα
Τα αποτελέσματα από πειράματα που έγιναν σε έντομα και η σύνδεση της ακόρεστης πείνας με τα χρόνια ζωής

Σε περίπτωση που ανήκεις και εσύ στην κατηγορία των ατόμων που πεινάς συνέχεια, ήρθε η ώρα να νιώσεις κάπως ανακουφισμένη, αφού όπως δείχνει νέα έρευνα, αναμένεται να ζήσεις και περισσότερο. Σύμφωνα με το Ιnside Science, o ρυθμός με τον οποίο γερνάμε, μπορεί να έχει άμεση συσχέτιση με το πόσο πεινασμένοι νιώθουμε. Συγκεκριμένα, όσο συχνότερα πεινάς, τόσο επιβραδύνεται η γήρανση.

Ωστόσο εδώ χρειάζεται μια σημαντική διευκρίνηση, η οποία αφορά το πόσο πεινάμε, και όχι το πόσο τρώμε. Για να καταλάβουμε καλύτερα όμως, πως αυτά τα δυο συνδέονται, πάμε να δούμε το πείραμα που πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Michigan σε μύγες.

Οι ερευνητές αφού παρατήρησαν τις μύγες, και το πόσο συχνά αναζητούν τροφή, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως εκείνες που αισθάνονταν πεινασμένες συνέχεια, ζούσαν και περισσότερο. Και αυτό γιατί η πείνα, μπορεί να προκαλέσει σημαντικές αλλαγές στο επιογονιδίωμα του εγκεφάλου. Το επιογονιδίωμα, είναι ο μηχανισμός κατά τον οποίο το κύτταρο ελέγχει ποιες γονιδιακές περιοχές του οργανισμού είναι περισσότερο λειτουργικές. Με λίγα λόγια, οι αλλαγές που προκαλούνται στον εγκέφαλο από την επιθυμία αναζήτησης τροφής, σχετίζονται με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.

Σχετικά με το πείραμα στις μύγες, η ερευνητική ομάδα, κατάφερε επίσης να χαρτογραφήσει «την μοριακή μηχανική» της πείνας, και τον ρόλο της, στις αλλαγές των νευρώνων του εγκεφάλου. Οι αλλαγές αυτές που προκλήθηκαν από την πείνα, μπορούν να επηρεάσουν συγκεκριμένα γονίδια, τα οποία με τη σειρά τους επηρεάζουν και τη γήρανση του οργανισμού.

Αν και οι ερευνητές ξεκαθάρισαν πως η μελέτη βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο, και πως πριν αποδειχθούν τα παραπάνω δεδομένα και στους ανθρώπους, οφείλουμε να δείξουμε μια επιφύλαξη. Ωστόσο τόνισαν πως «υπάρχει κάθε λόγος να αναμένουμε τα ίδια αποτελέσματα και λειτουργίες και σε άλλα είδη, συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου».

Όπως και να' χει, είναι ένα πρώτο βήμα, για να νιώσουμε και εμείς (επιτέλους) φυσιολογικοί άνθρωποι.