UPDATE

Η ευγενής άμιλλα της πρωινής ζώνης, η χαμένη αξιοπιστία των ριάλιτι παιχνιδιών και η επιστροφή του “Maestro”


Χριστίνα Κατσαντώνη

24 Μαΐου 2024

The Watcher - Maestro
Η Χριστίνα Κατσαντώνη ανοίγει τηλεόραση, περιοδικά, sites, το τρίτο μάτι της και παρουσιάζει κάθε Παρασκευή τις ειδήσεις που ξεχώρισε μέσα στην εβδομάδα που πέρασε -πάντα με τον δικό της, μοναδικό τρόπο

* Σε αυτή τη ζωή δεν μπορούμε να είμαστε για πολλά πράγματα σίγουροι, αλλά για ένα πράγμα τουλάχιστον μπορούμε να βάλουμε το χέρι μας στη φωτιά: η Κατερίνα Καινούργιου συμπαθεί τη Φαίη Σκορδά -τουλάχιστον όσο η Δώρα τη Δαλάκα. Εντάξει, μία φορά που είχε ξεφύγει και άφησε ένα σωρό προσβλητικούς υπαινιγμούς και ειρωνείες για τις χαμηλές επιδόσεις της Σκορδά στην τηλεθέαση, ζήτησε δημόσια συγγνώμη. (Αφήστε που δεν έφταιγε εκείνη, αλλά ο Λάμπρος Κωνσταντάρας και ο Αντρέας Μικρούτσικος, στους οποίους αργότερα απέδωσε ευθύνες -για το ξέσπασμά της) Και τώρα, που για άλλη μια φορά, σχολιάζοντας τη Σκορδά άρχισε να αφήνει υπονοούμενα ότι “εγώ δεν παίρνω ποτέ τηλέφωνο από πίσω να πω αυτή δεν κάνει ή διευθυντικά στελέχη, διοικήσεις να πω πώς το επιτρέπετε αυτό; Εμένα δεν μ’ αρέσουν τα από πίσω, ξέρετε… γενικότερα το λέω”, για να καταλήξει πως θέλει “ό,τι καλύτερο” για τη Φαίη και τους συνεργάτες της, δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφιβάλλουμε. Κι αν η Σκορδά έχει το παραμικρό ψήγμα αμφιβολίας για την άδολη συμπάθεια της Καινούργιου, τι να πω, πολύ καχύποπτοι έχουμε γίνει τελευταία…

* Ένα παιχνίδι για να έχει ενδιαφέρον, πρέπει να έχει συγκεκριμένους κανόνες, συγκεκριμένους όρους ανάδειξης του νικητή και των ηττημένων, γνωστούς από πριν σε όλους τους εμπλεκόμενους -στους οποίους βεβαίως συμπεριλαμβάνεται και το κοινό, αν μιλάμε για τηλεοπτικό παιχνίδι. Όταν όμως οι κανόνες αλλάζουν κάθε τρεις και λίγο, σύμφωνα με τις επιταγές και τις ορέξεις της παραγωγής, δεν μπορούμε να μιλάμε για παιχνίδι, αλλά περισσότερο για κατευθυνόμενο “σενάριο”, που δεν υπολογίζει ούτε παίκτες, ούτε τηλεθεατές. Κάτι τέτοιο βλέπουμε και στα δύο ριάλιτι παιχνίδια, που παίζονται αυτή τη στιγμή στον ΣΚΑΪ. Στο “My style rocks”, οι κανόνες άλλαξαν, έτσι ξαφνικά και οι παίκτριες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, ενώ στο “Survivor”, οι ομάδες αλλάζουν κατά βούληση, παίκτες αγωνίζονται επί δύο εβδομάδες για να αποφύγουν την αποχώρηση, όμως τελικά δεν φεύγει κανείς και η ζωή συνεχίζεται… Ποιος βγαίνει “πληγωμένος” από όλο αυτό; Το ίδιο το concept -ακόμα και ο παρουσιαστής Γιώργος Λιανός πλέον τρώει “κράξιμο” στα social media- που χάνει κάθε επίφαση αξιοπιστίας, με αποτέλεσμα να πέφτει στους πίνακες τηλεθέασης πιο χαμηλά, πιο χαμηλά, πιο χαμηλά…

* Τα μεγάλα θέματα της εβδομάδας αυτή την εποχή τουλάχιστον στις πρωινές εκπομπές αφορούν τις -συχνά- φήμες για τις εξελίξεις στην τηλεοπτική αγορά (ποιοι φεύγουν, ποιοι μένουν, ποιοι έρχονται), την οικογενειακή αντιδικία του Γιώργου Μαζωνάκη και το ποιος θα τραγουδήσει στον γάμο του Στέφανου Κασσελάκη, κι αν θα είναι ο Κωνσταντίνος Αργυρός, όπως αποκάλυψε το αποκλειστικό ρεπορτάζ της Σταματίνας Τσιμτσιλή ή δεν θα είναι ο Κωνσταντίνος Αργυρός, όπως αποκάλυψε αποκλειστικό ρεπορτάζ του Γιώργου Λιάγκα. Τα δύο είναι αυτοαναφορικά (από την τηλεόραση, για την τηλεόραση, με Λιάγκα και Τσιμτσιλή να συναγωνίζονται επί προσωπικού για το ποιος την έχει πιο έγκυρη την είδηση), το τρίτο ανήκει στην κατηγορία της πλέον θλιβερής κι αδιάκριτης κλεδαρότρυπας. Άλλη επιλογή δεν έχει (εκτός κι αν πάμε στο λατρεμένο “TV Queen”...).

* Φτάνουμε, λοιπόν, στο αγαπημένο μου θέμα, στο ριάλιτι του Open από όπου αναμένεται να βγουν οι επόμενες “βασίλισσες” της τηλεόρασης! Οι οποίες πλέον έχουν αγριέψει, κι ασκούν κριτική στους “δασκάλους” τους, διότι αμφισβητούν τα ταλέντα τους. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα παίκτριας, που αντέδρασε στην κριτική του Τάσου Τρύφωνος, ο οποίος σχολίασε ότι στο “καλησπέρα” της παρουσίασης της, αναφέρθηκε στην “πιο ενδιαφέρων ενότητα”. “Ρώτησα κι άλλους” του εξήγησε διαμαρτυρόμενη “και δεν το βρήκαν τόσο σημαντικό”. Εδώ που τα λέμε, υπερεκτιμημένο το συντακτικό, αμάν πια…

* Αλλά ας πάμε σε κάτι πραγματικά ευχάριστο. Στην επιστροφή του “Maestro” του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, που χαρακτηρίστηκε από το ABC ως μια από τις καλύτερες μη αγγλόφωνες σειρές του Netflix. Ο δεύτερος κύκλος ανέβηκε και παραμένει στην πρώτη θέση των προτιμήσεων του ελληνικού κοινού στην πλατφόρμα, συγκεντρώνοντας -δικαίως- πολυάριθμα κολακευτικά σχόλια στα social media. Η φωτογραφία, η συνολική αισθητική της σειράς, το φως, το χρώμα, οι ερμηνείες και οι πάντα εύστοχες μουσικές είναι τα μεγάλα της ατού, που καλύπτουν σε ένα βαθμό και τις σεναριακές αδυναμίες. Οι ερμηνείες ηθοποιών όπως η Μαρία Καβογιάννη και η -ιδιαίτερα έντονη- και στον β’ κύκλο Στεφανία Γουλιώτη δείχνουν στο διεθνές κοινό πως οι Έλληνες ηθοποιοί δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από σπουδαίους ηθοποιούς του εξωτερικού κι αυτό είναι άλλο ένα credit που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον Παπακαλιάτη και στο έργο του.

* Κι εδώ μόλις μου μπήκε η απορία: αν το διεθνές κοινό έβλεπε -έστω για λίγο- “TV Queen” τι εντυπώσεις θα έβγαζε για τις παρουσιάστριες της ελληνικής τηλεόρασης; Θα την έβρισκαν... ενδιαφέρων προοπτική;

Μέχρι τότε, δείτε άφοβα “Maestro” και ταξιδέψτε νοητά σε ιδανικά καλοκαίρια σε μαγικά νησιά. Κι αν γίνεται και κυριολεκτικά, ακόμα καλύτερα...