Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ταορμίνας γιορτάζει την 25η επέτειο του αισθησιακού και ποιητικού δράματος «Malèna» του Giuseppe Tornatore, τιμώντας τη Μόνικα Μπελούτσι με Ειδικό Βραβείο για τον ρόλο που απογείωσε την καριέρα της και τη σύστησε στο διεθνές κοινό ως σύμβολο της ιταλικής κινηματογραφικής γοητείας. Η βράβευση θα πραγματοποιηθεί στο επιβλητικό Αρχαίο Θέατρο της Ταορμίνας, παρουσία της ίδιας της ηθοποιού, στο πλαίσιο μιας ειδικής προβολής της ταινίας σε αποκαταστημένη κόπια.
Η φετινή αφίσα του φεστιβάλ είναι αφιερωμένη στο «Malèna», με χαρακτηριστικό στιγμιότυπο της Bellucci στον ομώνυμο ρόλο, σε έναν φόρο τιμής στην εμβληματική ερμηνεία της, η οποία εξακολουθεί να συγκινεί και να εμπνέει. Όπως δήλωσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής Tiziana Rocca, «η Μόνικα Μπελούτσι ενσάρκωσε με σπάνια ευαισθησία και δύναμη την ομορφιά, την απομόνωση και την αντίσταση μιας γυναίκας απέναντι στην προκατάληψη και την ηθική κατακραυγή».
Το 71ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ταορμίνας θα διεξαχθεί από τις 10 έως τις 14 Ιουνίου, φιλοξενώντας λαμπερούς καλεσμένους και προβολές σε μια από τις πιο ατμοσφαιρικές τοποθεσίες του ευρωπαϊκού σινεμά, στη σκιά της Αίτνας και με θέα το Ιόνιο.
Υπό τη νέα εντολή της Τιζιάνα Ρόκα, γκουρού του μάρκετινγκ, το φεστιβάλ θα χωριστεί σε τρία τμήματα: διεθνές διαγωνιστικό τμήμα ταινιών μεγάλου μήκους, ένα τμήμα εκτός διαγωνισμού και ειδικές εκδηλώσεις.
Λίγα λόγια για την ταινία "Malèna"
Το Malèna του βραβευμένου με Όσκαρ Giuseppe Tornatore κυκλοφόρησε το 2000 και αποτελεί ένα αισθητικό και συγκινητικό δράμα εποχής που διαδραματίζεται στη Σικελία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Μέσα από τα μάτια ενός 13χρονου αγοριού, παρακολουθούμε την ιστορία της Μαλένα, μιας σιωπηλής καλλονής που γίνεται αντικείμενο πόθου, ζήλιας και προκατάληψης σε μια κλειστή κοινωνία που δεν συγχωρεί την ομορφιά της.
Η Μόνικα Μπελούτσι, στην πρώτη της πραγματικά μεγάλη κινηματογραφική ερμηνεία, ενσαρκώνει την ηρωίδα με αφοπλιστική σωματικότητα και συναισθηματική ένταση, χωρίς σχεδόν καθόλου διαλόγους. Η ταινία δεν είναι απλώς μια ιστορία για την ενηλικίωση, αλλά ένα ποιητικό σχόλιο για τη γυναικεία μοναξιά, την κοινωνική βία και την επιθυμία, όλα πλαισιωμένα από την υποβλητική μουσική του Ennio Morricone.
