Η Χαιρώνεια τοποθετείται στη Στερεά Ελλάδα, 13.5 χλμ. από τη Λιβαδειά, και οφείλει την ονομασία της στον μυθικό οικιστή Χαίρωνα, γιο του Απόλλωνα και της Θηρούς. Η πόλη, της οποίας η κατοίκηση ανάγεται στους νεολιθικούς χρόνους, για χιλιετίες, υπήρξε το σημαντικότερο πέρασμα για τη Βόρεια και Δυτική Ελλάδα, καθώς και το Μαντείο των Δελφών. Από τη μυκηναϊκή περίοδο έως τον 4ο αι. π.Χ. θα γνωρίσει ελάχιστα διαστήματα ανεξαρτησίας, ενώ κατά τη ρωμαϊκή περίοδο θα ανθίσει ως παραγωγός αρωματικών ελαίων. Ο καταστροφικός σεισμός του 551 μ.Χ. θα “επικυρώσει” την παρακμή της, η οποία και είχε αρχίσει να συντελείται από την ύστερη αρχαιότητα. Κατά τη Φραγκοκρατία και την Τουρκοκρατία έχει καταντήσει, πλέον, μια ασήμαντη πολίχνη. Από το 2011 αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Λιβαδειάς, με τον σύγχρονο οικισμό να βρίσκεται στην ίδια θέση με την ομώνυμη αρχαία πόλη.
Το τόσο χαρακτηριστικό και γνώριμο, ωστόσο, τοπίο της Βοιωτίας, με τις αχανείς, καταπράσινες πεδιάδες, «κρύβει», στο παρελθόν του, ένα συναρπαστικό όσο και καθοριστικής σημασίας ιστορικό γεγονός. Η Χαιρώνεια, η οποία έμελλε να γίνει γνωστή ως τόπος σημαντικών μαχών που σφράγισαν τη μοίρα του ελληνικού κόσμου, αποτέλεσε, το 338 π.Χ., το πεδίο σύγκρουσης μεταξύ του Μακεδόνα Βασιλέα Φιλίππου και της συνασπισμένης στρατιάς των νότιων Ελλήνων, υπό την αρχηγία -επισήμως- της Θήβας και ουσιαστικά της -ξεπεσμένης πλέον- Αθήνας και του Δημοσθένη.
Διαβάστε τη συνέχεια στο monopoli.gr
