Τις είδαμε και τις προτείνουμε: 4 must παραστάσεις να δεις στο θέατρο τον Δεκέμβριο
Άννα Καντζηλιέρη
6 Δεκεμβρίου 2025
Καθώς η αντίστροφη μέτρηση για τις ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς έχει ξεκινήσει, η πόλη φορά τα γιορτινά της και κάθε βράδυ μας υποδέχεται σε ένα ακόμα ταξίδι. Ο Δεκέμβριος αποτελεί την ιδανική περίοδο για να χαθείς σε παραστάσεις που ζωντανεύουν ιστορίες, συναισθήματα και εικόνες πάνω στη σκηνή. Από κλασικά έργα μέχρι σύγχρονες παραγωγές, τα θέατρα προσφέρουν ένα ζεστό καταφύγιο για όσους αναζητούν ένα διάλειμμα από τη ρουτίνα της καθημερινότητας.
Σε κάθε παράσταση κρύβεται μια μικρή ή μεγάλη εμπειρία που αξίζει να ζήσεις. Οι ηθοποιοί, τα σκηνικά, η μουσική και η ατμόσφαιρα συνδυάζονται για να μας υπενθυμίσουν γιατί το θέατρο παραμένει μια από τις πιο ζωντανές μορφές τέχνης. Και αυτό τον μήνα, βρεθήκαμε σε αρκετά θέατρα της πόλης και παρακολουθήσαμε παραστάσεις διαφορετικών ειδών. Κάποιες κέρδισαν το ενδιαφέρον μας (και βρίσκονται σε αυτή τη λίστα), ενώ άλλες δεν ανταποκρίθηκαν στις προσωπικές προσδοκίες.
Μετά, λοιπόν, από ένα θεατρικό tour, καταλήξαμε στις 4 must see θεατρικές παραστάσεις που αξίζει να δεις στην Αθήνα τον Δεκέμβριο - μία για κάθε εβδομάδα του μήνα. Οι δυνατές ερμηνείες των ηθοποιών, η ευρηματική σκηνοθεσία και το καλοδουλεμένο κείμενο κέρδισαν γι’ ακόμα μια φορά. Διαφορετικές προτάσεις για κάθε επιθυμία, κατάσταση ή συναίσθημα. Όλες προσεγμένες ακόμα και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Εμείς στο JennyGr τις απολαύσαμε, σειρά σου!
4 παραστάσεις να δεις στην Αθήνα τον Δεκέμβριο
«Απόψε κανείς δεν πεθαίνει» Σεξ – Βία – Εξουσία – Πίστη – Αγάπη
Μέσα από τις έννοιες του σεξ, της βίας, της εξουσίας, της πίστης και της αγάπης, η παράσταση «Απόψε κανείς δεν πεθαίνει» ξετυλίγει ένα πολυφωνικό μωσαϊκό σύγχρονων ιστοριών. Δύο συγγραφείς, μία σκηνοθέτις και έξι ηθοποιοί επιδίδονται σε μια μακρά διαδικασία έρευνας και συλλογικής δημιουργίας μέσα από αυτοσχεδιασμούς και βιωματικό υλικό. Το αποτέλεσμα είναι μια ζωντανή, άμεση δραματουργία, που πατά πάνω στο σήμερα και συνομιλεί με τον θεατή σε προσωπικό επίπεδο.
Oι ιστορίες που παρουσιάζονται είναι καθρέφτες της καθημερινότητας μας. Πράγματα που έχουμε ακούσει, ζήσει, ελπίσει η σιωπηλά φοβηθεί. Μικρές και μεγάλες συμπτώσεις υφαίνουν το νήμα που συνδέει τις επιμέρους θεματικές δημιουργώντας μια πολύπτυχη παράσταση με χαρακτήρες που παλεύουν να ακουστούν να αγαπηθούν να αντέξουν και να πιστέψουν επιτέλους σε κάτι.
Σύλληψη ιδέας – Σκηνοθεσία: Αικατερίνη Παπαγεωργίου
Κείμενο - Δραματουργία: Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος, Βίβιαν Στεργίου
Ηθοποιοί: Αλέξανδρος Βάρθης, Νίκος Γιαλελής, Τάσος Λέκκας, Αλεξάνδρα Μαρτίνη, Φάνης Μιλλεούνης, Ελίζα Σκολίδη
«Ένα κάποιο κενό»
Επτά ιστορίες που εκτυλίσσονται παράλληλα – σαν εσωτερικά μονόπρακτα που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους – αποκαλύπτοντας πως πίσω από την επιφάνεια της “κανονικότητας” υπάρχει κάτι εύθραυστο: ένα κενό που όλοι γνωρίζουμε, μα δύσκολα παραδεχόμαστε. Το κενό της μη σύνδεσης. Με τον εαυτό μας πρωτίστως – και κατ’ επέκταση με τους άλλους. Με λιτότητα, χιούμορ και συγκίνηση, οι σκηνές του έργου ισορροπούν ανάμεσα στην καθημερινότητα και την υπαρξιακή αναζήτηση, εστιάζοντας στον σύγχρονο άνθρωπο που πασχίζει να βρει φωνή και νόημα.
Πόσο εύκολα παραδινόμαστε στον αυτοματισμό της ρουτίνας, αφήνοντας τη ζωή να περνά με εμάς απόντες; Και όταν τελικά ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη μοναξιά μας, βρίσκουμε το θάρρος να την αντικρίσουμε - ή καταφεύγουμε στην ασφάλεια της απραξίας; Κι αν ο κόσμος άλλαζε; Αν έπαυε να είναι όπως τον ξέρουμε και οι μέρες μας λιγόστευαν; Θα μέναμε ίδιοι; Θα παραμέναμε αμετακίνητοι, αμέτοχοι, φοβούμενοι την αλλαγή – ή θα επαναστατούσαμε;
Κείμενο/σκηνοθεσία/μουσική: Βαλέρια Δημητριάδου
Ηθοποιοί: Αθηνά Αλεξοπούλου, Ιωάννα Ασημακοπούλου, Αντώνης Καρυστινός, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Μιχάλης Πανάδης, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Αθηνά Σακαλή
«Αλεξάνδρεια»
Στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια του μεσοπολέμου, σ’ αυτό το μοναδικό χωνευτήρι φυλών, γλωσσών και θρησκειών, ένας απρόσμενος έρωτας πρόκειται να ανατρέψει τις ζωές όλων των πρωταγωνιστών. Με φόντο το ταραχώδες σκηνικό της Μέσης Ανατολής, όπου τα πολιτικά παιχνίδια και οι στρατηγικές βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους, Άγγλοι, Γάλλοι, Άραβες κι Εβραίοι διεκδικούν την κυριαρχία τους φτάνοντας το «παιχνίδι» στα άκρα.
Κι εκεί, μέσα σ’ αυτο το θυελλώδες σκηνικό, το ελληνικό πνεύμα, ανθίζει. Ανάμεσα στις πολύβουες αραβικές γειτονιές, οι Έλληνες γυρνούν, ένα παλλόμενο σώμα, ένας σχηματισμός δύναμης, αδιατάρακτος. Κάτω από τον απέραντο ουρανό́ της Αλεξάνδρειας, ζούνε πλημμυρισμένοι από ένα αίσθημα συνενοχής και συνύπαρξης. Και μέσα από τα λόγια του Αλεξανδρινού τους ποιητή, το φως του αρχαίου Φάρου της πόλης ταξιδεύει άσβηστο μες στους αιώνες.
Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Φωκάς Ευαγγελινός
Κείμενο: Ζέτη Φίτσιου
Ηθοποιοί: Άννα Μάσχα, Εριέττα Μανούρη, Ιωάννης Παπαζήσης, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Χριστίνα Αλεξανιάν, Ελένη Καρακάση, Αλίνα Κοτσοβούλου, Δημήτρης Δεγαΐτης, Φωτεινή Παπαθεοδώρου, Λήδα Ματσάγγου, Γιώργος Ψυχογυιός, Γιάννης Στόλλας, Γιάννης Μάνιος, Αλέξανδρος Σιάτρας, Δημήτρης Μαχαίρας, Χρίστος Νικολάου, Δανάη Πολίτη, Ειρήνη Βαλατσού, Άννα Λεμπεντένκο, Παναγιώτης Παντέρας, Μάγια Βασιλάκη, Νίκος Φραντζέσκος, Βασιλική Σουρρή, Ηλιάνα Ιωαννίδου.
«Άγριος Σπόρος»
Σ’ ένα παρακμιακό επαρχιακό τοπίο, η αγωνία της ύπαρξης προηγείται από την εφαρμογή των διατάξεων, και η ανυπακοή στους νόμους γίνεται καθημερινή άσκηση επιβίωσης. Μέσα σε μία μόνο μέρα, σε μια μικρή ερημική παραλία, μια παράνομη καντίνα και η μυστηριώδης εξαφάνιση ενός νεαρού Γερμανού παραθεριστή πυροδοτούν έναν αδυσώπητο μηχανισμό καχυποψίας, κοινωνικού αποκλεισμού και ηθικής καταδίκης, πριν καν διατυπωθεί οποιαδήποτε κατηγορία.
Συγγραφέας: Γιάννης Τσίρος
Σκηνοθεσία: Σοφία Καραγιάννη
Ηθοποιοί: Ηλίας Βαλάσης, Δημήτρης Μαμιός, Ανθή Σαββάκη