Ο σύγχρονος Ουρουγουανός συγγραφέας Σέρχιο Μπλάνκο ζει και γράφει σήμερα στο Παρίσι. Το έργο που τον έκανε πλατιά γνωστό έχει τον τίτλο «Κίεβο» και είναι, όπως ο ίδιος δηλώνει, μια προσπάθεια ανάπλασης του τσεχωφικού «Βυσσινόκηπου», με στόχο να διηγηθεί «πού κατέληξε μετά από έναν αιώνα το σχέδιο ανοικοδόμησης με το οποίο τελείωνε το ρωσικό έργο». Είμαστε πια στο σήμερα και μια οικογένεια αστών, που κληρονόμησαν μια από τις βίλες που κατασκεύασε ο Λοπάχιν, επιστρέφει σε αυτή μετά από δέκα χρόνια απουσίας. Σιγά-σιγά, και με σημείο αναφοράς μια μυστηριώδη πισίνα που καλεί τα πρόσωπα του έργου να βουτήξουν μέσα στα ταραγμένα νερά ενός σκοτεινού παρελθόντος, θα αρχίσουν να αντηχούν οι κραυγές μιας σειράς από εγκλήματα, δολοφονίες και εξαφανίσεις, κραυγές που γίνονται όλο και πιο ενοχλητικές για τη μνήμη αυτών των ανθρώπων. Ένας-ένας, θ’ ανακαλύψουν πως ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν είναι να καλύψουν μ’ ένα πέπλο σιωπής το παρελθόν που τους συνδέει, για να μπορέσουν κάποια στιγμή να αρνηθούν ακόμα και την ίδια του την ύπαρξη. Το βάρος του παρελθόντος όμως είναι συντριπτικό. Θα το αντέξουν όλοι;
Η σκηνοθεσία είναι της πολυβραβευμένης Ελένης Σκότη σε συνεργασία με την Δάφνη Λαρούνη,ενώ το ισχυρό εικαστικό περιβάλλον δημιούργησε ο Γιώργος Χατζηνικολάου με την συνδρομή του Μιχάλη Κλουκίνα και του Σάκη Μπιρμπίλη. Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και η Φιλαρέτη Κομνηνού είναι οι δύο καταξιωμένες πρωταγωνίστριες που παίζουν σε εναλλασσόμενη διανομή τον ίδιο ρόλο, εκείνο τον ίδιο ρόλο, εκείνο μιας σκληρόκαρδης κι εγωκεντρικής μητέρας, ανίκανης να νιώσει αποτροπιασμό για τα φριχτά εγκλήματα που διαπράχθηκαν μέσα στο ίδιο της το σπίτι.
