Μία ενδιαφέρουσα πρόταση:
Γωνιές τέχνης και έργα για όλα τα βαλάντια ανακαλύπτει ο επισκέπτης της 19ης Art Athina, που εγκαινιάζεται απόψε και θα διαρκέσει έως τις 18 Μαΐου, στο Κλειστό Παλαιού Φαλήρου (γήπεδο Τάε Κβον Ντο).
Η διαδρομή ακολουθεί τα περίπτερα των 43 γκαλερί που εκθέτουν στην αρένα του γηπέδου -31 ελληνικές και 12 ξένες-, τα περίπτερα ελληνικών πολιτιστικών φορέων, των ιδρυμάτων, την -για πρώτη φορά φέτος- συμμετοχή έργου από τη συλλογή Δημήτρη Δασκαλόπουλου (από τις πιο αναγνωρισμένες ιδιωτικές συλλογές στον κόσμο), την έκθεση με έργα από τις συλλογές επτά Τούρκων συλλεκτών επικεντρωμένα στην εικόνα της σύγχρονης γυναικείας ταυτότητας και γυναικείας εικόνας στην Τουρκία.
«Ποτέ την ψυχή μου» είναι το μότο της έκθεσης των γυναικών από την Τουρκία. «Ελπίζουμε οι επισκέπτες να αξιολογήσουν το μήνυμα», δήλωσε σήμερα στην ξενάγηση των δημοσιογράφων στην Art Athina, η μια εκ των δύο επιμελητριών, η Μπεράλ Μαντρά. Η κορυφαία Τουρκάλα θεωρητικός τέχνης, ιδρύτρια και «ψυχή» της Μπιενάλε της Κωνσταντινούπολης, εξέφρασε επίσης δημόσια τη θλίψη της για την τραγωδία με τα εκατοντάδες θύματα ανθρακωρύχων στην Τουρκία.
Για δεύτερη χρονιά εφέτος η Art Athina δημιουργεί και φέτος πρόσφορο έδαφος διαλόγου των Ελλήνων καλλιτεχνών με τους ξένους ομοτέχνους τους, μέσα από τα δύο βασικά παράλληλα προγράμματα που εγκαθίδρυσε με επιτυχία από πέρσι.
Ο διάλογος προκύπτει κατ’ αρχήν από το παράλληλο πρόγραμμα «Statement made», έναν λαβύρινθο τέχνης που έστησε περιμετρικά της αρένας με μαεστρία η επιμελήτρια Άρτεμις Ποταμιάνου. Τον διαμορφώνουν καλλιτέχνες που προέρχονται από τις συμμετέχουσες στην Art Athina, αίθουσες τέχνης, με έργα που σχολιάζουν την τρέχουσα ελληνική και ευρωπαϊκή κατάσταση και μηνύματα αμφίσημα, συμβολισμούς και εικαστικό ενδιαφέρον. Ξεκινά με το σχόλιο για το όραμα του ελληνικού τουρισμού όπως το αποτύπωσε ο Γιάννης Μόραλης σε έργο του το 1961 (δάνειο από την γκαλερί Σκουφά), σε αντίστιξη, στον ίδιο χώρο, με την ψηφιακή εκτύπωση του ερειπωμένου «Ξενία», έργο του Χρίστου Σιμάτου (2009) και στην κυκλική κατασκευή κτιρίου υπό «κατάρρευση», του Άγγελου Αντωνόπουλου (2013).
Στον προβληματισμό των Ελλήνων καλλιτεχνών που παρατηρούν την πραγματικότητα και η τέχνη τους είναι σε διάλογο με τους ξένους ομοτέχνους τους, βρίσκεται και η εγκατάσταση του Στέργιου Στάμου «My country» (2013), σε διάλογο με την «ακτινογραφία» της ελληνικής σημαίας με σφαίρες από πυροβολισμό που έχει υποστεί, όπως φαίνεται στο έργο του Γερμανού εικαστικού Μίκα Κατάουι «I think we got it all».
Διαβάστε περισσότερα στο Koolnews.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
