"Το σωματίδιο του Θεού" είναι η βραβευμένη ως η καλύτερη χορευτική παράσταση του 2014 στα Βραβεία Κριτικών Θεάτρου και Χορού και όχι αδίκως. Η συνύπαρξη της ομάδας Ελλήνων ακροβατών "κι όμΩς κινείται" με το έργο του ιδιαίτερου Χαϊνη Δημήτρη Αποστολάκη, απέδωσε τα μέγιστα και έρχεται και πάλι για τρεις παραστάσεις στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά.
Τον Δεκέμβριο του 2011 οι ερευνητές στα δύο ανεξάρτητα πειράματα Atlas και CMS, στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων στο CERN της Ελβετίας, είχαν ανακοινώσει ότι βρήκαν ενδείξεις ύπαρξης του Μποζονίου Χιγκς με μάζα γύρω στα 125 GeV/c2.
Στις 4 Ιουλίου 2012, οι επιστήμονες του CERN επιβεβαίωσαν την ανακάλυψη ενός νέου σωματιδίου με μάζα 126,5 GeV με απόκλιση 5 σίγμα, που σημαίνει βεβαιότητα κατά 99,99995% και πως η παρατήρηση αυτή είναι επαληθεύσιμη και μπορεί να αναπαραχθεί οποτεδήποτε. Αυτό το σωματίδιο εικάζεται ότι είναι μποζόνιο και μάλιστα το βαρύτερο που έχει βρεθεί. Εικάζεται ότι το νέο σωματίδιο έχει χαρακτηριστικά του σωματίου Χιγκς, με επιφύλαξη, ώσπου να φανεί ότι φέρει πράγματι και τις λοιπές, θεωρητικά, προβλεπόμενες ιδιότητές του.
Στόχος της ομάδας είναι η διήγηση αυτού του πανάρχαιου παραμυθιού της δημιουργίας του σύμπαντος, στη σημερινή του μορφή, έτσι όπως μας το διηγείται η επιστήμη της φυσικής με αυτούς τους παράξενους όρους, όπως η μεγάλη έκρηξη, το καθιερωμένο μοντέλο, την υπερσυμμετρία, τα μποζόνια και τα φερμιόνια, την αντιύλη, την ενοποίηση των δυνάμεων, τη σκοτεινή ενέργεια και ύλη, τις μαύρες τρύπες. Σε ένα τρισδιάστατο σκηνικό χώρο και με τη βοήθεια της εικόνας και του ήχου, η ομάδα προσπαθεί να καταλάβει και να κάνει κατανοητά όλα αυτά τα τεράστια και ελάχιστα, τρομερά συμβάντα, που αφήνουν εμάς τους ανθρώπους, στη μέση μιας αδιανόητης κλίμακας, να προσπαθούμε, βάζοντας σωματίδια να συγκρούονται με την ταχύτητα του φωτός, να τακτοποιήσουμε λιγάκι το σύμπαν.
Πρόκειται για ένα ταξίδι στο σύμπαν της σύγχρονης φυσικής. Χορός, ακροβασία, μουσική και λόγος μπλέκονται με χιούμορ και ευαισθησία. Οι 5 ερμηνευτές, χορευτές και ακροβάτες αναπτύσσουν μια διαλεκτική σχέση με αυτή την παρέλαση εννοιών και συλλογισμών, που κυμαίνεται ανάμεσα στην οπτικοποίση, την ολοένα αυξανόμενη αίσθηση της μικρής ανθρώπινης εμβέλειας, μέσα σε αυτό το εξωφρενικό και πολυσχιδές σύμπαν και την ακούραστη γενναιότητα του ανθρώπινου είδους, στην ασταμάτητη έρευνά του, με ό,τι μέσο διαθέτει, προκειμένου να καταλάβει ποιοι είμαστε, πως φτιάχτηκε όλο αυτό και τι τελικά θα απογίνουμε.
p.s. Αξίζει να σημειωθεί η ιδιαίτερη περίπτωση του Δημήτρη Αποστολάκη, ο οποίος έχει υπάρξει στο CERN, ως ερευνητής, υπότροφος του Πανεπιστημίου Κρήτης, σε αυτό ακριβώς το πεδίο αναζήτησης του μποζονίου Χιγκς.
5, 6 & 7 Ιουνίου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
