Στη στάση χαλάρωσης μόλις τελειώσει ένα μάθημα yoga (και όχι στη στάση κεφαλής). Στα γέλια που ρίχνεις με την αδερφή σου, όταν την παίρνεις τηλέφωνο για να της πεις αναλυτικά τα μηνύματα που σου έστειλε εκείνος και να της περιγράψεις μέχρι και τα κόμματα και τις τελείες, ενώ έχεις φάει μία οικογενειακή σοκολάτα από την αγωνία σου.
Μία τέτοια στιγμή ήταν και αυτή που έζησα χθες το πρωί. Ρεπό από τη δουλειά και βόλτα στην Αθήνα μαζί με τη Κατ. Περπάτημα στο κέντρο και άραγμα σε ένα πεζούλι στην Πλάκα, για να κάνουμε την απαραίτητη φωτοσύνθεση. Και τότε ήταν που τα μπουκαλάκια Moët Mini βγήκαν από την τσάντα και "φορώντας" τους το mini flute - γιατί κρίμα είναι να φύγει και το κραγιόν - τα τσουγκρίσαμε και τα ήπιαμε στη υγεία του ζεν της στιγμής. Ο κόσμος να περπατά γρήγορα για να φτάσει στον προορισμό τους και εμείς μέσα σε μία παύση χαλάρωσης με γεύση σαμπάνιας και τσαχπινιά φυσσαλίδων.
Αν δεν βάλω εδώ το #MiniMoëtMoment τότε πού;
