UPDATE #NOW

Oscars stories: Στιγμές απονομής που έγραψαν ιστορία


Χριστίνα Κατσαντώνη

21 Φεβρουαρίου 2017

hitchcock.jpg

Δύο λέξεις από τον Alfred Hitchcock

Ο πιο σύντομος ευχαριστήριος λόγος της ιστορίας των Oscars ανήκει στον Alfred Hitchkock, ο οποίος το 1968 έκανε τη μοναδική εμφάνισή του στη σκηνή για να παραλάβει τιμητικό βραβείο για τη συνολική προσφορά του. Με μουσική υπόκρουση το χαρακτηριστικό ηχητικό σήμα από την τηλεοπτική σειρά “Alfred Hitchcock presents” πλησίασε το μικρόφωνο κι είπε δυο λέξεις: “Thank you”. Το χειροκρότημα τον διέκοψε πριν προλάβει να συμπληρώσει άλλη μία (“indeed”) κι αυτό ήταν. (Η ευχαρίστηση όλη δική μας...)

 

Το καπέλο του Σαρλό

Το 1972, ο 83χρονος Charlie Chaplin συναντά μια σπάνιας θερμότητας αποθέωση από το κοινό που τον υποδέχεται όρθιο με παρατεταμένο χειροκρότημα. Η συγκίνηση είναι τόσο έντονη και οι επευφημίες τόσο θερμές και συνεχείς που με δυσκολία μπορεί να αρθρώσει λίγες λέξεις, ενώ το καπέλο του Σαρλό που του προσφέρουν του πέφτει από το χέρι, αφού πρώτα όμως το προβάρει, μαζί με το μπαστούνι, σε μια μοναδική στιγμή της ιστορίας του θεσμού.

 

Η Hepburn στα Oscar

Υπήρξε αγαπημένη των Oscars και η πιο βραβευμένη ηθοποιός της γενιάς της. Η Katharine Hepburn κέρδισε τέσσερις φορές το Oscar α' γυναικείου ρόλου, καμία δεν μπήκε στον κόπο να εμφανιστεί στη σκηνή για να το παραλάβει. Η ιστορία των Oscars όμως δεν στερήθηκε την παρουσία της. Μπορεί να μη θέλησε ποτέ να παραλάβει το βραβείο, όμως δεν αρνήθηκε να το απονείμει στον αγαπημένο της παραγωγό Λόρενς Βέινγκαρτεν το 1974. Καθόλου έκπληξη βέβαια δεν ήταν ότι έκλεψε την παράσταση και το παρατεταμένο χειροκρότημα.

Όσκαρ σε μια 10χρονη

Το 1935 η Shirley Temple έγινε το πρώτο παιδί που κέρδισε Oscar όχι όμως σε ανταγωνιστική κατηγορία, αλλά τιμητικό. Το πρώτο παιδί που συναγωνίστηκε άλλες υποψήφιες για να φτάσει τελικά στο Όσκαρ β' γυναικείου ρόλου ήταν η Tatum O'Neal, η οποία το 1974 με κοστούμι, ψηλοτάκουνα κι ένα χαμόγελο μέχρι τ' αυτιά, ανέβηκε στη σκηνή για να παραλάβει το βραβείο για την ερμηνεία της στο “Paper Moon”, σε ηλικία μόλις 10 ετών. Τη χρονιά εκείνη οι νεαρές παρουσίες είχαν την τιμητική τους στην ίδια κατηγορία, όπου υποψήφια ήταν και η τότε 15χρονη Linda Blair για τον ρόλο της στον “Εξορκιστή”.

 

Στη γλώσσα των ονείρων

Το 1987, η Marlee Matlin είναι η πρώτη κωφή ηθοποιός, η οποία κατακτά το Όσκαρ για την ερμηνεία της στην ταινία “Παιδιά ενός κατώτερου Θεού”. Δεν ήταν η πρώτη φορά που η νοηματική χρησιμοποιήθηκε στη σκηνή των 'Οσκαρ. Το 1976, η Louise Fletcher, με την εκπληκτική ερμηνεία της στη “Φωλιά του κούκου”, είχε κατακτήσει το βραβείο κι είχε συγκινήσει τους πάντες, απευθυνόμενη με νοηματική στους κωφάλαλους γονείς της “γιατί με έμαθαν να κάνω όνειρα” (στις all time classic σκηνές της ιστορίας, ο συμπρωταγωνιστής της, Jack Nickolson, ο οποίος με μαύρο γυαλί, τη χειροκροτεί ενθουσιωδώς).

 

 

Γυμναστική επί σκηνής

'Ενας κύριος μόλις μια δεκαετία νεότερος από τον Chaplin ήταν ο πρωταγωνιστής των Oscar του 1992. Ο 72χρονος Jack Palance κερδίζει Οσκαρ β' αντρικού ρόλου για την ταινία “Τι έκανες μπαμπά στην άγρια Δύση;” και το πανηγυρίζει, κάνοντας πους απς με το ένα χέρι στη σκηνή της απονομής...

“Είμαι ο βασιλιάς του κόσμου!”

Έτος 1998. Ο Leonardo Di Caprio έχει πνιγεί σε παγωμένα νερά για να σώσει την αγάπη του και ο σκηνοθέτης της μεταφοράς του ναυαγίου του Τιτανικού, James Cameron, έχει μόλις κερδίσει το Oscar σκηνοθεσίας, σε μια θριαμβευτική βραδιά κατάκτησης συνολικά 11 βραβείων για την ταινία. Το πώς ακριβώς νιώθει γίνεται σαφές, όταν δανείζεται τη διάσημη έκτοτε ατάκα του πρωταγωνιστή της ταινίας: “Το μόνο που μπορώ να πω είναι... είμαι ο βασιλιάς του κόσμου!”.

¨Εκπληξη στον πρόεδρο Μπους

Ο πύρινος ευχαριστήριος λόγος του Michael Moore στα Oscar 2003 (για τη βράβευση του ντοκιμαντέρ του, “Ακήρυχτος πόλεμος”) ήταν μια από τις στιγμές που χαρακτήρισαν το πέρασμα του θεσμού των 'Οσκαρ στον νέο αιώνα. 'Οχι μόνο γιατί πρόλαβε να φωνάξει “ντροπή σας κύριε Μπους” πριν τον κόψει η μουσική, αλλά και γιατί η μουσική τον έκοψε την ώρα που ακόμα μίλαγε, ενώ κάποια μέλη του κοινού αποδοκίμαζαν κι άλλοι, όπως ο Martin Scorsese, χειροκροτούσαν θερμά...