Ήδη από τα 20’s οι γυναίκες που αντιτάσσονταν στη μαντίλα στο Ιράν ήταν πάρα πολλές

Η υποχρεωτική χρήση της ισλαμικής μαντίλας καταργήθηκε το 1936 από τον σάχη Ρεζά Παχλαβί στο πλαίσιο μιας αναγκαστικής εκκοσμίκευσης της ιρανικής κοινωνίας που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1920, «με αποτέλεσμα, παραδόξως, πολλές γυναίκες να μην ξαναβγούν από το σπίτι», εξηγεί στην Corriere della Sera o Αλμπέρτο Τζανκονάτο, απεσταλμένος του πρακτορείου Ansa στην Τεχεράνη επί μία εικοσαετία. Η μαντίλα, οπότε, έως την επαναφορά της, δεκαετίες μετά, είχε καταλήξει να αποτελεί μια ανάμνηση, ένα κατάλοιπο του παρελθόντος.

Η κοπέλα που ανεμίζει το δικό της λευκό «roussari» έχει γίνει σύμβολο των αιματηρών ταραχών που μαίνονταν επί μια εβδομάδα στο Ιράν

Ήδη, όμως, από τη δεκαετία του 1920, στο Ιράν οι γυναίκες που αντιτάσσονταν στην υποχρεωτική χρήση της μαντίλας ήταν πάρα πολλές. Αδιάσειστη απόδειξη αποτελούν οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες των φεμινιστριών της Ένωσης Πατριωτισσών Γυναικών, που εμφανίζονται με ακάλυπτο το κεφάλι, ακολουθώντας το παράδειγμα της ηγέτιδάς τους Φακρ-ι Αφάγκ Παρσά. Μερικά χρόνια μετά θα έρθει η σειρά της θυγατέρας της, Φαρόκρο Παρσά, η οποία το 1968 θα γίνει η πρώτη γυναίκα υπουργός (Παιδείας, μάλιστα) του Ιράν, συμμετέχοντας στην τελευταία προεπαναστατική κυβέρνηση της χώρας. Η μοναδική φορά που απαθανατίστηκε με την ισλαμική μαντίλα στο κεφάλι ήταν κατά τη διάρκεια της δίκης της από το καθεστώς του Αγιατολάχ Χομεϊνί το οποίο την καταδίκασε σε θάνατο με την κατηγορία της «διαφθοράς επί της γης». Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.