Η Τζούλια Κρίστενσεν, νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου μελετά τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στη χορογραφία. Και με μια εργασία της, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, προειδοποιεί ότι η εύκολη πρόσβαση στο σεξ, την πορνογραφία, τα smartphones και το νόστιμο φαγητό, ενέχει τον κίνδυνο να γίνουμε «τζάνκι μιας χωρίς νόημα ευχαρίστησης» κυνηγώντας την άμεση ικανοποίηση της ζάχαρης και των likes στα social media.
Η απάντηση, λέει η Κρίστενσεν, βρίσκεται στην τέχνη, γιατί η τέχνη μπορεί να προκαλέσει ένα είδος ευχαρίστησης, που εκλύεται πιο αργά και έχει μεγαλύτερο νόημα χωρίς τους κινδύνους της εξάρτησης ή της «υπερβολικής δόσης», πράγμα που είναι πολύ καλύτερο για τη «νευροβιολογική υγεία» μας. Η τέχνη είναι ένα «διεγερτικό καλύτερης ποιότητας», υποστηρίζει, «κάτι που απαιτεί λιγότερη ή καθόλου πνευματική προσπάθεια».
