«Χαιρέτα μου τον πλάτανο». Μία φράση που όλοι χρησιμοποιούμε, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουμε τη σημασία της. Αν τη σκεφτούμε κυριολεκτικά, δε βγάζει κανένα νόημα. Τι οδήγησε, λοιπόν, στη δημιουργία της;
Στην περιοχή των Αέρηδων, στην Πλάκα, από το 1721 υπήρχε ένα σπουδαστήριο για τους νεαρούς μουσουλμάνους που, μετά το τέλος της Τουρκοκρατίας και μέχρι την εποχή του Γεωργίου Α’, λειτούργησε σαν φυλακή. Μάλιστα, ήταν από τις σκληρότερες της χώρας. Μπροστά στην πύλη της βρισκόταν ένας πλάτανος, στα κλαδιά του οποίου απαγχονίζονταν οι βαρυποινίτες. Εκείνοι που έχαναν τη ζωή τους με αυτόν τον τρόπο, ήταν οι λιγότερο προνομιούχοι και οι πιο φτωχοί. Προφανώς, εάν διέθεταν μεγαλύτερες περιουσίες, θα είχαν διαφορετική κατάληξη. Έτσι, το δέντρο έγινε σύμβολο την αδικίας και το θανάτου.
Όταν κάποιος αποφυλακιζόταν, ελεύθερος πλέον και στον έξω κόσμο, γύριζε προς το μέρος των συγκρατουμένων του και φώναζε «χαιρέτα μου τον πλάτανο». Τους ευχόταν, δηλαδή, να έρθει και η δική τους σειρά να περάσουν την πύλη μια για πάντα και να μη χρειαστεί να ξαναδούν το δέντρο.
Από τότε, η φράση χρησιμοποιείται για να περιγράψουμε μία κατάσταση που κάποιος χειρίστηκε λανθασμένα εξαρχής, και η κατάληξή της φαίνεται πως δε θα είναι καλή.
Διαβάστε επίσης: Ποια ήταν η Αλεξάνδρα που το όνομά της έγινε λεωφόρος;
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
