Σήμερα, οι περισσότερες γυναίκες υποστηρίζουμε ότι είμαστε φεμινίστριες. Θέλουμε – και συχνά, απαιτούμε – να είμαστε ισόνομες με τους άνδρες, ενώ λέμε διαρκώς ότι «έχουμε βαρεθεί αυτές τις στερεοτυπικές τους αντιλήψεις». Είμαστε εξίσου ικανές και, πράγματι, αξίζουμε ίδια αντιμετώπιση και σεβασμό σε κάθε τομέα.
Ας αναρωτηθούμε, όμως, πόσες φορές περιμέναμε να πληρώσει το αγόρι στο πρώτο ραντεβού. Και πόσες φορές μας ξένισε το ότι θεώρησε αυτονόητο πως θα μοιραζόμασταν το λογαριασμό. Πόσες φορές κολακευτήκαμε όταν ήρθε να μας πάρει από το σπίτι με το αυτοκίνητο, παρότι και οι ίδιες οδηγούμε, ενώ το ενδεχόμενο να γίνει το αντίστροφο δεν πέρασε από το μυαλό κανενός. Ή πόσες φορές περιμέναμε να κάνει εκείνος την πρώτη κίνηση γιατί «άνδρας είναι».
Οι καθηγητές ψυχολογίας, Peter Glick και Susan Fiske, σε εργασία που δημοσίευσαν το 1996, διαχώρισαν το σεξισμό σε δύο κατηγορίες: Τον «εχθρικό» και τον «φιλικό». Ο πρώτος έχει τη μορφή της προκατάληψης και έχει συνδεθεί με την υποτίμηση της γυναίκας. Ο δεύτερος, αντίθετα, χαρακτηρίζει εκείνους που λατρεύουν τις γυναίκες. Απλώς πιστεύουν ότι τα δύο φύλα έχουν ρόλους που θα έπρεπε να τηρούνται, όπως ότι ο άνδρας είναι εδώ για να δίνει και η γυναίκα για να τον έχει ανάγκη.
Πολλές από εμάς ελκύονται από τους τελευταίους. Γιατί, όμως; Οι ειδικοί κατέληξαν στα εξής συμπεράσματα:
Η πρώτη θεωρία μας θέλει να εθελοτυφλούμε. Υποστηρίζει ότι μας αρέσει η τόση περιποίηση και αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Δεχόμαστε να υπάρχει «πάνω χέρι» στη σχέση, και να το έχουν εκείνοι.
Ίσως, πάλι, να επιλέγουμε τέτοιους συντρόφους επειδή έτσι έχουμε συνηθίσει. Θεωρούμε φυσιολογικό μία γυναίκα να μένει στο σπίτι με τα παιδιά και ο άνδρας να εργάζεται, παρέχοντάς τους ό,τι χρειάζονται. Ή μπορεί να εργάζονται και οι δύο, αλλά η φροντίδα της οικογένειας να εξαρτάται αποκλειστικά από τη μητέρα.
Τέλος, κάποιος με τέτοια συμπεριφορά μας περνάει υποσυνείδητα το μήνυμα ότι είναι έτοιμος να δεσμευτεί, άρα θα μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά στη δημιουργία οικογένειας. Δείχνει ότι επενδύει στη σχέση μας και διατίθεται να κάνει θυσίες ώστε να μείνει μαζί μας, επομένως αποφασίζουμε να του δώσουμε μία ευκαιρία.
Διαβάστε επίσης: Πώς "γεννάμε" τοξικούς άνδρες
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
