Παγκόσμια Ημέρα Τραυλισμού: Πώς είναι να ζεις με γλωσσικές διαταραχές
Έλενα Κρητικού
22 Οκτωβρίου 2019
Από το 1998 έως σήμερα, η Παγκόσμια Ημέρα για τον τραυλισμό γιορτάζεται στις 22 Οκτωβρίου. Με πρωτοβουλία του Καλιφορνέζου ακτιβιστή, Michael Sugarman, στόχος είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού, η ενημέρωση των γονιών, των εκπαιδευτικών και των προσώπων που τραυλίζουν και γενικότερα το «άνοιγμα» της συζήτησης ενός θέματος που πολλοί αποφεύγουν.
Είναι πολύ πιθανό να έχετε γνωρίσει έστω ένα πρόσωπο στη ζωή σας με τραυλισμό. Εάν σας έχει ήδη έρθει στο μυαλό η ιστορία ενός ανθρώπου με τραυλισμό, τότε σίγουρα ξέρετε ότι προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να ξεπεράσει τις διαταραχές στη ροή και τη δομή του λόγου του. Εγώ για παράδειγμα, τυχαίνει να ξέρω την ιστορία ενός ανθρώπου που έτυχε να γεννηθεί αριστερόχειρας και, εξαιτίας της πίεσης από την οικογένεια του να γράψει με το δεξί, ανέπτυξε διακοπές στη χρονική ροή του λόγου του.
Ο τραυλισμός δεν είναι μία μακρινή έννοια, μπορεί να υπάρχει ή να εξελίσσεται πολύ κοντά μας και καλό είναι να γνωρίζουμε πως αποτελεί μια πολυπαραγοντική διαδικασία και συνεπώς, δυσκολία. Τα πρώτα συμπτώματα τραυλισμού εμφανίζονται συνήθως στην ηλικία 2- 2,5 χρονών, αλλά δεν είναι σπάνιο παιδιά να ξεκινούν να τραυλίζουν και σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Η έναρξη του τραυλισμού μπορεί να είναι απότομη ή σταδιακή ενώ η ένταση των συμπτωμάτων μπορεί να είναι τόσο μεγάλη που το παιδί, πιέζοντας να βγάλει τη λέξη, πιθανότατα κάνει μυϊκές συσπάσεις του στόματος, του προσώπου ή των ματιών. Τα συμπτώματα μπορεί να εξαφανίζονται για ένα διάστημα, δίνοντας την εντύπωση ότι η δυσκολία ξεπεράστηκε, για να επανέλθουν μετά από κάποιο διάστημα στην ίδια ή σε διαφορετική μορφή.
Ποια είναι όμως τα συμπτώματα του τραυλισμού
Τα πρώτα σημάδια είναι συνήθως, η επανάληψη μικρών λέξεων όπως τα άρθρα και οι σύνδεσμοι (τη- τη- τη- τη- τη μπάλα θέλω) και η επανάληψη συλλαβής (δώ- δώ- δώ-δώσε μου τη μπάλα). Σπανιότερα, εμφανίζονται η επιμήκυνση φθόγγων (θθθθθθθέλω να παίξουμε) ή κολλήματα (κ /κ/καλημέρα), συνήθως στο πρώτο γράμμα της λέξης. Πολλές φορές, η συμβουλή που δίνεται στους γονείς είναι να αγνοήσουν τα συμπτώματα, ώστε το παιδί τους να μην καταλάβει ότι κάτι συμβαίνει με την ομιλία του και ότι ως διά μαγείας, ο τραυλισμός «θα περάσει».
Πολλά παιδιά καταλαβαίνουν ότι δυσκολεύονται και έχουν ανάγκη να αναγνωρίσουμε την ανησυχία τους για να καθησυχαστούν. Μετά τη βοήθεια ειδικών, τα περισσότερα παιδιά θα ξεπεράσουν τη δυσκολία σε σύντομο χρόνο, υπάρχουν και κάποια άλλα όμως, που έχουν υψηλό κίνδυνο εμμονής του τραυλισμού.
Παράγοντες κινδύνου εμμονής του τραυλισμού
Μερικοί από τους παράγοντες κινδύνου εμμονής είναι η κληρονομικότητα, το φύλο, η παρουσία δυσκολιών στην ομιλία, η εξέλιξη του τραυλισμού. Η έγκαιρη και κατάλληλη διερεύνηση της δυσκολίας ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο ο τραυλισμός να καταλήξει να είναι ένα μόνιμο χαρακτηριστικό της ομιλίας του παιδιού. Η πρώιμη παρέμβαση οδηγεί το παιδί να μιλά με καλή ροή, ξεπερνώντας τα όποια εμπόδια παρουσιάζονται στο λόγο του.
«Grow through speaking»
Υπολογίζεται ότι τα άτομα με τραυλισμό ξεπερνούν τα 60 εκατομμύρια παγκοσμίως. Εάν γνωρίζετε κάποιον με αυτά τα συμπτώματα, μην αποσιωπήσετε το γεγονός, αλλά απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό. Είναι σημαντικό κάθε φορά που πάμε να αγνοήσουμε μια τέτοια κοντινή μας ιστορία, να θυμόμαστε ότι το παιδί με τραυλισμό που ξέρει να απαντήσει στην ερώτηση, δεν σηκώνει το χέρι στην τάξη γιατί φοβάται ότι θα κολλήσει μπροστά στους συμμαθητές και τον δάσκαλο του, όπως κι ένας ενήλικας με τραυλισμό το σκέφτεται πολύ πριν εκτεθεί με τον λόγο του.
Ο τραυλισμός είναι πολύ κοντά μας και αξίζει να προσπαθήσουμε να έρθουμε εμείς πιο κοντά στα άτομα που αντιμετωπίζουν διαταραχές στο λόγο τους, προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε ότι ο τραυλισμός όταν αντιμετωπιστεί, δεν είναι τίποτα άλλο από μια έννοια πολύ απλή, κοντινή και θεραπεύσιμη.
