Η γυναικεία σκηνοθεσία σνομπάρεται και φέτος από την επιτροπή των Oscars και το Twitter αντιδρά

Μιλάμε για τα Oscars σε μία χρονιά, όπου το "Women Empowerment" έχει αρχίσει να εξαπλώνεται. Κι ενώ όσα θα έπρεπε να θεωρούνται δεδομένα για τις γυναίκες και τη θέση τους στην κοινωνία κι όλες τις πτυχές της, έχουν αρχίσει να γίνονται στόχοι που πρέπει να κατακτηθούν. Αν λοιπόν, περιμένετε από την επιτροπή των Oscars να έχει ήδη κάνει το πρώτο βήμα και να σταματήσει να σνομπάρει την γυναικεία παρουσία στην ανδροκρατούμενη μικρο-κοινωνία των χολιγουντιανών παραγωγών, τότε και φέτος κάνετε λάθος.

Καμία γυναίκα σκηνοθέτης δεν είναι υποψήφια φέτος, για το χρυσό αγαλματίδιο, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν αξιόλογες. Αυτό δεν είναι ένα αυθείαρετο συμπέρασμα, αφού και η ίδια η οσκαρική επιτροπή έχει επιλέξει ταινιές με γυναίκες σκηνοθέτες σε πολλές άλλες κατηγορίες, όπως του καλύτερου Α' και Β' γυναικείου ρόλου, καλύτερης εικόνας και καλύτερης ενδυματολογίας.

Η Greta Gerwig που σκηνοθέτησε το "Little Women", το οποίο έχει 6 υποψηφιότητες είναι ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα. Η επιτροπή, κατά κάποιο τρόπο αντιμετωπίζει ως αντρική υπόθεση δυνατές οσκαρικές κατηγορίες, όπως αυτή της καλύτερης σκηνοθεσίας. Κι αυτό είναι το πιο τρανταχτό από τα παραδείγματα. Η Ακαδημία δεν σταματά εκεί, αφού δεν είναι ο μόνος τομέας αλλά ούτε και η μόνη χρονιά που κάνει τέτοιου είδους διακρίσεις. Είναι αρκετά δυασανάλογες οι υποψηφιότητες των γυναικών και των έγχρωμων γενικά συντελεστών στις κατηγορίες.

Και φυσικά, η παράλειψη της επιτροπής δεν σταματά στην απουσία των γυναικών για το Oscar καλύτερης σκηνοθεσίας. Η Jennifer Lopez, επίσης, δεν είναι υποψήφια για τον ρόλο της στο "Hustlers", παρά το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του κοινού, πιστεύει το αντίθετο. Και φυσικά, η Beyoncé, που τραγούδησε το "Spirit" για το remake του "The Lion King", αποτελεί μία ακόμα μεγάλη απουσία από την υποψηφιότητες για το Oscar καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού.

Προφανώς, οι τόσες γυναικείες απουσίες δεν μπορεί να είναι τυχαίο γεγονός. Στην μακρά ιστορία των Oscars, μόνο μία γυναίκα, η Kathryn Bigelow για το "The Hurt Locker", είχε αποσπάσει το βραβείο της καλύτερης σκηνοθεσίας το 2010.

Αλλά ακόμα κι αν είναι έτσι, καλό θα είναι τα μέλη της επιτροπής να αρχίσουν να έχουν μία πιο καθολική ματιά. Ο κινηματογραφικός κόσμος, τόσο προοδευτικός κατά τ' άλλα, δεν μπορεί να υπομε΄νει αδιαμαρτύριτα τις παρωχημένες τακτικές των προηγούμενων ετών.

Γεγονός είναι ότι ο σνομπισμός των Oscars έχει καταφέρει να διώξει πολλούς φανατικούς και η σταδιακή έλλειψη της αίγλης του μάλλον είναι αναπόφευτκη, αν δεν αρχίσει να αλλάζει ρότα. Αν όχι τα Oscars, τότε ποιος θεσμός είναι ιδανικότερος για να αλλάξει τα κακώς κείμενα που αμαυρώνουν τη φήμη ενός Hollywood, στιγματισμένου από ρατσιτικές πεποιθήσεις.

Ίσως υπάρξει ακόμα ένα hashtag -το ευχόμαστε- εκείνη την λαμπερή βραδιά, όπως το #OscarSoWhite στην τελετή του 2016, λόγω απουσίας έγχρωμων υποψηφίων στις κατηγορίες Καλύτερου Α' και Β' ανδρικού και γυναικείου ρόλου.