H ιστορία πίσω από το «Drive In Cinema» και η πρώτη κινηματογραφική προβολή του 1933 που θα αναβιώσει στην Αθήνα του 2020

H πανδημία του κορωνοϊού θα κάνει πραγματικότητα την ιδέα του νοσταλγικού drive in cinema στην Αθήνα, καθώς πρόκειται να αποκτήσει το δικό της ξεχωριστό σινεμά, όπως το είδαμε μέσα από πολλές ταινίες της εποχής των '50s και '60s. 

Νότες νοσταλγίας και ξεχασμένων αισθήσεων πρόκειται να επιστρέψουν μέσα από την εμπειρία του Athens Drive In Cinema. Αυτοκίνητα παρκαρισμένα σε έναν ανοιχτό χώρο, όπου η ταινία προβάλλεται σε μια γιγαντοοθόνη, κάτω από τον έναστρο ουρανό με καλή παρέα και λαχταριστά pop corn, θα είναι μέρος της πραγματικότητας που όλοι ανυπομονούμε να ζήσουμε. Ποια είναι όμως, η ιστορία πίσω από τη μορφή αυτού του νοσταλγικού cinema και πότε δημιουργήθηκε για πρώτη φορά;

Το πρώτο «Drive In Cinema» μάς ταξιδεύει πίσω στο 1933

Η πρώτη κινηματογραφική προβολή σε «Drive In» στην ιστορία έγινε στις 6 Ιουνίου του 1933, στο Camden του New Jersey. Όλα ξεκίνησαν όταν ο πωλητής αυτοκινήτων Richard Hollingshead Jr σκέφτηκε να στήσει έναν κινηματογράφο στον δρόμο μπροστά από το σπίτι του, καθώς η μητέρα του ήταν αρκετά εύσωμη και δεν μπορούσε να βολευτεί στα κλασσικά καθίσματα των cinema.

Θέλοντας λοιπόν να την κάνει να απολαύσει κι εκείνη τις ταινίες, στερέωσε έναν προβολέα στο καπό του αυτοκινήτου του, έδεσε τις άκρες ενός άσπρου πανιού στους κορμούς δύο δέντρων και έντυσε μουσικά την προσπάθεια του μέσω ενός ραδιοφώνου που έβαλε πίσω από την «οθόνη». Το εισιτήριο ήταν 25 cents ανά αυτοκίνητο, προκειμένου κάθε παρέα να μπορεί να απολαύσει για πρώτη φορά, ταινία κάτω από τα αστέρια, και συγκεκριμένα τη βρετανική κωμωδία Wives Beware.

Η ευρηματική ιδέα αγαπήθηκε αμέσως από το κοινό και εκατοντάδες «Drive In» σινεμά άρχισαν να εμφανίζονται σε ολόκληρη τη χώρα. Το πρώτο σλόγκαν ήταν «όλη η οικογένεια είναι ευπρόσδεκτη, όσο ζωηρά κι αν είναι τα παιδιά σας». Φυσικά, ο κινηματογράφος κάτω από τα αστέρια άρχισε να διαδίδεται έντονα και να αποκτά όλο και περισσότερους fans με το πέρασμα του χρόνου.

Το απόγειο του «Drive In Cinema» στις δεκαετίες ’50 και ’60

Στις δεκαετίες του ’50 και του ’60, τα «drive in» έφτασαν στο απόγειό τους. Το μεγαλύτερο ήταν το «All Weather Drive In» στη Νέα Υόρκη, στο οποίο χωρούσε 2.500 αυτοκίνητα και είχε δικό του εστιατόριο και παιδική χαρά. Ως μέρος της αμερικανικής κουλτούρας, ο συγκεκριμένος τρόπος διασκέδασης άρχισε να γίνεται όλο και πιο αγαπητός κυρίως, στους έφηβους της εποχής, οι οποίοι έβρισκαν την παρακολούθηση μιας ταινίας ως το ιδανικό ραντεβού, καθώς τα χρόνια εκείνα ήταν δύσκολο για ένα νεαρό ζευγάρι να έχει τον δικό του προσωπικό χώρο και εκεί φυσικά, ήταν προστατευμένοι από τα αδιάκριτα βλέμματα του κόσμου.

Ωστόσο, η ιδιωτική τηλεόραση με την εμφάνισή της, μείωσε την προσέλκυση των ατόμων σε αυτό το είδος κινηματογράφου, προκαλώντας μία σημαντική μείωση των επισκεπτών. Έτσι, πολλοί ήταν οι επιχειρηματίες, που για να μπορέσουν να κρατήσουν, αλλά και να αυξήσουν την πελατεία τους, άρχισαν να προβάλλουν πορνό και αισθησιακές ταινίες. Η τελική παρακμή του «drive in Movie Theater» ήταν ζήτημα χρόνου, ήταν σαν ένα "όνειρο θερινής νυκτός", που άρχισε να αργοσβήνει. 

Η νοσταλγική επαναφορά ως απόρροια της πανδημίας

Το «Drive In» στην Ελλάδα, απέκτησε ευρεία φήμη κυρίως τη δεκαετία 1975- 1985, αλλά χωρίς μεγάλη επιτυχία. Εκείνη την εποχή, τα αμάξια στη χώρα μας ήταν αρκετά ακριβά και όταν η αγορά αυτοκινήτου έγινε πιο προσιτή, τα «Drive In» είχαν ήδη κλείσει.

H πανδημία φυσικά, επαναφέρει νότες νοσταλγίας μέσα από το «Drive In», που σε λίγες ημέρες θα είναι ανοιχτό και πάλι, στο κοινό. Σε πολλές χώρες, όπως στην Αμερική και τη Γερμανία, έχουν ήδη ξεκινήσει τη λειτουργία τους, τηρώντας ωστόσο όλα τα μέτρα προφύλαξης και προστασίας. 

Τα εισιτήρια, όπως παρατηρείται από τα ξένα μέσα, έχουν αρχίσει να εξαντλούνται ενώ όλοι μιλούν για μια σταδιακή και πάλι, άνθιση της μόδας του κινηματογράφου, που μέχρι πρότινος, έτεινε να εξαφανιστεί. Οι Αθηναίοι πάντως, ανυπομονούν να ζήσουν την πρωτόγνωρη εμπειρία μέσα από το αυτοκίνητό τους, και φυσικά κάτω από τον έναστρο ουρανό... μίας άλλης εποχής!