Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου: Η ηθική παρακμή της σύγχρονης κοινωνίας μέσα στα μάτια ενός παιδιού
Εύα Κονδύλη
12 Απριλίου 2021
Η Παγκόσμια Ημέρα για τα Παιδιά του Δρόμου καθιερώθηκε το 2011, με πρωτοβουλία του Consortium for Street Children, μιας διεθνούς Μ.Κ.Ο. με έδρα το Λονδίνο και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Απριλίου. Είναι αφιερωμένη σε εκείνα τα παιδιά που περιφέρονται σχεδόν άψυχα στους δρόμους και που η παιδική τους ηλικία «κλάπηκε».
Σήμερα, ο κόσμος μας χαρακτηρίζεται από την απανθρωπιά και την εκμετάλλευση των αδύναμων και κυρίως την καταπάτηση ακόμη και των στοιχειωδέστερων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πόσες φορές σας έχει πλησιάσει ένα παιδάκι στο δρόμο; Με χαμηλωμένο κεφάλι, που μιλάει ψιθυριστά και προσπαθεί -παρακαλεί- να σας πουλήσει κάτι. Και που πιθανότατα κάποιος τρίτος τον έχει εξαναγκάσει να το κάνει. Έχετε σκεφτεί ποτέ τι συνέβη σε αυτό το παιδί; Πώς βρέθηκε σε αυτήν την κατάσταση; Τι μαρτύρια μπορεί να περνάει κάθε μέρα; Εγώ συνέχεια.
Άμα παρατηρήσετε αυτά τα παιδιά που σας προσφέρουν ένα λουλούδι ή ένα πακέτο χαρτομάντηλα -τα οποία παιδιά μερικοί διώχνουν και τους φωνάζουν σαν να είναι τα χειρότερα αποβράσματα της κοινωνίας - θα δείτε στα μάτια τους την πραγματική θλίψη, τον πόνο, την μοναξιά, την απόγνωση και την μηδενική ελπίδα που τους έχει απομείνει.
Τα παιδιά του δρόμου είναι φτωχά ή άστεγα παιδιά που ζουν στους δρόμους μιας πόλης ή ενός χωριού. Είναι παιδιά που εγκαταλείφθηκαν, διώχθηκαν, απήχθησαν ή «επέλεξαν» να ζουν με τον τρόπο αυτό. Συχνά υπόκεινται σε κακοποίηση, βιασμούς, παραμέληση, εκμετάλλευση ή, σε ακραίες περιπτώσεις, δολοφονία από «ομάδες καθαρισμού» που έχουν προσληφθεί από τοπικές επιχειρήσεις ή αστυνομία.
Το κοινωνικό αυτό φαινόμενο εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της παιδικής εργασίας και της εκμετάλλευσης τους, ενώ υπολογίζονται περίπου 100 εκατομμύρια τέτοιες περιπτώσεις παγκοσμίως και αποτελούν μια πραγματικότητα των σύγχρονων κοινωνιών.
Τι συμβαίνει στην Ελλάδα;
Στην Ελλάδα, μέλη της CSC είναι οι Μ.Κ.Ο. Πράξις και Άρσις, ενώ περίπου 6.000 παιδιά ηλικίας έως και 5 ετών, ζουν στον δρόμο. Αυτήν την κατάσταση έχει δυσχεράνει η μεγάλη εισροή προσφύγων στην χώρα μας και ειδικά των ασυνόδευτων ανηλίκων.
Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης ο εκτιμώμενος αριθμός των ασυνόδευτων παιδιών στην Ελλάδα το 2015 ανέρχεται στα 4.962, και μόνο ένα στα τέσσερα διαμένει σε κατάλληλες δομές.
Η κατάσταση με τα παιδιά του δρόμου στην Ελλάδα συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με το human trafficking. Το 2003, τα παιδιά που βρίσκονταν σε κρατικές εγκαταστάσεις είχαν εξαφανιστεί.
Αν και τα νούμερα έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια και η Ελλάδα έχει λάβει «νομοθετική δράση για την ποινικοποίηση της εμπορίας ανθρώπων και των σχετικών εγκλημάτων», η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει ότι το πρόβλημα εξακολουθεί να υφίσταται.
Από τα παιδιά των φαναριών μέχρι τα παιδιά των πολέμων που δεν έχουν που να πάνε και κυκλοφορούν στους δρόμους, μια μέρα σαν κι αυτή δε φτάνει για να κατανοήσουμε έστω και λίγο το τι θα πει να μεγαλώνει κάποιος στον δρόμο.
Πρέπει να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο πολιτικής και κοινωνικής δράσης με στόχο τη ενσωμάτωση των παιδιών αυτών και την καταπολέμηση της αμηχανίας, της υποκρισίας, τις ψεύτικες και ανούσιες φιλανθρωπίες, καθώς και τα ημίμετρα που κυριαρχούν.
Θα πρέπει να υιοθετηθεί μια πολιτική που να στοχεύει στην αντιμετώπιση της φτώχειας και συμπληρωματικά της καταδίκης αποκόμισης κέρδους για κάποιους τρίτους, προστατεύοντας σε κάθε περίπτωση τα δικαιώματα του Παιδιού και τηρώντας τη νομική δέσμευση που έχουν υπογράψει με τη Σύμβαση του ΟΗΕ.
Δείτε ακόμη:
10 σουρεαλιστικές εικονογραφήσεις της σημερινής κοινωνίας
Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits
