Οι εκλογές για τον δήμαρχο της Νέας Υόρκης πλησιάζουν, καθώς έχουν οριστεί στις 22 Ιουνίου. Σε αυτές κατεβαίνουν τρεις γυναίκες υποψήφιες. Η Νέα Υόρκη είχε 108 δημάρχους, κανένας από τους οποίους δεν ήταν γυναίκα. Αυτό όμως, θα μπορούσε να αλλάξει το 2021 καθώς οι τρεις αυτές υποψήφιες είναι ισχυροί διεκδικητές της θέσης αυτής.
Για το λόγο αυτό η Vogue πήρε συνέντευξη από την Kathryn Garcia, τη Dianne Morales και τη Maya Wiley σχετικά με τις πλατφόρμες τους και τη διεκδίκηση ενός γραφείου που δεν είχε ποτέ γυναίκα. Γιατί εν μέσω πανδημίας, οικονομικής κρίσης και φυλετικής αναγνώρισης, αυτή είναι η χρονιά για να εκλέξει επιτέλους η Νέα Υόρκη μια γυναίκα δήμαρχο.
«Δεν ρωτάμε, αν μπορούν να κάνουν αυτήν τη δουλειά, αλλά ρωτάμε αν μπορεί μία γυναίκα να κερδίσει. Κάθε φορά που ανοίγουμε τη συζήτηση του φύλου και όχι της ικανότητας, κάνουμε τους ανθρώπους να σκεφτούν: «Ω, δεν μπορεί να κερδίσει». Δεν θα έπρεπε στην πραγματικότητα απλά να αναρωτιόμαστε ποιος θα ήταν καλός δήμαρχος;», δήλωσε η υποψήφια Kathryn Garcia.
Στο άρθρο της Vogue, η υποψήφια δήμαρχος Kathryn Garcia επεσήμανε συνοπτικά τα διπλά στάνταρ που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες υποψήφιες κατά τον προεκλογικό τους αγώνα. Η υποψηφιότητα μίας γυναίκας την φέρνει αντιμέτωπη με ερωτήματα που αμφισβητούν τις πιθανότητες της να εκλεγεί αγνοώντας συχνά τα προσόντα της για το ρόλο.
Με το σύστημα ψηφοφορίας κατάταξης (RCV), που θα χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά φέτος στη Νέα Υόρκη, οι υποψήφιοι επιστρατεύονται, όχι μόνο για ψήφους πρώτης επιλογής, αλλά και ψήφους δεύτερης και τρίτης επιλογής, κάτι που ενθαρρύνει την οικοδόμηση συνασπισμού παρά τις κομματικές και προσωπικές επιθέσεις. Το γεγονός αυτό τους αναγκάζει λοιπόν να δώσουν έμφαση στην πολιτική τους ατζέντα και στον τρόπο με τον οποίο σκοπεύουν να αντιμετωπίσουν ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι ψηφοφόροι, αντί να εστιάζουν σε προσωπικές επιθέσεις μεταξύ τους. Αυτό, με τη σειρά του, αναγκάζει τα μέσα ενημέρωσης και τις υπόλοιπες πλατφόρμες να κάνουν το ίδιο.
Έρευνες έχουν δείξει ξανά και ξανά ότι το γεγονός ότι οι γυναίκες είναι λιγότερο εκλέξιμες, είναι μύθος. Ωστόσο, οι υποψήφιες γυναίκες αναγκάζονται να διεξαγάγουν κι έναν δεύτερο αγώνα, προσπαθώντας να πείσουν τους χορηγούς και τους εκλογείς ότι είναι ικανές να κερδίσουν.
Η ψηφοφορία με επιλογή κατάταξης θα βοηθήσει στη άρση πολλών από τα συστηματικά εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες υποψήφιες στις Η.Π.Α., συμπεριλαμβανομένου του πλεονεκτήματος του κατεστημένου και του οικονομικού μειονεκτήματος. Πρέπει να βελτιώσουμε τα συστήματά μας και να εργαστούμε ως κοινωνία ώστε να επικεντρωθούμε λιγότερο στην «πιθανότητα» και τη «δυνατότητα εκλογής» των γυναικών και μάλλον να αξιολογήσουμε ποιες πολιτικές θα εξυπηρετήσουν καλύτερα μία χώρα.
Επί του παρόντος στις Η.Π.Α υπάρχουν μόνο οκτώ γυναίκες κυβερνήτες. Ο αριθμός παραμένει χαμηλός παρά τον αυξανόμενο αριθμό γυναικών νομοθετών σε κρατικό και εθνικό επίπεδο εν μέρει λόγω του παράλογου χρηματικού ποσού που χρειάζεται για να κερδίσει μία γυναίκα, ακόμα και μία καθ’όλα καταρτισμένη γυναίκα υποψήφια.
Σε μια πιο θετική σημείωση, η Ένωση Δημοκρατικών Διοικητών (DGA) έχει λάβει μέτρα για να αυξήσει τον αριθμό των γυναικών κυβερνητών με το Ταμείο Γυναικών Κυβερνητών, ένα ταμείο αφιερωμένο στις γυναίκες που είναι υποψήφιες. Στόχος του είναι να συγκεντρώσει 5 εκατομμύρια δολάρια το 2021 για να βοηθήσει στη μείωση του οικονομικού φραγμού που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες όταν κατεβαίνουν υποψήφιες.
Η ιρλανδική εφημερίδα «Irish Examiner», μίλησε με τα ιρλανδικά πολιτικά κόμματα για το πώς θα αντιμετωπίσουν τη νέα ποσόστωση φύλου 40 τοις εκατό κατά τον επόμενο κύκλο εκλογών τους. Μια ποσόστωση φύλου 30 τοις εκατό χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του εκλογικού κύκλου του 2016, με την πρόθεση να αυξηθεί στο 40 τοις εκατό μετά από δύο κύκλους εκλογών. Στο παρελθόν, καθιερωμένα κόμματα όπως το Fine Gael και το Fianna Fáil αγωνίστηκαν να φτάσουν το όριο του 30 τοις εκατό, αναγκαζόμενα να προσθέσουν γυναίκες υποψήφιες στις λίστες των κομμάτων τους την τελευταία στιγμή, οδηγούμενα συχνά σε διαμάχες.
Στην ίδια χώρα, η έκθεση «Η συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική» του 2009 που συνέταξε η Ivana Bacik για τη Joint Oireachtas Committee on Justice ήταν μια κρίσιμη στιγμή. Αυτή η έκθεση διαπίστωσε ότι τα εμπόδια στην ίση συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική μπορούν να περιγραφούν ως «τα πέντε C»: τα μετρητά (cash), η φροντίδα των παιδιών (childcare), η αυτοπεποίθηση (confidence), η κουλτούρα (culture ) και οι διαδικασίες εκλογής των υποψηφίων (candidate selection procedures).
Αυτή την εβδομάδα κι άλλες γυναίκες έγραψαν ιστορία σε αντίστοιχους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της Kristen Clarke, η οποία έγινε η πρώτη γυναίκα και η πρώτη μαύρη γυναίκα που ηγείται του τμήματος Πολιτικών Δικαιωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης των Ηνωμένων Πολιτειών. Η εκλογή της έρχεται σχεδόν 28 χρόνια μετά την απόσυρση της υποψηφιότητας της Lani Guinier από τον πρώην Πρόεδρο Clinton για την ίδια θέση.
Η ψηφοφορία ήταν 51-48 με τη Γερουσιαστή Susan Collins να είναι η μόνη Ρεπουμπλικανική που ψήφισε θετικά για την εκλογή της. Η ανάληψη της θέσης αυτής από την Clarke σπάει τα εμπόδια για ένα τμήμα που ιδρύθηκε το 1957. Σημαντικό είναι ακόμα ότι η ορκωμοσία της έγινε από την Αντιπρόεδρο Kamala Harris, άλλη μία γυναίκα που γκρέμισε τα στερεότυπα.
Παρά τα πολλά επιτεύγματα και τη συνεισφορά των γυναικών στην διάρκεια της ιστορίας, οι γυναίκες και δη οι μαύρες γυναίκες συχνά παραμένουν εκτός των ιστορικών βιβλίων. Το θετικό είναι ότι επιτέλους τα τελευταία χρόνια, ορισμένοι συγγραφείς προσπαθούν να το διορθώσουν αυτό, γράφοντας βιβλία ιστορίας αφιερωμένα στον ρόλο και τη συνεισφορά τους.
Πηγή φωτογραφίας Splash news
Δείτε ακόμη:
Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits
Credit: HMP Couture Imagery
Credit: HMP Couture Imagery
Credit: HMP Couture Imagery
Credit: HMP Couture Imagery
Credit: HMP Couture Imagery
Credit: HMP Couture Imagery
Credit: HMP Couture Imagery
Credit: HMP Couture Imagery
