Η Κύπρος δείχνει τον δρόμο: Οι γυναικοκτονίες αναγνωρίζονται επιτέλους από τον Ποινικό Κώδικα
The Jennettes
12 Οκτωβρίου 2021
Μετρήστε 60' και 6 γυναίκες θα έχουν δολοφονηθεί από αυτούς που τις «αγαπούσαν». Το φαινόμενο της «γυναικοκτονίας» έχει λάβει τρομακτικές διαστάσεις αφού κάθε ημέρα δολοφονούνται 137 γυναίκες και μοιάζει να μην έχει τέλος. Πολλοί δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τον όρο αλλά στην Κύπρο οι γυναικοκτονίες πλέον αναγνωρίζονται στον Ποινικό Κώδικα και αυτή είναι μια είδηση που δίνει ελπίδα.
Η βουλευτής Αννίτα Δημητρίου εισηγήθηκε και πέτυχε την τροποποίηση, η οποία ουσιαστικά θα βοηθάει τις αστυνομικές αρχές να ταξινομούν τις υποθέσεις που αφορούν δολοφονίες γυναικών για συγκεκριμένους λόγους ώστε να ονομάζονται «γυναικοκτονίες» αντί να ενσωματώνονται στη γενική λίστα των δολοφονιών. Η ταξινόμηση έχει σκοπό να συμβάλλει στη λήψη των ανάλογων μέτρων.
Διαβάστε περισσότερα για τις γυναικοκτονίες και τις τρομακτικές διαστάσεις που έχει λάβει το φαινόμενο στην Ελλάδα στο #gazzettaforHer.
Η αφαίρεση της ζωής μιας γυναίκας μπορεί να γίνει από έντονο ναρκισσισμό, από κτητικότητα, από πληγωμένο εγωισμό, από ένα υποτιθέμενο αίσθημα αδικίας, από ένα σύνολο ψυχώσεων που μόνο οι ειδικοί αναγνωρίζουν, εξετάζοντας τα προφίλ των δραστών. Όχι, όμως από υπερβολικό έρωτα, όπως πολλοί δράστες και κακοποιητές ισχυρίζονται. Γιατί ο έρωτας προάγει ένα υψηλό ιδεώδες κι όχι μια ευτελή πράξη.
Ο όρος γυναικοκτονία καταγράφηκε πρώτη φορά σε νομικό λεξικό του 1801 ως «femicide» από τον Joh Corry. Ωστόσο, σήμερα αποδίδεται εύστοχα από τη Dianna Russell, η οποία τον χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το 1976 στο πρώτο Διεθνές Δικαστήριο για τα Εγκλήματα κατά των γυναικών, τονίζοντας ότι «χρειάζεται να φθάσουμε σε μία συναίνεση προκειμένου να περιγράψουμε αυτό το σύνθετο, πολυεδρικό και πολιτισμικά εξαρτώμενο έγκλημα».
Το 2001 στο έργο της «Femicide in Global Perspective» επαναπροσδιόρισε τη γυναικοκτονία ως τη δολοφονία γυναικών με μοναδικό αίτιο το ίδιο τους το φύλο, ένας ορισμός που υιοθετήθηκε παγκοσμίως παρόλες τις μικρές ή μεγάλες διαφορές τόσο σε νομικό όσο και σε πολιτισμικό επίπεδο.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας:
«Γυναικοκτονία είναι η ανθρωποκτονία από πρόθεση γυναικών επειδή είναι γυναίκες. Η γυναικοκτονία συνήθως διαπράττεται από άντρες αλλά κάποιες φορές συνεργούν και γυναίκες, συνήθως μέλη της ίδιας οικογένειας. Στις περισσότερες περιπτώσεις γυναικοκτονία διαπράττει σύντροφος ή πρώην σύντροφος που συνήθως είχε και μακρόχρονη κακοποιητική συμπεριφορά, απειλούσε, κακοποιούσε ή/και εκφόβιζε τη γυναίκα, η οποία πολύ συχνά βρίσκεται σε θέση φυσικής ή/και οικονομικής αδυναμίας σε σχέση με αυτόν».
Ο όρος αυτός σήμερα χρησιμοποιείται στο νομικό σύστημα χωρών της Λατινικής Αμερικής όπως είναι το Μεξικό, η Κόστα Ρίκα, η Αργεντινή, η Δομινικανή Δημοκρατία, η Χιλή, το Ελ Σαλβαδόρ, η Γουατεμάλα. Η αναγνώριση του όρου στον Ποινικό Κώδικα στην Κύπρο είναι ένα σημαντικό βήμα για να δοθεί επιτέλους νομική υπόσταση σε μια τόσο έντονη μορφή βίας που μέχρι σήμερα σε πολλές χώρες, όπως και στη δική μας, ενώ είναι σε έξαρση, δεν βαφτίζεται με το πραγματικό της όνομα.
Δείτε ακόμη: Δυνατές φωτογραφίες που περιγράφουν τη γυναικεία κακοποίηση
Σε πολλές χώρες τα κορίτσια έχουν λιγότερα δικαιώματα στη μόρφωση από τα αγόρια, προκειμένου να μην έχουν τις ίδιες απαιτήσεις στο μέλλον.
Οι γυναίκες μπορεί να μην έχουν ελευθερία λόγου αν η γνώμη τους θεωρείται λιγότερο σημαντική από των αρσενικών.
Μία στις τρεις γυναίκες θα κακοποιηθεί κάποια στιγμή στη ζωή της, πιθανότατα από κάποιο συγγενικό πρόσωπο.
Παράλληλα με το να διατρέχουν κίνδυνο παρενόχλησης, οι γυναίκες συχνά ωθούνται να υποβάλλονται σε αισθητικές επεμβάσεις για να είναι αρεστές.
Σε πολλές χώρες και κοινωνίες, οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να έχουν τον έλεγχο του ίδιου τους του κορμιού.
Οι γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση στη μόρφωση και την εργασία. Περίπου 155 χώρες έχουν τουλάχιστον ένα νόμο που τους τα απαγορεύει.
Οι γυναίκες είναι πιθανό να κερδίζουν λιγότερα από έναν άντρα που κάνει ακριβώς το ίδιο επάγγελμα.
