Ο Αντώνης Τσαπατάκης δείχνει σε ένα βίντεο την έλλειψη ενσυναίσθησης απέναντι σε ΑΜΕΑ: «Τι θα συμβεί όταν τα χέρια μου πάψουν να είναι δυνατά;»

O Αντώνης Τσαπατάκης δημοσίευσε πρόσφατα στο LinkedIn το πιο τρανό παράδειγμα έλλειψης ενσυναίσθησης που θρέφει την κοινωνία μας και μαζί, τη λεγόμενη «κουλτούρα της αγένειας».

Ο παραολυμπιονίκης της κολύμβησης είχε παρκάρει το αυτοκίνητο του σε θέση στάθμευσης για ανθρώπους όπως αναφέρει, «με διαφορετικό τρόπο κίνησης». Τότε, ένας «έξυπνος» οδηγός λευκού αυτοκινήτου διπλο- πάρκαρε με αποτέλεσμα ο παραολυμπιονίκης να μην μπορεί να ανοίξει επαρκώς την πόρτα του αμαξιού του για να μπει και να βάλει το καρότσι του μέσα. 

WHO

Πώς ο Νίκος Κούρκουλος «κορόιδεψε» μια ολόκληρη γενιά: Ο φεμινιστής πίσω από το «βαρύ αρσενικό»

Ακολουθεί αναλυτικά η δημοσίευσή του πριν λίγες ώρες: 

«Δικαίωμα στη ζωή, έχουμε όλοι!

Άλλη μια φορά που διαπίστωσα ότι κάποιοι στερούν αυτό το δικαίωμα από τους ανθρώπους με διαφορετικό τρόπο κίνησης ή ζωής, (όπως αναφέρομαι αντί για τον όρο ανάπηροι ή ΑΜΕΑ) και αποφασίζουν για το αν θα ζήσουν. Άλλη μια φορά που διαπίστωσα, από προσωπική εμπειρία, ότι πρέπει να συνεχίσω να δημοσιεύω τέτοιες συμπεριφορές μήπως και αλλάξει η "α-παιδεία" όλων εκείνων… Καμιά φορά όμως, δεν θα με σταματήσει από το να πιστεύω ότι θα αλλάξουμε!

Για την ιστορία, είχα παρκάρει το αυτοκίνητο μου σε θέση στάθμευσης για ανθρώπους με διαφορετικό τρόπο κίνησης και ο οδηγός του λευκού αυτοκινήτου διπλο-πάρκαρε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να μην μπορώ να ανοίξω όσο χρειάζεται την πόρτα για να μπω και να βάλω το καρότσι μέσα. Τα κατάφερα όμως, όπως κάθε φορά! Τι θα συμβεί όμως όταν τα χέρια μου θα πάψουν να είναι δυνατά;…».

Μέσα από τη δημοσίευσή του, επανέρχεται η έλλειψη της ενσυναίσθησης, ένα θέμα για το οποίο όπως φαίνεται, θα χρειαστεί να σπαταλήσουμε τόνους από μελάνι, μέχρι να αρχίσει να γίνεται πράξη. Το να μπορείς να συναισθάνεσαι, είναι μεγάλη υπόθεση και αποτελεί βασικό συστατικό για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης. Οι ψυχολόγοι και οι ερευνητές έχουν αποδείξει ότι το IQ συνεισφέρει μόνο κατά 20% στη μελλοντική επιτυχία, ευτυχία και ισορροπία μας. Στην πραγματικότητα, το σημαντικό υπόλοιπο 80% βασίζεται στην ανάπτυξη του E.Q. μας που θέτει ως βασική προϋπόθεση την ικανότητα να βιώνουμε την τη λεγόμενη «ενσυναίσθηση». 

Τα συναισθήματα που κατανοούν επαρκώς τα συναισθήματα των άλλων μπαίνουν σε «λειτουργία πτήσης» και μια ματιά γύρω το αποδεικνύει. Το παράδειγμα του Αντώνη Τσαπατάκη, πέρα από το γεγονός ότι προβάλλει στο επίκεντρο πάντα τον «εαυτούλη» μας, θρέφει παράλληλα την ντροπιαστική «κουλτούρα της αγένειας». 

Ο αυτονόητος σεβασμός δίνει τη θέση του στην έμφυτη ή επίκτητη αγένεια και κάπως έτσι διαιωνίζονται συμπεριφορές που δεν προωθούν καμία παιδεία αλλά αντιθέτως προάγουν μια ευτελιστική κουλτούρα που ο καθένας κάνει κυριολεκτικά ό,τι θέλει χωρίς να ενδιαφέρεται για τον διπλανό του, ακόμη και αν η πράξη του καταπατά τα όρια της αξιοπρέπειάς του. 

Δείτε ακόμη: Oι πολυδιάστατες φωτογραφίες ενός Ιαπωνέζου καλλιτέχνη