Υπερβολικά συχνό πλύσιμο χεριών, πολλά τικ, εμμονή με τη συγκεκριμένη οργάνωση του χώρου – όλα τους, θα μπορούσαν να είναι συμπτώματα ψυχαναγκαστικής διαταραχής, το γνωρίζουμε αυτό. Κάτι που δε γνωρίζαμε, όμως, είναι ότι και τα κατοικίδιά μας μπορεί να έχουν OCD, ενώ υπάρχει τρόπος να το καταλάβουμε.
Για 20 χρόνια περίπου, ο κτηνίατρος και ψυχολόγος ζώων Nicholas Dodman, μαζί με τον νευρολόγο Edward Ginns, προσπαθούσαν να αποδείξουν ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ των επαναλαμβανόμενων συμπεριφορών των σκύλων και των ανθρώπινων ψυχαναγκασμών. Όχι απλώς μπόρεσαν να ανακαλύψουν τι καθορίζει τη σοβαρότητα του OCD των σκύλων, αλλά πλέον πιστεύουν ότι η έρευνά τους μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τη συγκεκριμένη ψυχική διαταραχή.
Η μελέτη των Dodman και Ginns, η οποία δημοσιεύθηκε το 2016 στο επιστημονικό περιοδικό International Journal of Applied Research in Veterinary Medicine, βασίζεται σε μία δεκαετία ανάλυσης της συμπεριφοράς των καθαρόαιμων Doberman Pinshcer. Βρήκε ότι υπάρχουν τέσσερα γονίδια που επηρεάζουν τη σοβαρότητα του OCD, ενώ ο ψυχαναγκασμός των σκύλων μοιάζει πολύ μ’ εκείνον των ανθρώπων.
Φέτος, επιστήμονες από την Κίνα έκαναν τα ίδια ακριβώς πειράματα σε διαφορετική ράτσα, τα βέλγικα Malinois, επιβεβαιώνοντας τα συμπεράσματα της παραπάνω έρευνας.
Οι ειδικοί δεν πιστεύουν ότι η εξήγηση του OCD βρίσκεται αποκλειστικά στα γενετικά χαρακτηριστικά των ζώων. Όπως αναφέρει ο Ginns, πρόκειται για μία περίπλοκη κατάσταση η οποία επηρεάζεται και από το περιβάλλον τους. Σημειώνει, μάλιστα, πως το στρες «μπορεί να επηρεάσει τη νοητική και όχι μόνο λειτουργία του εγκεφάλου. Και τώρα αρχίζουμε να αναγνωρίζουμε τον αντίκτυπό του».
OCD δεν μπορούν να αναπτύξουν όλα τα ζώα – παρατηρείται κυρίως σε άγρια ζώα που μένουν σε ζωολογικούς κήπους, από ελέφαντες που κουνούν νευρικά την προβοσκίδα τους, μέχρι πολικές αρκούδες που κολυμπούν πέρα-δώθε. Τα άλογα, παρότι περνούν το 60 με 70% του χρόνου τους στη φύση, εκδηλώνουν τα συμπτώματα με το στόμα τους, ειδικά όταν δεν μπορούν να καλπάσουν ελεύθερα.
Όσο για τους σκύλους, τα συμπτώματα, εξαρτώνται από τη ράτσα τους. Εκείνα που έχουν μακρύ τρίχωμα, για παράδειγμα, μπορεί να γλείφονται διαρκώς. Τα bull terrier από την άλλη, τείνουν να τρέχουν κάνοντας κύκλους ή να γίνουν εμμονικά με διάφορα αντικείμενα.
