H πρωτοπόρος της raw funk, fashion icon και κορυφαία των ‘70s, Betty Davis, έφυγε από τη ζωή στα 77 της χρόνια.
Η ερμηνεύτρια που, μετά από μία σπουδαία καριέρα στη μουσική, πέρασε δεκαετίες μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, πέθανε από φυσικά αίτια. Την είδηση του θανάτου της επιβεβαίωσε στο Rolling Stone η στενή της φίλη, Danielle Maggio.
«Με μεγάλη λύπη μοιράζομαι την είδηση του θανάτου της Betty Davis, μίας πολυτάλαντης επιδραστικής γυναίκας της μουσικής βιομηχανίας και πρωτοπόρου rock star, τραγουδίστριας, στιχουργού και fashion icon», δήλωσε η παλιά της φίλη, Connie Portis. «Πάνω απ’ όλα, η Betty ήταν φίλη, θεία, ανιψιά και αγαπημένο μέλος της κοινότητας του Homestead στην Pennsylvania, και μιας παγκόσμιας κοινότητας φίλων και θαυμαστών».
Η Betty Davis έμεινε στην ιστορία χάρη στην άγρια φωνή και τους σεξουαλικούς της στίχους. Ήταν μία από τις πιο εμβληματικές φιγούρες της αμερικανικής μουσικής σκηνής από το 1964 έως το 1975, καθιέρωσε τη θέση της ως cult ηρωίδα και βρισκόταν μπροστά από την εποχή της.
Γεννήθηκε στη Βόρεια Carolina το 1944, μεγάλωσε στη Νότια Carolina και το Pittsburgh, ενώ στα 17 της μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να σπουδάσει στο Fashion Institute of Technology. Εργάστηκε ως μοντέλο και club manager, έκανε παρέα με τον Andy Warhol, τον Jimmy Hendrix και τον Eric Clapton.
Η αγάπη της για τη μουσική γεννήθηκε στα παιδικά της χρόνια, όταν ήταν μόλις 12. Ξεκίνησε να γράφει στίχους, ηχογράφησε κάποια κομμάτια και τράβηξε την προσοχή όλων – κυρίως, όμως, του Miles Davis.
Oι δυο τους παντρεύτηκαν το 1968 κι έζησαν μαζί για έναν μόνο χρόνο. Ήταν μία κακή περίοδος, γεμάτη βία και τοξικότητα. «Κάθε μέρα που πέρασα παντρεμένη μαζί του, ήταν μία μέρα που κέρδιζα το όνομα Davis», δήλωσε εκείνη το 2017 στο βιογραφικό ντοκιμαντέρ με τίτλο Betty: They Say I’m Different. Εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του θρυλικού jazz δίσκου του, Filles de Kilimanjaro, ενώ ήταν η μούσα του όταν έγραψε το Mademoiselle Marby. Χάρη σ’ εκείνη και τη φιλία της με τον Hendrix, ο Davis ήρθε σε επαφή με τη ροκ μουσική της εποχής.
Παρότι κράτησε το επώνυμό του και μετά το διαζύγιο, η Betty ήθελε να την αντιμετωπίσουν ως ξεχωριστή οντότητα. «Ήθελα να πάρουν τη μουσική μου στα σοβαρά», θα έλεγε αργότερα. «Δε θα γινόμουν Yoko Ono ή Linda McCartney».
Το έργο της άφησε εποχή κι ενέπνευσε μία σειρά καλλιτεχνών, ανάμεσά τους η Jannelle Monae, η οποία την χαρακτήρισε ως «μία από τις νονές που επαναπροσδιόρισαν τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τις μαύρες γυναίκες στη μουσική βιομηχανία», καθώς «άνοιξε πόρτες για πολλούς καλλιτέχνες, ανάμεσά τους κι εμένα».
Η μουσική της, αν κι επιδραστική, δεν είχε εμπορική επιτυχία. Η Betty Davis εγκατέλειψε τον χώρο το 1979, μετά την ηχογράφηση του τελευταίου της άλμπουμ, Crashin’ For Passion. Μετακόμισε στο Pittsburgh, μακριά από όλους και όλα.
«Όταν μου είπαν πως όλα τέλειωσαν, απλά το δέχθηκα», αποκάλυψε στους New York Times το 2018, σχεδόν 40 χρόνια μετά. «Και κανείς άλλος δε χτύπησε την πόρτα μου».