Είναι αρκετά χρόνια που έχω κάνει τη συνέντευξη, αλλά πολύ συχνά την φέρνω στο μυαλό, είναι από εκείνες τις πιο αγαπημένες μου. Τηλεφωνική ήταν. Με την Irma Thomas. Ζωντανός θρύλος της μουσικής, αυθεντική και ανεξάντλητη, όπως είναι και οι μουσικές της πόλης της. Άξια, όπως την λένε «βασίλισσα της soul της Νέας Ορλεάνης».
Η συνέντευξη κράτησε πολύ περισσότερο από την προγραμματισμένη ώρα διάρκειας και ενώ η Irma ετοίμαζε φαγητό… -“μην ανησυχείς αγαπητή μου, καθαρίζω και τα φασολάκια”, θυμάμαι μου είχε πει- μιλούσε για πράγματα που είχε ζήσει.
Την φανταζόμουν σαν εικόνα, έτσι, στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Οι άλλες εικόνες που έρχονταν μαζί με τις αφηγήσεις της ήταν ατόφια κομμάτια, πολύτιμα και θρυλικά μουσικής Ιστορίας. Η Νέα Ορλεάνη και οι άνθρωποί της, οι μουσικές της, οι δρόμοι, η μαγεία της, οι μικρές και οι μεγάλες ιστορίες που πρόθυμα η πόλη αποκαλύπτει.
Διαβάστε περισσότερα στο monopoli.gr
