Cate Blanchett: «Έχουμε πάψει να επιλέγουμε τον δύσκολο δρόμο, εκείνον που μάς ξεβολεύει και μάς εκθέτει»
Κλέλια Φατούρου
28 Φεβρουαρίου 2023
«Όταν τελειώσαμε τα γυρίσματα του Tár, ο σκηνοθέτης Todd Field με έπιασε από τον ώμο και μου σύστησε να μην δουλέψω για λίγο καιρό γιατί κάτι δυνατό είχε συμβεί και στους δυο μας, μέσα από αυτή τη διαδικασία». Η Cate Blanchett οδεύει ολοταχώς προς ένα ακόμη Όσκαρ, ερμηνεύοντας τη Lydia Tár, έναν ρόλο που προκαλεί διαφορετικά συναισθήματα σε κάθε θεατή.
«Αν το κοινό τη μισεί, ίσως συμβαίνει επειδή τη μισούσε πριν καν δει την ταινία». Η ηθοποιός μιλά για τη μεταμορφωτική εμπειρία αυτής της ταινίας με τη συγγραφέα Maggie Nelson, στο Another Magazine και μοιράζονται τις απόψεις τους για το τι σημαίνει εξουσία, αλλά και για το αν υπάρχουν αμέτρητοι τρόποι να ερμηνευτεί η ταινία, ή η τέχνη γενικότερα.
Η ταινία ακολουθεί τη Lydia, μία πασίγνωστη μαέστρος που ετοιμάζεται να ηχογραφήσει τη συμφωνία που πρόκειται να απογειώσει την καριέρα της, αλλά και να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο. Μπλέκεται σε ένα σκάνδαλο, ενώ παρατηρούμε το πώς ξετυλίγεται η ζωή της μέσα από παιχνίδια εξουσίας
«Δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος να ερμηνεύσεις το οτιδήποτε, πόσω μάλλον μία ταινία. Οι άνθρωποι όμως έχουν κολλήσει με το αφήγημα γύρω από τον αινιγματικό Todd Field, ενώ εκείνος (επίτηδες) δεν έχει δώσει καμία περιγραφή ή εξήγηση».
Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και ο ίδιος άνθρωπος μπορεί να δει την ίδια ταινία σε διαφορετικές φάσεις της ζωής του, και να παρατηρήσει πολύ διαφορετικά πράγματα, ανάλογα με τη φάση ζωής και τα βιώματά του. Η Blanchett πιστεύει ότι έχουμε πάψει να επιλέγουμε τον δύσκολο δρόμο, εκείνον που μάς ξεβολεύει και μάς εκθέτει. «Όσο αναζητούμε ένα αφήγημα ή ηθική, τόσο πιο flat γίνεται η εμπειρία».
Αν και δεν ήξερε από πάντα ότι ήθελε να γίνει ηθοποιός, της ήταν ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να κάτσει σε ένα σημείο. Ήθελε να ταξιδεύει μέσα από τη δουλειά, κυριολεκτικά κα μεταφορικά. Ή το αφήνει χωρίς ερμηνεία. «Είτε μιλάμε για ταινία, είτε για βιβλίο, είτε για πίνακα, χρησιμοποιούμε τη γλώσσα για να το εξηγήσουμε, και τελικά το μειώνουμε. Οι θεατές είναι εκείνοι που δίνουν ένα νόημα, αλλά πρέπει να το βιώνεις, να μπαίνεις στη θέση της. Να μην την κρίνεις και να βλέπεις σε εκείνη κομμάτια του εαυτού σου».
Η δύναμη υπάρχει σε όλες τις σχέσεις και απλώς αλλάζει χέρια, συνειδητά ή μη. «Είναι πολύ σημαντικό να παραδεχόμαστε το πού δίνουμε και που χάνουμε τη δύναμή μας. Γίνεται και όταν ερωτευόμαστε. Αλλά είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε το λάθος μας και να μην προσπαθούμε να αποστασιοποιούμαστε από τον εαυτό μας».
Στο τέλος της ημέρας, αυτή η ταινία δημιουργήθηκε για να προκαλέσει ενδιαφέρουσα συζήτηση. Από ανθρώπους με διαφορετικές οπτικές. «Ελπίζαμε απλώς ότι οι άνθρωποι θα πήγαιναν να το δουν στον κινηματογράφο, εκεί που οι ιδέες είναι μεγάλες και λίγο απατηλές».
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο Another Magazine
