Πόλεμος στην Ουκρανία: Γονείς κρύβουν τα παιδιά τους σε υπόγεια- «Δεν βλέπουν τον ήλιο για μήνες»
JTeam
30 Μαρτίου 2023
Ουκρανoί εθελοντές που βοηθούν στην απομάκρυνση των πολιτών από την πρώτη γραμμή του μετώπου, ισχυρίζονται ότι πολλοί γονείς κρύβουν τα παιδιά τους στα υπόγεια για να μην τους τα πάρουν.
Παρόλο που οι γονείς εξηγούν με διαφορετικούς λόγους γιατί το κάνουν, οι περισσότεροι εθελοντές αποδίδουν το φαινόμενο στις συνθήκες φτώχειας που επικρατούν αλλά και στην ψυχολογική κατάσταση, στην οποία βρίσκονται από τους ανελέητους βομβαρδισμούς αυτών των μηνών.
Στις αρχές Μαρτίου, η ουκρανική κυβέρνηση διέταξε τις τοπικές αρχές στην ανατολική πόλη του Bakhmut, εκεί όπου έχουν γίνει οι πιο μεγάλες και αιματηρές συρράξεις της ρωσικής εισβολής, για απομάκρυνση των παιδιών από τα σπίτια τους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τα παιδιά αυτά πρέπει να περάσουν στα χέρια της ρωσικής κατοχής αλλά αυτό ισχύει, σύμφωνα με την κυβέρνηση, μόνο στο Bakhmut.
Ukrainian parents hiding their children in basements in frontline cities https://t.co/VGPXBqFRy4
— The Guardian (@guardian) March 30, 2023
Ο Sasha είναι εθελοντής γιατρός στην πόλη και περιγράφει στον Guardian πως πολλοί γονείς τον ειδοποιούν σχετικά με το πού βρίσκονται κρυμμένα τα παιδιά τους. «Γνωρίζαμε ότι το παιδί ήταν σε αυτό το μέρος οπότε πήγαμε εκεί και ανακαλύψαμε ότι ήταν εκεί από τον Σεπτέμβρη», περιγράφει ο ίδιος που μοιράστηκε ένα video με το σκοτεινό υπόγειο, στο οποίο ζούσε το παιδί εδώ και τόσους μήνες.
«Τα χέρια των παιδιών είχαν αποκτήσει γκρίζο χρώμα από την απουσία έκθεσης στο ηλιακό φως»
Η μητέρα του παιδιού όπως αναφέρει, φοβόταν να βγει έξω και δεν είχε πουθενά αλλού να πάει, κάτι το οποίο κάνει εμφανές ότι χρειάζεται καλύτερη μεταγκατάσταση και κτιριακές υποδομές για τους πολίτες που προσπαθούν να ανακτήσουν τη ζωή τους μέσα από τα συντρίμμια.
Σύμφωνα με τις ουκρανικές αρχές, 4.000 πολίτες βρίσκονται ακόμη στην πόλη αλλά ο αριθμός των παιδιών δεν είναι ακριβής
Χιλιάδες εθελοντές προσπαθούν να βοηθήσουν τους πολίτες να απομακρυνθούν από τα σπίτια τους από την αρχή του πολέμου, κυρίως εκείνους που μένουν κοντά στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Παρόλο που πολλοί γονείς εγκαταλείπουν τη στέγη τους πριν τους επιβληθεί και άλλοι τρέπονται σε φυγή, υπάρχουν ακόμη χιλιάδες παιδιά που ζουν εκεί.
Ο 27χρονος Ignatius Ivlev-Yorke βοηθάει άτομα να απομακρυνθούν από τα σπίτια τους στο ανατολικό Donbas σχεδόν κάθε μέρα από τον Μάιο. H ομάδα του συνεργάζεται και με άλλες πρωτοβουλίες προκειμένου να γίνεται βέβαιο πως όσοι αφήνουν τα σπίτια τους, βρίσκουν την επόμενη στέγη. Τα posts που ανεβάζει στο account του στο Instagram δείχνουν όλο το έργο της απομάκρυνσης σε περιοχές όπου ο πόλεμος μαίνεται.
Κάπως έτσι είναι η ζωή εκεί αλλά και η διαδικασία εκκένωσης. Ο Ivlev-Yorke περιγράφει επίσης τα αναδυόμενα προβλήματα ψυχικής υγείας στους ανθρώπους που αναγκάζονται να μένουν σε υπόγεια στις περιοχές που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του πολέμου.
«Ζουν ακόμη και μήνες, χωρίς ρεύμα, νερό ή λίγο φρέσκο αέρα»
Σε μία από τις επισκέψεις του στην πόλη ανατολικά του Bakhmut, Soledar, ο ίδιος έπεισε μια γυναίκα να εγκαταλείψει το σπίτι που έμενε μαζί με το παιδί της. Όσοι έμειναν πίσω στο υπόγειο, έκαψαν τα υπάρχοντά της με υβριστικά λόγια. Η εμπειρία του Ivlev-Yorke ωστόσο, σε άλλο υπόγειο της περιοχής ήταν πολύ διαφορετική κι έχει μετατραπεί κατά κάποιον τρόπο, σε μια «στενή κοινότητα».
Οι άνθρωποι εκεί είχαν πολλούς λόγους για να μη φύγουν, από το ότι μαζί τους έμενε κάποιος ηλικιωμένος συγγενής που δεν μπορούσε να περπατήσει μέχρι ότι είχαν στο πλάι τους έναν σκύλο που δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να αποχωριστούν. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους έχουν εγκαταλείψει τη στέγη τους ήδη μία φορά.
Όπως λέει ο Ivlev-Yorke, οι άνθρωποι που αρνούνται να φύγουν, είναι πολλοί φτωχοί, δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στην Πολιτεία, ούτε πίστη στον εαυτό τους. «Αισθάνονται ότι η Πολιτεία τούς έχει παραβλέψει» ενώ όπως εξηγεί, η ουκρανική κυβέρνηση δίνει σε όσους εκτοπίζονται περίπου $50 τον μήνα και μερικά hostels.
«Η Ουκρανία δεν είναι πολύ πλούσια χώρα, δεν παρέχει κοινωνική πρόνοια. Οπότε όταν κάποιος πάει και τους λέει ότι "όλα θα πάνε καλά, απλά μπες στο αμάξι για να εξασφαλίσεις το μέλλον σου, θα σε στείλουμε στο εξωτερικό, θα σου παρέχουμε στέγαση, ρούχα και υπολογιστή", εκείνοι σκέφτονται: "όλα αυτά είναι ανοησίες. Γιατί να κάνει κάποιος όλα αυτά για μένα; Γιατί να ενδιαφερθεί; Κανείς δεν νοιάστηκε ποτέ"».
