UPDATE #NOW

Εξαφάνιση Titan: Φόβοι για τους επιβάτες – Τι δήλωσε επιζών της βαθύτερης θαλάσσιας διάσωσης στην ιστορία


JTeam

22 Ιουνίου 2023

Εξαφάνιση Titan: Φόβοι για τους επιβάτες – Τι δήλωσε επιζών της βαθύτερης θαλάσσιας διάσωσης στην ιστορία
pexels
«Είχαμε 12 λεπτά οξυγόνου», περιγράφει ο Mallinson για τη συγκλονιστική διάσωσή του που έγινε το 1973

To τουριστικό υποβρύχιο Titan εξαφανίστηκε την Κυριακή κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στον βυθό του Ατλαντικού, 1 ώρα και 45 λεπτά μετά την καταβύθισή του με 5 επιβάτες. Τα σενάρια για το τι ακριβώς έχει συμβεί είναι πολλά, και δυστυχώς η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει για το εξαφανισμένο υποβρύχιο, το οποίο έχασε κάθε επαφή με τον «μητρικό σταθμό», ύστερα από μια ώρα μετά την καταβύθιση του. Το οξυγόνο τελειώνει για τα 5 άτομα και οι προβλέψεις είναι μόνο δυσοίωνες.

Ο τελευταίος εν ζωή επιζών της βαθύτερης επιτυχημένης θαλάσσιας διάσωσης στην ιστορία, φοβάται τα χειρότερα για τους πέντε επιβάτες του Titan που εξαφανίστηκε κατά την επίσκεψή του στο ναυάγιο του Τιτανικού. Ο Roger Mallinson, ο οποίος την 1η Σεπτέμβρη του 1973 διασώθηκε μαζί με τον καταδυτικό του σύντροφο αφού πέρασε 84 ώρες παγιδευμένος 1.575 πόδια (480 μέτρα) κάτω από την θάλασσα στην Ιρλανδία σε ένα υποβρύχιο πλάτους 6 ποδιών (1,8 μέτρων), είπε στο Sky News ότι το γεγονός πως δεν υπάρχει επικοινωνία με το υποβρύχιο, σίγουρα δεν είναι καλό σημάδι.

Όπως λέει σήμερα, ο 85χρονος Mallinson στο Sky News:

«Αυτό είναι φρικτό. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν έχουν μεταδώσει κάποιου είδους σήμα. Έχω ένα φρικτό συναίσθημα ότι κάτι μπορεί να είναι σοβαρά λάθος», σημείωσε

Πριν από 50 χρόνια, ο Mallinson και ο Roger Chapman, ο οποίος έχει φύγει από τη ζωή, ήταν σε ηλικία 35 και 28 ετών, αντίστοιχα. Τοποθετούσαν ένα υπερατλαντικό τηλεφωνικό καλώδιο 150 μίλια μακριά από την ακτή του Cork, στην Ιρλανδία, σε ένα μικρό υποβρύχιο με το όνομα Pisces III, όταν η καταπακτή του μηχανοστασίου άνοιξε κατά λάθος από το πλοίο επιφανείας στο οποίο ήταν δεμένοι.

Πάνω από ένας τόνος νερού άρχισε να χύνεται στο αυτόνομο πίσω τμήμα του υποβρυχίου και αφού κρέμονταν από το πλοίο επιφανείας, έσπασε η γραμμή πρόσδεσής τους και κατρακύλησαν στον πυθμένα της θάλασσας με περίπου 40 μίλια την ώρα. Οι δύο άνδρες επικοινώνησαν για να ενημερώσουν ότι είχαν επιζήσει από την πρόσκρουση, αλλά με την παροχή οξυγόνου να μειώνεται λεπτό προς λεπτό οι ελπίδες τους ήταν ελάχιστες. Για να μειώσουν τη χρήση οξυγόνου σταμάτησαν να μιλούν και προσπάθησαν να μείνουν όσο πιο ακίνητοι μπορούσαν και απέφυγαν να φάνε το μόνο σάντουιτς και μία λεμονάδα που είχαν.

Όπως είχε περιγράψει τότε: «Πέρασαν περίπου 30 δευτερόλεπτα μέχρι να χτυπήσουμε στον πυθμένα. Απενεργοποιήσαμε τον μετρητή βάθους στα 500 πόδια καθώς θα μπορούσε να είχε σκάσει και πήραμε μαξιλάρια και κουλουριαστήκαμε για να προσπαθήσουμε να αποτρέψουμε τραυματισμούς. Καταφέραμε να βρούμε λευκό πανί για να το βάλουμε στο στόμα μας, ώστε να μην δαγκώσουμε τις γλώσσες μας»

«Δεν μιλούσαμε σχεδόν καθόλου, απλά πιάναμε ο ένας το χέρι του άλλου και το σφίγγαμε για να δείξουμε ότι είμαστε καλά», είχε δηλώσει ο Mallinson στο BBC.

Ο Mallinson περιέγραψε ότι η ικανότητα του ίδιου και του Chapman να φροντίζουν ο ένας τον άλλον, έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διάσωσή τους

Στην επιφάνεια, τα συνεργεία διάσωσης αντιμετώπισαν μια σειρά από τεχνικά προβλήματα καθώς ξεκίνησαν μια επιχείρηση διάσωσης. Τρεις ημέρες μετά το ατύχημα, το υποβρύχιο διάσωσης μπόρεσε να συνδέσει ένα ειδικά σχεδιασμένο γάντζο και σχοινί ρυμούλκησης στο Pisces III και να το ανυψώσει στην επιφάνεια.

Μόλις έφτασαν εκεί, χρειάστηκαν άλλα 30 λεπτά για να ανοίξει η καταπακτή της καμπίνας. «Είχαμε 72 ώρες ζωής όταν ξεκινήσαμε την κατάδυση, έτσι καταφέραμε να διανύσουμε άλλες 12,5 ώρες. Όταν κοιτάξαμε στον κύλινδρο, είχαμε 12 λεπτά οξυγόνου», είχε δηλώσει στο BBC ο Chapman.