Όταν σου δίνουν έναν κατάλογο με κρασιά, δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Μπορεί να βρεις το αγαπημένο σου - αυτό είναι το τέλειο σενάριο, η ιδανική συνθήκη που σε κάνει να ανασαίνεις με ανακούφιση. Μπορεί και να σου φαίνονται όλα άγνωστα - αυτό είναι και το πιθανότερο. Τι κάνεις σε αυτήν την περίπτωση; Δοκιμάζεις κάτι στην τύχη και βγάζεις προς τα έξω τον περιπετειώδη εαυτό σου; Ή απλώς παίρνεις το φθηνότερο, για να είσαι καλυμμένος σε περίπτωση που όλα πάνε στραβά;
Η μέθοδος που δεν χάνει, είναι αυτή του αποκλεισμού. Πρέπει να ξέρεις τι να μην παραγγείλεις και να επιλέξεις ανάμεσα στα ελάχιστα που θα περισσέψουν - το κάνουν και οι σομελιέ, όταν βγαίνουν έξω.
Μιλώντας στη HuffPost, άτομα που κυριολεκτικά σπούδασαν για να πίνουν κρασιά, σου λένε τι δεν αξίζει να παραγγείλεις. Συγκεκριμένα, αποκαλύπτουν τι δεν θα έπαιρναν ποτέ, επειδή απλώς δεν αξίζει τα λεφτά τους.
Τι δεν παραγγέλνει ποτέ ένα σομελιέ, λοιπόν; Κρασιά από διάσημες περιοχές. Ναι, όλα εκείνα τα μέρη παράγουν πολλά καλά κρασιά, όμως είναι πανάκριβα. Σίγουρα κάτι από το Μπορντώ ή τη Βουργουνδία θα έχει τέλεια γεύση, αλλά κοστίζει επειδή είναι καλό ποιοτικά και η ζήτηση του είναι ελάχιστη - άρα, η τιμή ανεβαίνει. Είναι προτιμότερο να επιλέγεις μικρότερους παραγωγούς και να ρωτάς το άτομο που σε σερβίρει, εκείνο ξέρει πολύ καλύτερα.
