Έχει συμβεί σε όλους μας αμέτρητες φορές. Μια λέξη, μια φράση ή ένα γεγονός έχει ταιριάξει ή μας έχει επηρεάσει με τόσο τέλειο και ανεξήγητο τρόπο που μας έχει κάνει να πιστέψουμε ότι οι συμπτώσεις υπάρχουν και ότι έχουν κάποιο νόημα, ότι αυτή η αλυσίδα γεγονότων για κάποιο λόγο έχει συμβεί.
Οι συμπτώσεις μπορούν να λάβουν διάφορες μορφές και να μας επηρεάσουν με πολλούς τρόπους: μπορεί να είναι ένα ξαφνικό τηλεφώνημα, μια τυχαία συνάντηση, ένα ατύχημα. Αυτό που είναι σημαντικό, ωστόσο, είναι ότι αυτά τα γεγονότα, τα οποία είναι σχεδόν απίθανα, τελικά καταλήγουν να έχουν μεγάλη σημασία για το άτομο, τόσο που κάνουν κάποιον να σκεφτεί ότι μπορεί να υπάρχει ένα ανώτερο σχέδιο που να παίζει με τα κομμάτια του παζλ της ζωής μας. Υπάρχει όμως πραγματικά κάτι πίσω τους;
Οι συμπτώσεις στο μικροσκόπιο
Ας ξεκινήσουμε από μια βάση: τα ανθρώπινα όντα συνδέονται μεταξύ τους. Αυτό οφείλεται στο ότι είμαστε όλοι μέρος ενός μεγάλου οικοσυστήματος το οποίο, αν και διαταραγμένο, παραμένει αρμονικό και μερικές φορές, μυστηριώδες.
Ο Δρ Μπέρναρντ Μπάιτμαν, καθηγητής Ψυχιατρικής και Νευροσυμπεριφορικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, ο οποίος ασχολείται με τη συσχέτιση γεγονότων και ανθρώπινων ικανοτήτων, μιλάει για τυχαιότητα. Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα αόρατο δίκτυο που συνδέει τα πάντα και τους πάντες, ανεξάρτητα από την παρουσία αγάπης, φιλίας ή πολύπλοκων σχέσεων. Αυτή η τυχαιότητα υπάρχει χάρη στην ικανότητα των ανθρώπων να μεταδίδουν «ενεργειακές πληροφορίες» που άλλοι άνθρωποι μπορούν να ανιχνεύσουν, να επεξεργαστούν και να οργανώσουν.
Η παρατήρηση του Μπάιτμαν (δυστυχώς ή ευτυχώς) δεν επαληθεύεται. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να πιστοποιούν την παρουσία αυτού του αόρατου δικτύου.
Τις απόψεις τους για το θέμα έχουν εκφράσει και άλλες έγκυρες φωνές. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, για παράδειγμα, μιλώντας για συμπτώσεις και προαισθήματα, λέει ότι δεν είναι καθόλου παράλογο ότι πίσω από μια αλυσίδα καταστάσεων και πίσω από την «έκτη αίσθηση» υπάρχει κάτι βαθύτερο.
Η πιο εντυπωσιακή ερμηνεία όμως είναι αυτή του ψυχιάτρου Καρλ Γιούνγκ, ο οποίος ανέπτυξε τη Θεωρία της Συγχρονικότητας, σύμφωνα με την οποία ένα ή περισσότερα γεγονότα που συμβαίνουν ταυτόχρονα και συνδέονται μεταξύ τους ανήκουν στο ίδιο πλαίσιο. Ο Γιούνγκ όμως υποστηρίζει ότι η συγχρονικότητα στην πραγματικότητα, είναι σημαντική μόνο για όσους τη βιώνουν, ότι υπάρχει ένα πολύ ευρύτερο νόημα πίσω από τις συμπτώσεις, αλλά ότι τα ανθρώπινα όντα δεν έχουν (πράγμα που εξακολουθεί να ισχύει) τα στοιχεία για να το εξηγήσουν.
Μια μελέτη του 2015 που δημοσιεύτηκε στο New Ideas in Psychology ασχολήθηκε επίσης με τις συμπτώσεις. Η εν λόγω μελέτη ορίζει τις συμπτώσεις ως μια αναπόφευκτη συνέπεια του νου που αναζητά την αιτία στην πραγματικότητα. Στην ουσία, ως άνθρωποι, απλώς προσπαθούμε να εξηγήσουμε ένα τυχαίο γεγονός.
Άλλωστε, αυτός είναι ο τρόπος της ύπαρξης μας: ο άνθρωπος πάντα προσπαθούσε να εφαρμόζει ορθολογικές εξηγήσεις σε αυτό που βλέπει προκειμένου να κατανοήσει καλά τους μηχανισμούς του περιβάλλοντος γύρω του. Αυτός ήταν ο τρόπος που λειτουργούσε και είναι η βάση της προσαρμογής και της επιβίωσης.
Η αναζήτηση της δομής και του ορθολογισμού
Αναζητώντας πάντα εξηγήσεις, οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να παρατηρήσουν τα “περίεργα” γεγονότα που συνοδεύουν το ένα το άλλο. Και όταν δεν μπορούν να δώσουν μια ορθολογιστική ερμηνεία, γεννιέται αυτή η αίσθηση του μυστηρίου, αυτή η μαγνητική επιθυμία να βρουν κάτι που δημιουργεί μια σύνδεση σε αυτό που έχει συμβεί.
Οι περισσότεροι στατιστικολόγοι, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι ακόμη και η συχνή εμφάνιση απίθανων γεγονότων είναι μόνο το αποτέλεσμα των πολλών γεγονότων που συμβαίνουν στον άνθρωπο. Κατά συνέπεια, πρέπει να εγκαταλείψουμε αυτή τη μυστικιστική πεποίθηση ότι τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία;
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει πραγματική απάντηση. Η επιστήμη ορίζει τις συμπτώσεις της ζωής ως αναπόφευκτες συνέπειες και ως έναν εκλεπτυσμένο τρόπο, που εφαρμόζεται από το μυαλό μας, για να κατανοήσουμε το χάος που μας περιβάλλει ή για να διευκρινίσουμε γεγονότα για τα οποία δεν μπορούμε να βρούμε μια λογική εξήγηση. Τα ανθρώπινα όντα είχαν πάντα την τάση να παρατηρούν γεγονότα που συνδέονται μεταξύ τους, αλλά στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία επιστημονική απόδειξη ότι δύο γεγονότα συνδέονται μεταξύ τους με μια αόρατη και ιδιαίτερη σχέση.
Πώς να αντιμετωπίζουμε τις συμπτώσεις
Αυτό που μπορούμε να κάνουμε όταν μας συμβαίνουν απροσδόκητα γεγονότα είναι να τα αφήσουμε να μας βοηθήσουν, χρησιμοποιώντας τη διαίσθηση για να βρούμε το σωστό νόημα πίσω τους. Η διεξαγωγή αυτής της εσωτερικής ανάλυσης μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα τις ανάγκες μας, τις επιθυμίες μας και τι θέλουμε να πετύχουμε στη ζωή. Μπορεί, επομένως, να είναι μια ευκαιρία να αξιολογήσουμε τις επιλογές που έχουμε κάνει και να σχεδιάσουμε μελλοντικές κινήσεις. Επιπλέον, ο προβληματισμός για τις συμπτώσεις οξύνει την ικανότητα εκμετάλλευσης της διαίσθησης για να καταλάβουμε τι είναι καλύτερο για τον εαυτό μας, φέρνοντάς μας πιο κοντά σε αυτό που είναι η προσωπική μας ολοκλήρωση.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι συμπτώσεις συμβαίνουν συχνά όταν κάποιος περνά μια στιγμή μεγάλης αλλαγής ή κρίσης και θεωρούνται ως ένας τρόπος να έρθει σε επαφή με τις βαθύτερες επιθυμίες του, με νέες προοπτικές και δυνατότητες, σωστά;
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
