Τσαλακώσου και ανακάλυψε την fun πλευρά της ζωής! Οι γκάφες που ευχαριστηθήκαμε

Όλοι μας έχουμε ανάγκη το γέλιο και την καλή διάθεση και όλοι μας θέλουμε δίπλα μας ανθρώπους με χιούμορ που γελούν ακόμα και με τον εαυτό τους. Γι' αυτό και είναι σημαντικό να αυτοσαρκαζόμαστε και να μη φοβόμαστε να τσαλακωθούμε. Εξάλλου, τη διάθεσή μας πρώτοι εμείς θα τη φτιάξουμε. Και ίσως μερικές φορές να πρέπει να παίρνουμε τη ζωή λίγο πιο ελαφρά και light, ακόμα κι όταν συμβαίνουν γεγονότα που μπορεί να μας κάνουν να νιώσουμε ντροπή. Mόνο έτσι θα έχουμε ιστορίες να διηγούμαστε σε φίλους και γνωστούς ή όταν αναζητούμε τρόπους να "σπάσει ο πάγος". Οπότε, πάρτε κι εσείς μία Heineken LIGHT στο χέρι, ιδανική για να συνοδεύσει την ευχάριστη και χωρίς τύψεις και ντροπές πλευρά της ζωής - είπαμε, τη ζωή μας πρέπει να την παίρνουμε πιο ελαφριά και light! - και διαβάστε μερικές από τις δικές μας ξεκαρδιστικά ντροπιαστικές ιστορίες παρακάτω:

Η αλήθεια είναι ότι όταν η κουβέντα φτάνει στο σημείο "γκάφες" δεν ξέρω ποια να πρωτοδιαλέξω. Αυτή όμως που μου έχει μείνει πιο έντονα στο μυαλό είναι όταν βγήκα το πρώτο μου ραντεβού. Και όταν γράφω «πρώτο» εννοώ κυριολεκτικά το πρώτο ραντεβού. Ήμουν μόλις 18 ετών και είχα πάει σε ένα κινέζικο εστιατόριο - λατρεύω το κινέζικο φαγητό - παρ' όλα αυτά δεν το ευχαριστήθηκα και τόσο εκείνη την ημέρα, εξαιτίας του άγχους που ένιωθα. Και ενώ όλα πηγαίνανε πολύ καλά, φτάνει η αγαπημένη μου στιγμή που μας δίνουν το μπισκότο της τύχης ή Fortune Cookie, ένα τραγανό μπισκότο μέσα στο οποίο βρίσκεται ένα κομμάτι χαρτί που γράφει μια συμβουλή, μια σοφία, μια ασαφής προφητεία ή ακόμα και τυχερούς αριθμούς… Τόσες μα τόσες φορές είχα ανοίξει αυτό το μπισκότο…Όμως, εκείνη τη στιγμή προφανώς κυριάρχησε το άγχος του πρώτου ραντεβού και αντί να το σπάσω το έβαλα ολόκληρο στο στόμα μου. Περιττό να σας διηγηθώ πόσο ντράπηκα όταν το συνειδητοποίησα… Αυτή είναι η πιο αστεία μου στιγμή και κάθε φορά που την αναπολώ γελάω με τη ψυχή μου. - Τζουλιάννα Καρνέζη

Το καλοκαίρι που τελείωσα το πρώτο έτος πήγα διακοπές στην Ίο. Εκείνο το ταξίδι θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη μου για δύο λόγους: Πρώτον, επειδή πέρασα τέλεια με τις φίλες μου και δεύτερον επειδή έμαθα να είμαι λιγότερο αφηρημένη. Τώρα, θα αναφερθώ στο τελευταίο κομμάτι. Είχαμε περάσει ατέλειωτες ώρες στην παραλία με τα κορίτσια και φεύγοντας αποφασίσαμε να καθίσουμε κάπου να φάμε. Βρήκαμε μέρος που άρεσε σε όλες, διαλέξαμε τραπέζι και αφήσαμε τα πράγματά μας. Φυσικά, το πρώτο πράγμα που έκανα, ήταν να πάω στην τουαλέτα για να πλύνω τα χέρια μου. Σε αυτό το σημείο να τονίσω πως ήμουν κουρασμένη και ενδεχομένως να είχα πάθει μία μικρή ηλίαση. Καθαρή, πλέον, επέστρεψα στην παρέα μου και χάρηκα που θυμόμουν πού ακριβώς βρισκόταν. Σχεδόν χύθηκα στην καρέκλα γεμάτη ανακούφιση που επιτέλους θα έτρωγα, γέμισα ένα ποτήρι με νερό και σήκωσα το βλέμμα μου για να δω ότι περιτριγυριζόμουν από τέσσερις αγνώστους - πιθανότατα Άγγλους - που με κοιτούσαν με απορία. Φυσικά, ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Συστήθηκα, προσπάθησα με αποτυχία να δείξω ότι δεν ντράπηκα καθόλου και απλώς έφυγα άνετη, χαλαρή και κατακόκκινη. -Στεφανία Παπαδημητρίου

Σας συμβαίνει κι εσάς αυτό που εκεί που κάθεστε σας έρχεται στο μυαλό από το πουθενά κάτι φοβερά ντροπιαστικό που σας είχε συμβεί πριν από 7 χρόνια και θέλετε να χαθείτε κάτω από τη γη (ξανά); Ε, αυτό εμένα μου συμβαίνει πολύ συχνά, γιατί από γκάφες, άλλο τίποτα. Μία πολύ πρόσφατη που μου έρχεται στο μυαλό - και αρκετά ντροπιαστική - είχε να κάνει κυρίως με τη ζήλια μου για όλους αυτούς που ξεκίνησαν πολύ νωρίς τις μαγευτικές διακοπές τους φέτος και φρόντισαν να ενημερώσουν τον κόσμο στο Instagram με stories σε καταγάλανα νερά. Έχω, λοιπόν, μία πολύ καλή φίλη και μία γνωστή, οι οποίες μοιράζονται εξαιρετικά παρόμοια user names στο Instagram. Νομίζω καταλαβαίνετε προς τα πού πάει η ιστορία. Έτσι, ένα πρωί του Ιουλίου, κοιτώντας ασταμάτητα stories, πέφτω πάνω σε μερικές φωτογραφίες και video τραβηγμένα από ένα σκάφος, με τα νερά της θάλασσας να αφρίζουν, στο βάθος ένα υπέροχο τοπίο και ο ήλιος να καίει. Και αποφασίζω να στείλω αλλεπάλληλα προσωπικά μηνύματα-απαντήσεις στο story που νόμιζα πως ήταν της φίλης μου, που περιλάμβαναν φράσεις όπως "Έλεος πια!" "Δεν μας λυπάσαι!" και άλλα τέτοια ελαφρώς πιο επιθετικά αλλά και μερικές... βαριές κουβέντες. Περιττό να σας πω πως τα μηνύματα δεν τα λάμβανε η φίλη μου, αλλά η γνωστή μου. Ας πούμε απλά πως έπαθα σοκ από ντροπή και έστειλα άλλα πέντε απολογητικά μηνύματα που της ευχόμουν "Καλές Διακοπές". Τώρα που πέρασε καιρός, μπορώ επιτέλους να το θυμάμαι και να γελάω (σχεδόν) χωρίς ντροπή. - Αφροδίτη Σακκά

Μπορεί η μητέρα μου να είναι μία παραδοσιακή Ελληνίδα μαμά και να με έχει μεγαλώσει με φαγητά όπως κοκκινιστό μοσχαράκι, φακές, γιουβέτσι και μακαρόνια με κιμά, ωστόσο, από τότε που ανακάλυψα την ιαπωνική κουζίνα, δεν την αλλάζω με τίποτα. Αγαπώ το sushi και μπορώ να τρώω καθημερινά, το πρόβλημά μου είναι ο τρόπος με τον οποίο καταναλώνονται συνήθως τα maki και τα nigiri. Βλέπετε, οι Ιάπωνες προτιμούν τα δύο ξυλάκια, δηλαδή τα chopsticks και όχι το παραδοσιακό και εύχρηστο πιρούνι. Τι γίνεται, λοιπόν, όταν μία Ελληνίδα χρησιμοποιεί τα chopstics, χωρίς να είναι προσεκτική; Την ώρα που πάει να τα ανοίξει μεταξύ τους, το ένα εκτοξεύεται και για κακή της τύχη πάει στο πιάτο της διπλανής παρέας - για καλή μου τύχη προσγειώθηκε εκεί και δεν είχαμε κάποιο ατύχημα. Ναι, αυτό είναι πραγματικότητα, μου έχει συμβεί και το μόνο που ήθελα εκείνη τη στιγμή είναι να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Βέβαια, κάθε φορά που το θυμάμαι μπορώ να γελάω μόνη μου για ώρες... Πιρούνι και πάλι πιρούνι λοιπόν! - Τίνα Σβίγκου

Τελικά έχει πλάκα κάποια πράγματα να τα βλέπουμε πιο LIGHT! Έτσι δεν είναι;

Διαβάστε επίσης:

4+1 τρόποι να κάψεις θερμίδες χωρίς να το καταλάβεις!

Βγάλε τη σοβαροφάνεια από την ζωή σου! 5 λόγοι για να είσαι αυθόρμητη