Τώρα που μένουμε_σπίτι, οι επιδρομές στην κουζίνα και το ψυγείο γίνονται όλο και πιο ορμητικές. Αν κρίνω από τον εαυτό μου, οι επισκέψεις μου στο αγαπημένο πλέον δωμάτιο του σπιτιού, έχουν γίνει η πιο δυνατή συνήθεια. Φυσικά, πρώτα ανοίγω το ψυγείο, έπειτα τα ντουλάπια, τα συρτάρια, και στο τέλος, ρίχνω πάντα μια ματιά στον φούρνο, για καλό και για κακό.
Συνεχείς έρευνες αποδεικνύουν πως η ανάγκη για τροφή δεν είναι καθαρά βιολογική και η πραγματικότητα που ζούμε, μας το αποδεικνύει. Θέλοντας να ψάξω γιατί τυχαίνει να πιάνω μονίμως τον εαυτό μου να πεινάει, ακόμη και όταν έχουν περάσει μόλις λίγες ώρες από όταν έχω τελειώσει το φαγητό, κατέληξα σε αυτό που ορίζει η επιστήμη. Το διάστημα που διανύουμε, είναι αρκετά πρωτόγνωρο και δύσκολο με αποτέλεσμα το φαγητό να λειτουργεί σαν το καταφύγιο μας, που μας κάνει να νιώθουμε κατά κάποιο περίεργο τρόπο συναισθηματική ασφάλεια.
Οι τροφές που επιλέγουμε μία δεδομένη στιγμή συνδέονται με την συναισθηματική μας κατάσταση, και την ψυχολογία μας. Τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες, όπως ψωμί, γλυκά, μπισκότα. Αυτές είναι μερικές μόνο τροφές που στριφογυρνούν στο μυαλό των περισσότερων αυτές τις ημέρες. Μάλιστα, έχει διαπιστωθεί πως οι αγχώδεις άνθρωποι καταναλώνουν πιο συχνά, αλμυρά και τραγανά φαγητά, όπως είναι τα πατατάκια, τα κρακεράκια, τα ποπ κορν. Υποστηρίζεται ότι η καταφυγή σε αυτή τη λύση ισοδυναμεί με "έναν νόστιμο σάκο του μποξ, καθώς με κάθε μπουκιά φεύγουν η συσσωρευμένη ένταση και το στρες από μέσα μας". Τώρα που το άγχος είναι γενικευμένο και όχι χαρακτηριστικό μόνο κάποιων ανθρώπων, οι έφοδοι στην κουζίνα πολλαπλασιάζονται.
Και κάπως έτσι ανακάλυψα τη "συναισθηματική αναζήτηση", την τάση να ζήσουμε μία συναρπαστική και έντονη εμπειρία που συνδέεται πολλές φορές, με την ανάγκη να δοκιμάσουμε μία ιδιαίτερη, καυτερή τροφή. Η έντονη επιθυμία για γλυκά παρατηρείται, όταν έχουμε την ανάγκη κάλυψης ενός συναισθηματικού κενού. Οι τούρτες, τα μπισκότα και οι σοκολάτες θεωρείται ότι παράγουν στον οργανισμό μας καθησυχαστικά συναισθήματα που έχουν την ιδιότητα να μας ηρεμούν. Η σοκολάτα μάλιστα, περιέχει μεταξύ άλλων, ενεργοποιητές που δρουν ως στιγμιαία “τονωτικά".
Η ανασφάλεια, η ντροπή ή η ενοχή "προτιμούν" τις μαλακές και κρεμώδεις τροφές, όπως είναι το παγωτό και τα τυριά. Η κρεμώδης και απαλή υφή δίνει την αίσθηση ότι μας καθησυχάζει και μας απαλλάσσει από κάθε είδους συναισθηματικό βάρος. Το γάλα για παράδειγμα, θεωρείται πως έχει ηρεμιστική δράση για το σώμα, λόγω της χολίνης που περιέχει. Οι καραμέλες υποστηρίζεται πως πολεμούν την αναποφασιστικότητα. Η τάση να τρώμε ξηρούς καρπούς από την άλλη σε υπερβολικό βαθμό, θα μπορούσε να εκφράζει ανικανοποίητες ανάγκες, για χαρά και ικανοποίηση. Οι τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, πιστεύεται πως αναπληρώνουν αισθήματα κενού, ανησυχίας, μοναξιάς και δυσαρέσκειας.
Όσο γράφω αυτό το κείμενο, μου έχει έρθει τουλάχιστον τρεις φορές η επιθυμία να πάω να δω τι γίνεται μέσα στην κουζίνα! Είναι πλέον φανερό ότι όλα όσα θέλω να φάω, θα λειτουργήσουν ως υποκατάστατο της ψυχολογίας μου. Οι περισσότερες τροφές και λιχουδιές που σερβίρονται με τόση λαχτάρα στο πιάτο μας αυτές τις ημέρες, είναι μικρογραφία της αλλόκοτης πραγματικότητας και της αγωνίας που βιώνουμε... Μέχρι το πιάτο να αδειάσει και να τρέξουμε μανιωδώς στον φούρνο για συναισθηματικό refill.
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
