Όταν η ομορφιά και η αποδοχή συναντούν την ομοφοβία- Ένα κείμενο αφιερωμένο σε κάθε Δήμητρα της Λέσβου
Έλενα Κρητικού
14 Ιουνίου 2021
Πώς ορίζεται το φυσιολογικό; Άραγε, υπάρχει; Παρόλο που κανείς δεν έχει την απάντηση, οι περισσότεροι αρκετά συχνά αναφωνούμε πως αυτό που βλέπουμε ή που ακούμε, δεν είναι φυσιολογικό!
Εάν όμως χρησιμοποιούσαμε μια ακόμη αίσθηση, προσπαθώντας να αγγίξουμε την έννοια της διαφορετικότητας, ίσως μόνο τότε να αντιλαμβανόμασταν πως ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα της επιλογής του να διαμορφώνει όπως θέλει τον εαυτό του και την εικόνα του. Αυτό προσπάθησε να κάνει και η Δήμητρα της Λέσβου, η οποία όπως δυστυχώς μόλις επιβεβαιώθηκε, ήταν το θύμα του τροχαίου της 9ης Απρίλη. Αφού κατάφερε να αποδεχτεί τον εαυτό της όπως ήταν, έχασε όλα τα χρώματα με τα οποία είχε φωτίσει τη ζωή της, από την ίδια την κοινωνία, η οποία φρόντισε να την κλείσει σε ψυχιατρείο και να την περιθωριοποιήσει μέχρι το τέλος.
Η μεγαλύτερη πάλη της αποδοχής της εικόνας μας κρύβεται πίσω από έννοιες όπως η ομοφοβία. H ψυχολογική κακοποίηση που βιώνουν καθημερινά τα μέλη της ομοφυλοφιλικής κοινότητας σε όλο τον κόσμο, είναι μία από τις πιο τρομακτικές αλήθειες, απέναντι στην οποία συχνά κλείνουμε τα μάτια. Το σημαντικό κρύβεται στην αποδοχή του ποιοι είμαστε αλλά πολύ συχνά τείνουμε να καταπιέζουμε την αληθινή μας ταυτότητα, για να μας συμπαθούν οι άλλοι, για να μην εξοργίζουμε τους ομοφοβικούς. Για να μας βλέπουν στον δρόμο και να μη γελούν εις βάρος μας επειδή θελήσαμε να διαφοροποιηθούμε από το πλήθος.
Το προσωπείο ταιριάζει σε όλους γιατί επιφέρει εύκολα την πολυπόθητη κανονικότητα, εκείνον τον όρο του φυσιολογικού για τον οποίο συζητήσαμε στην αρχή. Το αληθινό μας πρόσωπο όμως και η ομορφιά που κρύβεται πίσω από αυτό, είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στην αναμέτρηση με τον απέναντί μας. «Τα ρόδα δεν έχουν φύλο, όπως και να τα αποκαλέσεις είναι το ίδιο όμορφα», είχε πει κάποτε σε συνέντευξή της η Δήμητρα της Λέσβου. Η ομορφιά έχει την τάση να αλλοιώνεται μόνο όταν δεν την αποδεχόμαστε, όταν κάνουμε τα πάντα για να την παραμορφώσουμε, καταπιέζοντάς την για να μοιάζει με το μεγάλο "ιδεώδες" που έχουμε στο μυαλό μας.
Εάν προσπαθείτε να συλλάβετε τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει η ομοφοβία στη ζωή ενός ατόμου, μεταξύ άλλων, παλαιότερη έρευνα στη βόρεια Ιρλανδία αποδεικνύει πως όταν εκείνη στέκεται εμπόδιο στην κατανόηση του σεξουαλικού μας προσανατολισμού, μπορεί να επηρεάσει με τρόπο δραματικό την ψυχική μας υγεία. Όπως αποκαλύφθηκε, τα LGBT άτομα που συμμετείχαν στην έρευνα, μπόρεσαν να ανακαλύψουν τη σεξουαλική τους ταυτότητα στα 12 τους ενώ η μέση ηλικία, κατά την οποία το εκμυστηρεύτηκαν σε κάποιον, ήταν τα 17.
Η Δήμητρα της Λέσβου βρήκε το θάρρος να πει στους γονείς της ότι είναι κορίτσι στα 16 της. Τότε, την έκλεισαν σε ίδρυμα και της έβαζαν κρυφά τα φάρμακα στο φαγητό. Στα 20 έμενε σε παγκάκια στην Αθήνα. Στα 25 επέστρεψε στο χωριό να φροντίζει την άρρωστη μητέρα. Στα 52, όταν πέθαναν οι γονείς της, τότε κατάφερε να ντύνεται με γυναικεία ρούχα και να παραγγέλνει φορέματα από περιοδικά του εξωτερικού. Στα 63 τα παιδιά της γειτονιάς μπήκαν στο σπίτι απ' το παράθυρο και τη λίντσαραν, τραβώντας βίντεο και ανεβάζοντάς τα στο διαδίκτυο. Στα 64 την ξαναέστειλαν σε ψυχιατρείο, εξαφανίστηκε, έμεινε αγνοούμενη για 2 μήνες και τελικά βρέθηκε στα αζήτητα ενός νοσοκομείου, νεκρή, έπειτα από την εγκατάλειψή της μετά από τροχαίο.
Αυτό ήταν το χρονικό της ζωής της Δήμητρας της Λέσβου που αξίζει να μη διαγραφεί ποτέ από τη μνήμη μας για να υψώνεται σαν τείχος απέναντι στη νοσηρή ομοφοβία. Όλα τα άλλα γύρω από την αποδοχή μας, είναι καλυμμένα με ομορφιά!
Δείτε ακόμη: Δυνατές φωτογραφίες που περιγράφουν τη γυναικεία κακοποίηση
Σε πολλές χώρες τα κορίτσια έχουν λιγότερα δικαιώματα στη μόρφωση από τα αγόρια, προκειμένου να μην έχουν τις ίδιες απαιτήσεις στο μέλλον.
Οι γυναίκες μπορεί να μην έχουν ελευθερία λόγου αν η γνώμη τους θεωρείται λιγότερο σημαντική από των αρσενικών.
Μία στις τρεις γυναίκες θα κακοποιηθεί κάποια στιγμή στη ζωή της, πιθανότατα από κάποιο συγγενικό πρόσωπο.
Παράλληλα με το να διατρέχουν κίνδυνο παρενόχλησης, οι γυναίκες συχνά ωθούνται να υποβάλλονται σε αισθητικές επεμβάσεις για να είναι αρεστές.
Σε πολλές χώρες και κοινωνίες, οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να έχουν τον έλεγχο του ίδιου τους του κορμιού.
Οι γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση στη μόρφωση και την εργασία. Περίπου 155 χώρες έχουν τουλάχιστον ένα νόμο που τους τα απαγορεύει.
Οι γυναίκες είναι πιθανό να κερδίζουν λιγότερα από έναν άντρα που κάνει ακριβώς το ίδιο επάγγελμα.
Σε πολλές χώρες, ένας βιαστής μπορεί να αποφύγει την τιμωρία, εάν παντρευτεί το θύμα του.
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
