Γιατί η κοινωνία δημιουργεί συναισθηματικές γυναίκες και «σκληρούς» άνδρες;

Ισχύει ότι οι άνδρες δεν έχουν αναπτυγμένες τις δεξιότητες της συναισθηματικής επίγνωσης;

Η άνεση ενός ατόμου να εκφράζει τα συναισθήματά του επηρεάζεται ως ένα βαθμό από πολιτισμικούς παράγοντες. Οι διαπολιτισμικές μελέτες έδειξαν ότι οι Ιταλοί και τα άτομα λατινογενούς καταγωγής είναι πιο εξωστρεφείς και εκφραστικοί, ενώ οι Ιάπωνες και οι Σκανδιναβοί περισσότερο συγκρατημένοι και στωικοί. Οι πολιτισμικές αυτές αντιδράσεις ωστόσο δεν επηρεάζουν την ικανότητα ενός ατόμου να αισθάνεται. Μπορεί ένας άνθρωπος να μην είναι εκδηλωτικός με τα συναισθήματά του αλλά δεν σημαίνει ότι δεν τα βιώνει ή δεν είναι ικανός να ανταποκριθεί στα αντίστοιχα συναισθήματα των άλλων.

Εκτός από τους πολιτισμικούς παράγοντες, έρευνες έχουν γίνει για να εξετάσουν πως το φύλο επηρεάζει τη συναισθηματική επίγνωση. Τα αποτελεσμάτων των ερευνών έδειξαν πως και τα δύο φύλα έχουν ενσυναισθητικές βιολογικές αντιδράσεις. Με απλά λόγια νιώθουν και τα δύο φύλα θυμό, λύπη, στοργή. Δεν είναι προνόμιο των γυναικών να εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους. Για ποιο λόγο όμως, οι περισσότεροι άντρες μεγαλώνουν με την πεποίθηση ότι δεν θα πρέπει να τα δείχνουν; Για παράδειγμα, πόσες φορές έχετε ακούσει ή πει τη φράση «έλα μην κλαις, είσαι άνδρας εσύ» σ’ ένα αγοράκι που έπεσε ή κλαίει γιατί φοβήθηκε; Η απάντηση είναι απλή. Η κοινωνία θέλει τους άνδρες να μην εξωτερικεύουν τα συναισθήματά τους και να είναι σκληροί ώστε να ελέγχουν τις συνέπειες μιας ενδεχόμενης «απώλειας του ελέγχου». Ορισμένοι άνδρες έχουν μια τόσο διαστρεβλωμένη αίσθηση της ανδρικής αμυντικότητας ώστε αποκλείουν τον εαυτό τους από οποιαδήποτε επίγνωση συναισθηματικής εμπειρίας. Ευτυχώς, το ποσοστό αυτό είναι μικρό. Οι άνδρες λοιπόν μπορούν να αναγνωρίσουν τα συναισθήματά τους, να μιλήσουν γι’ αυτά και να τα ελέγξουν. Απλώς, χρειάζεται να αφεθούν και να επιτρέψουν στον εαυτό τους να βιώσει τα συναισθήματα που ήδη υπάρχουν.