Άτιμο πράγμα οι προκαταλήψεις

Σε οδηγούν με ακρίβεια σε λάθος συμπεράσματα.

Δυστυχώς οι προκαταλήψεις στιγματίζουν μεγάλο μέρος των ανθρώπινων σχέσεων και καταλήγουν να απελευθερώνουν ένα ποτάμι μνησικακίας, που μετά είναι πολύ δύσκολο να τεθεί υπό έλεγχο. Το ερώτημα είναι γιατί τόση βιάσυνη να βγάλουμε γρήγορα συμπεράσματα για έναν άνθρωπο; Γιατί να ερμηνεύσουμε αμέσως μια συμπεριφορά; Να βάλουμε ταμπέλες σε συναισθήματα; Πώς λειτουργεί όλο αυτό;

Ίσως, θα μπορούσαμε να το σταματήσουμε αν κατανοούσαμε την διαδικασία που ενεργοποιεί την μνησικακία. Μοιάζει να έχει τρεις φάσεις:

• Η πρώτη φάση είναι η κρίση. Δεδομένου ότι ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους υπάρχουν διαφορές, κρίνοντας τις πράξεις κάποιου πάντα βρίσκεις κάτι με το οποίο δεν συμφωνείς.
• Αυτό που δε σας αρέσει ή δεν το καταλαβαίνετε στον άλλον δίνει θέση στη δεύτερη φάση, την κατηγορία. Τείνετε να σκέφτεστε με απόλυτο τρόπο, γι΄ αυτό σας κοστίζει να δεχτείτε ότι ο κόσμος φαίνεται διαφορετικός ανάλογα με το σημείο από το οποίο τον παρατηρείτε.
• Η κατηγορία δίνει θέση στην τρίτη φάση, την εκδίκηση. Αυτή μπορεί να είναι πολύ λεπτή, για παράδειγμα, μια απλή απομάκρυνση από εν λόγω πρόσωπο- και να περάσει απαρατήρητη ακόμα κι από το άτομο που την πραγματοποιεί.

Σε όλη αυτήν τη διαδικασία εκδηλώνετε μια στάση αλαζονείας και ανωτερότητας, παράλληλα με έλλειψη κατανόησης και αποδοχής. Αν προσπαθήσει κανείς να σταματήσει να βγάζει κρίσεις και συμπεράσματα χωρίς να έχει μια ολοκληρωμένη εικόνα, τότε θα απαλλαγεί από αυτό το αποξενωτικό μηχανισμό. Προσπαθήστε να δεχτείτε την γνώμη του άλλου, το ότι κατανοείτε την άποψη του δεν σημαίνει ότι συναινείτε.

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.